"Jin Jin Jin Jin Jin Jin "
အိမ္ေပၚထပ္ကေန သူ႕နာမည္ကိုသီခ်င္းလုပ္ဆိုလာပါတဲ့ အဆိုးအဆာေလး Jungkookieကို Kim Seokjin မီးဖိုခန္းကေနလွမ္းေမွ်ာ္ကာၾကည့္ေနလိုက္သည္...။ထို႔ေနာက္ မီးဖိုခန္းထဲ ဝင္လာတဲ့ kookie....။စြတ္ျပဳတ္အိုးေလးတည္ထားတာမို႔ ေအပ႐ြန္ႀကီးနဲ႕ရပ္ေနတဲ့ Kim Seokjinကိုျမင္ေတာ့ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းကို ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးျဖင့္ေငးလို႔ၾကည့္သည္...။ထို႔ေနာက္ ေက်နပ္သလိုျဖင့္ ယုန္သြားေလးမ်ားေပၚေအာင္ၿပဳံးလာသည္...။
"Hi Jin...Bye Jin..."
"ေနပါအုံး..Bye Jinဆိုေတာ့ မင္းေလးက ဘယ္သြားမွာလဲ.."
လက္ေလးျပလို႔ ျပန္ထြက္သြားရန္ျပင္ေနတဲ့ kookieကို ဂုတ္ကေန လွမ္းဆြဲလို႔တားလိုက္ရသည္...။တကယ္ကို စိတ္ျမန္လက္ျမန္ကေလးက ဘယ္ကိုသြားအုန္းမွာလဲ..။
"အာ..သားမ်က္ႏွာမသစ္ရေသးဘူး.."
"ဟမ္..မ်က္ႏွာမသစ္ပဲ အိမ္ေအာက္ကို ဘာလာဆင္းလုပ္တာလဲ.."
"Jin hyungရွိေနလား လာေခ်ာင္းတာပါ..ခဏေနာ္..မ်က္ႏွာသြားသစ္မယ္.."
ခႏၶာကိုယ္ကိုခါရမ္းလို႔သူဆြဲထားတဲ့ လက္ကို႐ုန္းတယ္..။Seokjinဆြဲထားတဲ့လက္ကို႐ုတ္လို႔ အဝတ္ကိုေသခ်ာျပန္ျပင္ေပးလိုက္တယ္...။သူ႕လက္ကလြတ္တာနဲ႕ ေျပးသြားတဲ့ ယုန္ေပါက္က လွစ္ခနဲ..။
"ျဖည္းျဖည္း..ဘာလို႔ခုန္ေပါက္ေနတာလဲ.."
"Sorry..."
Justin bieberရဲ႕ Sorryသီခ်င္းကို႔သံကုန္ေအာ္လို႔ခုန္ေပါက္ကာ ေျပးတက္သြားပါတဲ့ ယုန္ေပါက္ကိုၾကည့္ၿပီး သူ႕မွာ ေခါင္းသာခါနိုင္ေတာ့သည္...။ဒီကေလးကိုေျပာမရမယ့္တူတူ ေပ်ာ္သလိုသာ လႊတ္ထားလိုက္ေတာ့ဖို႔ သူဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီ...။
အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေတာ့ kookieကသန့္ျပန့္ကာဆင္းလာသည္...။shirtအမဲေရာင္ပြပြကို ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနက္ေရာင္ထဲထည့္ဝတ္ထားတဲ့ kookieက တစ္ကိုယ္လုံးနက္ေစြးကာေတာက္ပေနသည္...။အမဲဝတ္ထားတာေတာင္မွ အေရာင္ေတြထြက္ေနတဲ့ သူ႕ကေလးကသူ႕မ်က္လုံးထဲမွာ သိပ္ကိုမွ Perfectျဖစ္ေနသည္...။
ထမင္းစားပြဲကခုံတစ္လုံးမွာဝင္ထိုင္လို႔ သူ႕ကိုေမွ်ာ္လင့္တႀကီးၾကည့္ေနပါတဲ့ Jungkookie...။အဝိုင္းပုံစံရွိတဲ့ ထမင္းစားပြဲေလးမွာ ခုံေလးႏွစ္လုံးသာခ်ထားသည္..။ဒါသူနဲ႕ Jungkookႏွစ္ေယာက္ထဲအတြက္သီးသန့္...။သိပ္မႀကီးေပမယ့္ေသးေနတာလဲမဟုတ္တဲ့ အလယ္အလတ္စားပြဲဝိုင္းေလးေပၚမွာ Kim Seokjinလက္စြမ္းျပထားတဲ့ ဟင္းမ်ိဳးေတြက စုံလင္စြာရွိေနသည္...။အမဲစြတ္ျပဳတ္ေလးကိုပန္းကန္ထဲထည့္လို႔ kookieေရွ႕ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ စြတ္ျပဳတ္ထဲကအေငြ႕ေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေက်နပ္ေနပါတဲ့ Kookieကိုၾကည့္ၿပီး သူေက်နပ္သလို အားနာစိတ္ဝင္ရသည္...။သူ႕ကေလးက ဒီလိုပူပူႏြေးႏြေးမနက္စာကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေမွ်ာ္ေနခဲ့မလဲ..။
