Perili Ev

2 - Efendi B'nin Odasındaki Hayalet

BÖLÜM II

EFENDİ B’NİN ODASINDAKİ HAYALET

Diğerlerinden daha seçkin bir üne sahip olan üçgen şeklindeki tavanarasına yerleştiğimde, düşüncelerim doğal olarak Efendi B’ye yöneldi. Onunla ilgili varsayımlarım türlü türlü ve rahatsız ediciydi. İlk adı Benjamin, Bissextile (artık yılda doğduğu için), Bartholomew ya da Bill olabilirdi. Bu B harfi soyadından geliyorsa Baxter, Black, Brown, Barker, Buggins, Baker ya da Bird olabilirdi. Sadece B. olarak vaftiz edilmiş terk edilmiş bir erkek olabilirdi. Aslan yürekli bir oğlansa eğer, B, Briton veya Bull’un kısaltılmışı da olabilirdi. Belki de çocukluğuma ışık saçan ünlü Bayan Bunch Anne’nin arkadaşı veya akrabasıydı.

Bir süre bu gereksiz düşüncelerle kendime eziyet ettim. Ayrıca bu gizemli harfi merhumun görünüşü ve uğraştığı işlerle ilişkilendirmeye de çalıştım: Beyaz kıyafetler giyiyor olabilirdi, ayağında Bot olabilirdi; Benmerkezci biri olduğunu sanmıyorum, Beynini iyi kullanan bir adam olabilirdi, yeni Bilgiler edinmekten hoşlanıyordu belki. İyi bir Bowling oyuncusu olabilirdi, Boksörlük yeteneği olabilirdi. Ayrıca Bognor, Bangor, Bournemouth, Brighton ve Broadstais’da türlü hobiler edinmiş, Becerilerini geliştirmiş ve Bilgisizliklerini Bilgeliğe dönüştürmüş olabilirdi.

Bu açıdan ben, perilerden önce B harfinin istilasına uğramıştım.

Rüyamda rastlantıyla bile olsa Efendi B’yi ya da ona ait herhangi bir şey görmediğimi fark etmem uzun sürmedi. Fakat gecenin hangi saatinde olursa olsun, uyanır uyanmaz aklıma hemen o geliyordu ve kalkıp, B harfini yatağın yanına iliştirip beni ondan kurtaracak bir şey arıyordum.
Altı gece boyunca, Efendi B’nin odasında bu şekilde kaygılandıktan sonra bir şeylerin kötüye gittiğini fark ettim.

Kendini belli eden ilk görüntü, sabahın erken saatlerinde hava henüz yeni aydınlanmışken ortaya çıktı. Aynanın karşısında tıraş olurken, 50 yaşındaki kendimi değil de bir oğlanı tıraş ettiğimi görünce şaşkınlık ve dehşet içinde kaldım. Görünüşe göre Efendi B’ydi.

Titreyerek omzumun üzerinden arkama baktım, ama arkamda hiçbir şey yoktu. Tekrar aynaya baktım ve sakallarından kurtulmak için değil de bir sakala sahip olmak için tıraş oluyora benzeyen açık seçik bir erkek çocuğunun yüzünü gördüm. Kafam oldukça karışmış bir halde odanın içinde birkaç tur attım ve ellerimin titremesini durdurup az önce yarıda kalan işimi bitirmek amacıyla aynanın yanına geri döndüm. Donup kaldığımda kapatmış olduğum gözlerimi tekrar açıp aynaya baktığımda, aynada doğrudan bana bakan yirmi dört ya da yirmi beş yaşlarında genç bir adam gördüm. Bu yeni hayaletten korkup gözlerimi yeniden kapatarak kendimi toparlamak için büyük çaba harcadım. Gözlerimi yeniden açtığımda, aynada uzun zaman önce ölmüş olan babamın tıraş olduğunu gördüm. Dahası, hayatımda hiç görmediğim büyükbabamı da aynada gördüm.

Bu olağanüstü ziyaretlerden doğal olarak çok etkilenmeme rağmen, kararlaştırılan toplantı gününe kadar bunu bir sır olarak saklamaya karar verdim. O gece, zihnimi bulandıran tuhaf düşünceler içinde odama çekildiğimde, kendimi yeni bir hayaletle karşılaşabilme düşüncesine hazırlamıştım. Sabahın ikisinde tedirgin bir uykudan uyanıp, yatağımı Efendi B’nin iskeletiyle paylaştığımı görünce, yaptığım hazırlıkların ne kadar gereksiz olduğunu anladım.

Yatağımdan dışarı fırladım, iskelet de fırladı. Sonra, ağlamaklı bir sesin, “Nerdeyim ben? Bana ne olmuş böyle?” dediğini duydum ve sesin geldiği yere dikkatle bakınca Efendi B’nin hayaletini gördüm.

Genç hayalet, modası geçmiş, eski püskü kıyafetler giymişti ya da daha doğrusu paçavralara bürünmüş olmanın ötesinde giyinmiş gibi durmuyor, üstündeki parlak düğmeler giydiklerinin daha korkunç görünmesine yol açıyordu. Bu düğmelerin çift sıra halinde genç hayaletin iki omzundan geçip sırtına doğru uzandığını fark ettim. Boynunda fırfırlı bir boyunluk vardı. Üzerinde mürekkep lekeleri olduğunu fark ettiğim sağ eli karnının üzerinde duruyordu. Yüzündeki belli belirsiz sivilceler ve midesinin bulandığını düşündüren duruşuyla bağdaştırdığımda, bunun aşırı dozda ilaç kullanan bir gencin hayaleti olduğunu düşündüm.