🐺늑대와 미녀 🐺

Дууч эм

Чи бол миний дайсан би чамайг хэзээ ч уучилахгүй Цагаан чоно.....

Жунин эргэж ширээнд суухад өмнөхөөсөө илүү их дууч эмс ирсэн бололтой.  Дайч эрс нь ихэд л сэтгэл ханамжтай инээмсэглэн сууна.
Тэд дундаас Хважин гэх нэртэй дууч эм гоо үзэсгэлэн царай зүсээрээ шилэгдмэл нэгэн учир Жунин -н хажууд суусан  тул бусад дууч эмс өөр өөр цэрэг эрсийн хажууд очиж суусан байлаа.
Хважин-эрхэм ханхүү та  байн байн манай  хүрээлэнд ирдэг хэрнээ нэг ч бүсгүйг таалж хонодоггүй чинь юуны учир вэ?  Гэсээр бараг л ил гарах  шахсан хөхөө  Жунинд улам бүр л ойртуулах нь тэр
Жунин тоосон шинжгүй бодол болон суух агаад түрүүн таарсан тэр эмэгтэйн өвөрмөц төрхийг гайхан суух ажээ.
жунин-яахын аргагүй Зүрчи царай байсан  атал энэ хол тэгээд бүр эмсийн хүрээлэнд юу хийж явдаг билээ?  Хэмээн өөр өөртөөтэйгээ ярин сууна.
Хважин- ханхүү та  юуг тэгтлээ бодоо вэ? Мөхөс би туслаж чадах хэрэг байвал энэхэн биеээ зориулана.
Жунин-энэ эмсийн хүрээлэнд нийтдээ хэдэн дууч эм байдаг вэ?
Хважин- насанд хүрсэн гэвэл тавь гаруй байгаа, насанд хүрээгүй бол  гуч гаруй байгаа байх  аа ханхүү минь би бол тэднээс царай зүс бие хаа гээд бүх юм нь өө сэвгүй  нь шүү дээ намайг хайр энэрэлдээ багтаагаач гэсээр Жунин биеээр гар нь эрээ цээргүй гэгч нь гүйх  нь тэр
Жунин ууртайхан гарыг нь авч шидээд
-бузар эм хэн болоод миний биед өөрийн дураар хүрээд байгаа юм? ЮН АХЛАХ АА гэж чанга дуудахад  нас дээр гарсан ч нүүрээ тодоос тод гэгч нь будсан эмэгтэй гүйсээ орж ирэхэд
Жунин-надад өмнө нь хэн ч хүрч байгаагүй эм өг гэхэд
Хважин ууртай гэгч нь хажуунаас нь босоод
-муусан эрчүүд  бүгд л хэн ч хүрч байгаагүй эм гэх юм гэсээр гарч явахад
Юн ахлах- мэдлээ эрхэм дээдсээ, өөр тусгайлан захих зүйл байна уу?
Жунин- өмнө нь энэ Солонгос улсад харагдаж байгаагүй тийм өвөрмөц царай төрхтэй бүсгүйг олж ир  гэхэд Юн авхай илт сандарсан шинжтэй
-тийм авхайг би хаанаас олох билээ? Эрхэм дээдэс минь
Жунин-боол чи миний үгийг зөрж зүрхэлж байна уу? Энэ хүрээлэнд байгаа бүх эмсийг гадаа авч ир би өөрөө олж авна эс бөгөөс энэ ордонг галдан шатаах болно гэв.
Юн ахлах-ойлголоо эрхэм дээдэсээ гэсээр тэдний байсан өрөөнөөс хар гүйхээрээ гарч одлоо.
Тэр өрөөнд байсан цэрэг эрс Жунин-н гэнэтийн үйлдэлд цочирдсон аятай нүд нь бүртэлзэн ийш тийш харан сууна.
Хэсэг хугацаа өнгөрөхөд Юн ахлах орж ирээд
-Ханхүү бүгд бэлэн боллоо гэхэд энэ өрөөнд байгаа дууч эмсээс бусад бүх дууч эмс гадаа цугалан зогсох аж.
Жунин ширүүн харсаар
-та нар ч бас гарч од гэхэд түүний ширүүн харцнаас айсан эмэгтэйчүүд бүгд гүйхээрээ гаран учирыг  үл олох харцаар бие бие лүүгээ ширтэн зогсох дууч эмс дээр нэмэгдлээ.
Жунин ширээн дээрх лонхтой архийг  авч ам руугаа асгаж цугтан уух нь түүний хэр ууртай байгааг илтгэнэ.
Ууж дуусаад гадаа хүлээж буй эмс руу алхах зуураа өнөөх Зүрчи төрхтэй бүсгүйн төрхийг ахин дахин толгойдоо дүрслэн алхана.
Жуниныг жагсан зогсох дууч эмс дээр очиход сая л учирыг нь ойлгож буй насанд хүрч юм үзэж нүд тайлсан дууч эмс үс гэзгээ янзлан аль болох түүнд таалагдах гэж хичээх бол юу ч мэдэхгүй нүд нь бүлтэлзэн ийш тийш харах дөнгөж арван найман нас хүрсэн охид болон нэг нэгэнтэйгээ тоглоод Жунин гэж хэн болохыг ч мэдэхгүй зогсох жаахан охид  ёстой л энэ ордонд байгаа бүх эмс иржээ.
Жунин тэдний царай луу ширтэн удаан гэгч нь алхах агаад хайсан бүсгүйгээ ололгүй жагсаалын төгсгөлд иржээ.
Жунин хөмсгөө зангидан эргэж хараад
-Юн ахлах хүн үлдээгээгүй гэдэг чинь үнэн үү? гэхэд Юн ахлах газар унан түүний хөлд сөгдөн
-мөхөс би найман настай балчираас эхлээд хорь хүрсэн бүх авхайг энд цуглуулсан билээ. Гал тогооны ажилдаг эмсээс бусад бүх эмс энд цугалсан байна ханхүү таны хайж байгаа эм ямархуу төрхтэйг мэдэхгүй ч манай эмс бусад ордоныг бодвол хамаагүй дээд зэрэглэлийнх билээ. Өршөөж хайрла хэмээн уйлан дуугарлаа.
Жунин-гал тогоо хаана байгааг заагаад аль гэхэд Юн авхай хурдхан босож ирээд
-мэдлээ эрхэм дээдсээ, гэсээр түүний урд гаран хурдан хурдан гэгч нь алхана.
Гал тогоонд очиход арав гаруй эмэгтэй байх агаад зарим нь ногоо арилгах бол зарим нь гал асаана.
Юн ахлах-Эрхэм дээд ханхүү морилж ирлээ. Хүндэтгэл үзүүл гэхэд бүгд хийж байсан юмаа орхин
-Ханхүү та амгалан морилно уу! гэж зэрэг дуугаар хэллээ.
Жунин -би нэг өвөрмөц бүсгүйг хайж байгаа тул та нар хийж байсан зүйлээ үргэлжлүүлэн хий2 гэчихээд тэдний дундуур алхан өнөөх бүсгүйг хайж эхэллээ.
Галын хажууд дивүүр барчихсан суух бүсгүй түрүүнээс хойш түүнээс нүүр нуун суухыг ажсан Жунин хэсэг гал тогоон дотуур алхаж байгаад гарах хаалганы зүг эргэхэд өнөөх бүсгүй ашгүй гарч явах нь гэж бодсон аятай Жунины араас харж байтал Жунин гэнэт эргэж хараад өнөөх бүсгүйтэй харц тулгарахад  бүсгүй дивүүрээрээ нүүрээ хаахад Жунин олчихлоо хэмээн чанга орилход Юн авхай
-хэн юм бэ? Ханхүү гэхэд Жунин галын дэргэд суух өнөөх бүсгүй рүү заахад Юн ахлах
-Пак Инбинь одоохон нааш ирэхгүй юу! Ханхүү чамайг өөрийн биеээр ирж таалж байхад дорд эм чи ханхүү үл тооно гэнэ ээ?

Инбинь Юн ахлахын хэлсэн үгийг сонсоод гүйхээрээ хүрч ирээд
-Мөхөс би ёс алдлаа. Өршөөж хайрла эрхэм дээдсээ гэхэд
Жунин Инбинь-н гараас атгаад
-миний хайж байсан эмэгтэй яг мөн гэхэд
Юн авхай -түүнийг эхлээд усанд оруулж  бэлдэх хэрэгтэй ханхүү
Жунин-хэрэггүй ээ, бидэнд зүгээр л өрөө өг гэхэд Юн авхай
-Ойлголоо эрхэм дээдсээ та ийшээ морил гэсээр тэр ордонд байх хамгийн тансаг өрөөг өглөө.
Жунин Инбинь-н гараас огт тавилгүй явсаар өрөөнд орж ирээд л сая гарыг нь тавиад
-чи яаж энд ирсэн юм? гэв
Инбинь- юу гэсэн үг билээ? Эрхэм дээдсээ? Би пак овогтой
Жунин-аялагагүй ярьж сурсан ч чиний нүдний харц царай төрх чинь чамайг Зүрчи хүн гэдгийг хангалттай илтгэж байна. Бусадыг хуурч чадах ч намайг хуурч чадахгүй шүү.
Яах гэж энд ирсэнээ хэл эсвэл миний татвар эм болоод эр хүнээс амсаж болох бүхий л доромжлолыг насаараа амсаж амьдар..
Инбинь-өнчирч үлдсэн надад  хоолоо олж идэхээс өөр ямар ч зорилго байхгүй билээ. Ээж аав ах дүү нар минь намайг усанд явсан хойгуур өөр бүлгийн анчидыг бай болсон тул золоор амьд үлдсэн би хар амиа хоохойлж энэ  хүртэл ирээд өөрийгөө хэний үр удам гэдгээ ч мартаж амьдарсан билээ...
Жунин-гэхдээ л чи надад таалагдаж байгаа болохоор чамайг би хүссэн үедээ амтлаж байх болно......