"Bu çocuk kim?" Refleksle sorduğum soruyla hepsi bana döndü.
"Tanımadın mı onu?" Seulgi'nin sorusuyla başımı sağa sola salladım.
"Kim Taehyung,bende ilk başta tanımadım çok değişmiş değil mi?" Lia'da konuştuğunda şaşırmıştım.
"Şu gay çocuk mu?"
-ris...
"Senin ne işin var burada?" Dediğinde sinirli sesim ile ona cevap verdim.
"Sabahtan beri seni arıyorum ve senin bana ilk cümlen bu mu!"
"Neden arıyorsun?"
"Telefonlarını açsaydın bilirdin."
"Uzatma Jisoo ne diyeceksen de işte."
"Sen,sen neden böylesin?"
"Nasılım?"
"Bir gün çok iyi diğer gün umursamaz neden bana böyle davranıyorsun?" Taehyung ayağa kalktı ve yanıma geldi.
"Bilmiyorum." Dediğinde alayla güldüm.
"Bilmiyorsun demek,o zaman seni neden aradığımı öğrenmene gerek yok Taehyung." Yanından ayrılacakken cümlesi ile durdum.
"Dün seni gördüm." Cevap vermemi beklemeden devam etti.
"Bana yalan söyledin Jisoo,eski bir arkadaşın ile buluşacağını söylemiştin eski sevgilin ile değil."
"Sadece yanlış anlamanı istemedim."
"Gördüklerim yüzünden daha çok yanlış anladım, eğer hâlâ onu seviyorsan neden gözlerime aşıkmışsın gibi baktın ki?"
"Onu sevdiğim falan yok,son kez buluşmak ve her şeyi konuşmak istedi tüm olay buydu,anlayıp dinlemeden neden kendini benden uzaklaştırmaya çalışıyorsun?"
"Bana daha önce kimse öyle bakmadı Jisoo, seni kaybetmekten korktum ben."
Cümleleri yüzünden gözlerim dolmuştu aynısı Taehyung içinde geçerliydi.
"Ben seni çok seviyorum Taehyung, nasıl böyle düşünebilirsin?" Dediğimde kolumdan tuttu ve bana sarıldı.
Başım tam olarak göğsündeydi ve hızlı atan kalp atışını duyabiliyordum, bu gülümsememe sebep oldu.
"Ben de seni seviyorum Jisoo,lütfen böyle düşünmeme izin verme."
İkimizinde gözünde birkaç damla yaş düşmüştü, nedenini bilmiyordum.
Belki huzur, belki de kavuşmanın etkisiydi ama her ne ise beni mutlu ettiği kesindi.
Bir süre öyle sarıldıktan sonra gözlerimiz birleşti.
