ABLAMIN KEKO SEVGİLİSİ

kırk sekiz

Sabah okuyanlar, bundan önce birkaç tane daha bölüm var ona gitmeyi unutmayın, oy verdiğiniz yerden devam edersiniz.

Böylece oy vermeyen çakalları da ayırt ederim...

Şaka şaka,

Ekin'den;

Görkem: Ekin

Ekin: Efendim?

Görkem: Abi Mali çok kötü ya.

Ekin: Bir şey mi oldu?

Ekin: Noldu?

Görkem: Hayır öyle önemli bir şey değil de

Görkem: Yani önemli ama şu an bir şey yok

Görkem: Sadece yine çok içmiş

Görkem: Bir de sürekli birileri ile kavga ediyor.

Görkem: En sonunda olmadık birine çatacak, öldürtecek kendini.

Görkem: Sabah gördüğümde iyiydi.

Görkem: Zaten ayık kafa ile iyi ama geceleri içiyor ve kendini kaybediyor.

Görkem: Sevgilisinden ayrıldı

Görkem: İyicene kafayı tırlattı.

Görkem: Neyin var diyoruz, öyle bir bakıyor ki 'kalbim acıyor lan' deyip ağlıyor.

Ekin: İçki içmesine izin vermeyin.

Görkem: Sence bizi dinliyor mu?

Ekin: Peki sence artık beni dinler mi?

Görkem: Senin adını bile geçirmiyor.

Görkem: Aranızda ne geçti onu da bilmiyorum ki amk

Görkem: Yunus bıktı artık, o yüzden uzaklaşmaya başladı. Ben de çocuk yalnız kalmasın diye yanındayım.

Ekin: Yalnız bırakmayın.

Görkem: Ne yapmamız lazım? Yani ne yaparsak biraz iyi olur?

Ekin: Mahalleye çok sokmayın, Aleyna'nın evinin önünden geçirmeyin. Aklına gelmesin.

Görkem: Yav Aleyna için bu kadar içiyor ama kız mesaj atınca da cevap vermiyor.

Ekin yazıyor...

Ekin çevrimiçi.

Telefonu kenara bıraktım ve sigaramdan bir duman daha çektim. Aklım öyle karışıktı ki, ne yapacağımı bile bilmiyordum.

Kaan, gerçekten beni seviyordu. Ben de onu çok seviyordum.

Ne ara ona bu kadar bağlandım bilmiyorum, belki de inşaatte çalıştığımı öğrenip benimle konuşmayı kesen kızlardan dolayıydı. Kaan ise onunla konuştuğumdan beri bir kere bile küçümseyen gözle bakmamıştı. Doğru olan buydu.

Öyle güzel bakıyordu ki, her şeyi unutuyordum.

Sanki onu kollarımın arasına aldığımda dünyanın en zengin, mutlu insanı ben oluyordum.

Kalbim ve beynim birbiri ile savaşırken gözlerimi kapattım. Tek istediğim Kaan'dı.