Mr. Coffee Man

CHAPTER 11.

KRISHANE POV:

Nang maihatid na ako ni Sehun dito sa bahay ay pumasok na agad ako pagka-alis niya. Agad akong naligo at nagbihis para di ako lagnatin at pagkatapos ay nagluto ako ng ramen para naman mabawasan ang lamig na nararamdaman ko.

After that bumalik na agad ako sa kwarto ko, at humiga na bigla akong nahilo at sumakit ang ulo ko. May sipon na din ako aishh ayaw kong lagnatin ilang araw na naman akong di makakapasok nito ohh. Shit kailangan ko ng uminom ng gamot at ng gatas para makapagpahinga na agad ako.

Nang makainom na ako ay bumalik na agad ako sa kwarto ko at natulog na.

Kinabukasan ay ramdam ko pa rin na mainit ako, pero pinilit ko pa rin na bumangon dahil enlistment day ngayon ni Sehun and di ako pwedeng mawala doon. Dahil isang beses lang ito mangyayari sa kanila at isa pa last na si Sehun na mag e-enlist sa kanila.

Nang matapos na ako sa pag-aayos ng sarili ko ay bumaba na ako para makapagluto ng almusal ko, nagprito lang naman ako ng hotdog at itlog pati na rin ng ramen and kumain na.

After kong kumain ay nag-brushed na ako ng ngipin ko at lumabas na para sumakay na sa kotse ko. Nagdr-drive na ako papuntang cafe ko dahil doon daw kami magkikita kita.

Nang makarating na ako sa cafe ay nandoon na sila at ako na lang ang hinihintay nila.

Nga pala di man lang ako tinawagan at tinext ni Jaehyun kagabi, well siguro pagod na pagod siya kaya ganon intindihin ko na lang.

"Hey Krishane are you okay?" Bungad agad ni Xiumin sa akin pagkapasok ko sa cafe.

"I'm fine Minseok-ie hyung." Sagot ko sa kaniya.

"Are you sure? You look pale today!" Sabi ni Suho.

"Yeah I'm okay, don't worry about me. I can handle this so can we proceed to our destination?" I said.

"Hmm is that so, okay let's go." Chen said.

Sumabay na lang ako sa kanila sa isang van para naman para naman di na ako mag-drive dahil baka di ko na kayanin pa. Nang makarating na kami dito sa place kung saan namin siya ihahatid. Nagpicture-picture muna kami and meron din kaming dalawa ni Sehun na pic na bald na siya di naman gaanong bald yung sakto lang.

Medyo nagtagal pa kami dito sa place na ito and ayon na nga masaya naman pero di ko masyadong ma-enjoy puro pilit lang na tawa at ngiti ang ginagawa ko dito dahil di ko na kaya masama na talaga ang pakiramdam ko.

At ito na nga iyong oras kung saan papasok na si Sehun sa loob ng magiging camp nila. And nagpaalam na siya sa mga hyungs niya at sa akin na din.

"Hyungs please take care Krishane when you all goin home okay? Because I know she have a sick now." Sabi ni Sehun.

"Yeah we will Sehun-ie don't worry we will not let Krishane go to other place now." Sabi ni Suho.

"Guys I'm okay, don't worry about me." Sabi ko na lang sa kanila.

"So hyungs and Krishane I have to go now please take care of yourselves okay. Byeee." Sabi ni Sehun at saka kami niyakap isa-isa.

"Take care too Sehun-ie. Comeback here safely okay." Sabay-sabay na sabi namin sa kaniya. At saka na siya naglakad papasok sa camp nila.

Habang kami naman ay naglalakad na papunta sa van na sasakya namin pauwi, nauuna na sila Suho at ang iba pa ang kasabay ko lang ay si Chanyeol.

Nang malapit na sila sa van ay saka naman ako nakaramdam ng pagkahilo at alam kong bibigay na ang katawan ko. Hindi ko na talaga kaya ang bigat na ng katawan ko para na akong mawawalan ng malay.