Lua Azul

Chapter 7

KATULAD nang napagkasunduan nila ni Fhergus, pagkatapos ng klase bandang alas sais ay tumuloy siya sa anthropology department. Gabi na madalas natatapos ang klase niya. Ang irregular kasi ng klase niya. Ang laki ng bakanteng oras. Nahuli kasi sila sa pagkuha ng slot ni Beatrix. Tuwing Wednesday lang ang maganda-gandang schedule niya kaya alas tres pa lang ay tapos na ang klase niya, pero sa ibang araw ay gabi na ang tapos ng huling klase niya.

Marahan siyang kumatok sa pinto bago iyon binuksan. Sumilip muna siya sa loob. Bakante na ang mga desk sa loob. Naibaling niya ang tingin sa kaliwang bahagi ng silid nang may marinig na boses ng isang babae. Wala na ang mga propesor. Hindi iyon makikita sa kung nasaan siya dahil may shelf na nakaharang doon na nagsisilbing divider sa silid. Sumunod niyang narinig ang boses ni Fhergus.

Ngayon lang niya kayang ilarawan ang boses ng isang tao. Sexy at gwapo. At hinding-hindi ka madi-disappoint kapag nakita ang may-ari ng boses na iyon dahil higit na gwapo ang mukha nito at sexy ang katawan nito. Marahan niyang isinara ang pinto pagkapasok. Dahan-dahan siyang humakbang hanggang sa matanaw niya ang likod ng isang babaeng nakaupo sa ibabaw ng desk. Natatakpan nito si Fhergus na nakaupo sa swivel chair. Sumilip si Fhergus mula sa katawan ng babae na parang na-sense ang pagdating niya.

“Luna, come here.” Luminga ang babae sa direksiyon niya. Si Professor Gracia Villarreal, ang kanilang Gen. Educ. professor. She was in her mid-forties. Divorced. Dahan-dahan na humakbang palapit si Luna sa kinaroroonan ng dalawa.

Bumaba ang tingin niya sa kamay ni Fhergus na dumapo sa hantad na hita ng babaeng propesor.

“Gracia, can you make us coffee? Black without sugar.” Pumisil ang kamay ni Fhergus sa hita nito. Palihim na tumalim ang mata ni Luna nang makita ang pag-tantalizing eyes ng babae. Nakaramdam din siya ng irestasyon. Hindi maipaliwanag na irestasyon na nagkaroon pa siya ng pagnanais na hablutin ang buhok ng babae at parang gusto niyang hablutin ang kamay ni Fhergus at baliin iyon.

“Sure,” malambing nitong tugon na itinaas sa balikat ang nakababang itim na blazer nito. Tumayo si Fhergus, hinawakan sa baywang si Gracia, at ibinaba ito. Malanding bumungingis ang babae na sadya pang isinayad ang mga dibdib sa katawan ni Fhergus. Kuyom ang mga kamay niya Luna kasabay nang pagtibok ng mabilis ang puso niya.

“Ikaw, Luna, with cream?” Hindi niya sinagot ang babae. Nanatili ang matalim na titig dito.

“With cream for Luna, darling.” Si Fhergus ang nagdesisyon para sa kanya. Fhergus pinched Gracia’s chin playfully, making the old woman chuckle.

“Alright.” She sashayed, didn’t bother to fix the skirt that hiked up. Ang landi-landi.

Kinuha ni Fhergus ang silya na nasa kabilang desk at inilagay iyon sa gilid ng desk nito.

“Have a seat, Luna. Stop glaring at Gracia. You look murderous.” Naupo naman si Luna pero padabog na ikinatawa ni Fhergus. Ipinatong niya ang bag sa ibabaw ng kanyang hita.

“Bakit n’yo po pala ako pinapunta rito, Sir? Nakaestorbo tuloy ako. Sayang na naman ang magaganap sana!” Alam niyang napakapanget niya sa pag-irap niya. Malakas na humalakhak si Fhergus.

“She’s a friend. Huwag kang magselos.” Selos? Anong selos? Siya nagseselos? Bakit naman siya magseselos? At bakit naman kasi nagsusungit siya?

“Gusto mong ipasa kita ‘di ba?” he asked as he sat on the chair again. Para itong tangang nakangiti.

“Opo,” malumanay niyang tugon. Pilit kinalma ang sarili. Hindi siya nagseselos. Inis lang siya sa malalandi.

“First, throw rank distinction aside when we are alone. I already told you that.”

Maikling tango ang isinagot ni Luna.

“Second, I want you to be my assistant.”

“Assistant? You mean administrative assistant?”

“You will work for me exclusively. There’s a ton of tasks to be done.” Itinuro nito ang patong-patong na term paper sa ibabaw ng desk. “Hindi ko maasikaso lahat. These are term papers. I want you to read those and give them scores they deserve.”
“Ako?” Itinuro ni Luna ang sarili niyang dibdib. Bumaba naman ang tingin ni Fhergus doon. Napansin nito ang talisman at napatitig doon. Hinawakan iyon ni Luna. Lagi itong nakapaloob sa kanyang damit. Pakiramdam niya kasi mas lalo siyang nagmumukhang weird kapag suot niya ito. Mukha kasing anteng-anteng.

“Bakit po ako? E, paano kung bigyan ko ‘yan lahat ng mataas na grade?”

Ibinalik ni Fhergus ang tingin sa mukha ni Luna. “It’s up to you.”

“Talagang hindi n’yo binabasa ang term papers ‘no? Nagba-base na lang kayo kung sino ang nagpasa. Medyo unfair.”

“Why are you doubting that professors read articles?” Napabaling si Luna kay Professor Gracia. Dala nito ang wooden tray na naglalaman ng dalawang tasa ng kape. “We professors read those term papers.” Inilapag nito ang tray sa desk. Kinuha niya ang isang tasa na nakapatong sa platito at inilapag sa harapan ni Fhergus. Ang isa naman ay inilapag sa harapan ni Luna.

“Thank you po, Ma’am.”

“We read research papers. I read them thoroughly,” Professor Gracia explained defensively.

“How do you grade the research paper?” she curiously asked.

“I use a grading rubric. My criteria consist of focus, development, organization, style and mechanics.”

“Those criteria are just a bonus,” Fhergus retorted. “I don’t curve when I grade. If you did your work, then I’ll give you a good grade,” he explained.

“E, bakit ko pa po ito babasahin, Sir? I-check ko na lang po ang mga nag-submit.”

“Para may magawa ka.” Tumaas ang sulok ng labi nito matapos ito niyong sabihin. Hindi niya alam kung ano ang naging reaksiyon ng mukha niya para tawanan siya nitong bigla.

“Just kidding. Para sa bonus grades. If a research paper was perfectly done, then give it a perfect score.” Tumaas ang sulok ng labi nito na para bang sinasabing wala siyang lulusutan.

Bumuntonghininga si Luna at nanglulumong tumitig sa mga patong-patong na mga term paper. Thirty term papers with ten pages or more each, at kung pati ang sa ibang section ay isasama—mother nature. She wanted to die.

“Fhergus, ayaw mo ba talagang umuwi na? Let’s dine out. May bagong steak house riyan sa malapit. Let’s try it,” Professor Gracia cajoled him in her most convincing tone. Muli na namang nakaramdam ng iritasyon si Luna. Gusto niya itong pukulin ng masamang titig pero pinigil lang niya ang sarili.

Fhergus lifted the cup of coffee and brought it to his mouth, sipping on it before he spoke. “Next time, Gracia, darling. Marami kaming gagawin ni Luna.” Ibinalik ni Fhergus ang tasa ng kape sa platito.

“Okay. I’ll go ahead then.”

“Bye, darling.” May landing ngumiti ang babae bago naglakad patungo sa kabilang desk. Inilapag doon ang tray na hawak habang kinuha naman ang bag na nakapatong sa desk saka sila iniwan.

Kinuha ni Luna ang tasa ng kape at humigop. “In fairness, masarap magtimpla ng kape si Ma’am Gracia.” Ibinalik niya ang tasa sa kinapapatungan niyon. Kinuha ang isang term paper at binuklat. “You can do it, Luna,” she cheered herself up.

“Yeah. You can do it.”

Napatingin siya kay Fhergus. Relax itong nakaupo habang nakatitig sa kanya. Hawak nito ang tasa ng kape. Nakapatong mismo sa palad nito ang tasa ng umuusok pang kape. Hindi ba ito napapaso?

“Sasamahan mo ako rito?”

Tumango ito. His gaze was still fixated on her.

“Pwede ko naman itong iuwi sa bahay.”

“No. Gusto kong nakikitang binabasa mo ‘yan. Baka mandaya ka lang.”

Natawa si Luna. “Grabe! Walang tiwala.”

Sinimulan niyang basahin ang term paper. Hindi naman siya nabagot dahil hindi naman umalis si Fhergus sa tabi niya. Okay rin naman pala ang ganito. Nagkaroon siya ng pagkakataon para makasama ito at makausap. Ang problema lang ay parang torture rin. Kapag kasi napapatitig siya sa mukha nito ay hindi niya mapigilan ang tila apoy na dumidila sa kanyang katawan. Mas lalo lang iyon tumindi dahil sa nangyari kanina paghalik nito sa kanya. Mamaya nga i-research niya kung ano ang ibig sabihin ng bagay na ito.

“Saan ka nakatira, Luna?” tanong ni Fhergus.

“Thirty minutes pa mula rito sa school,” sagot naman niya na patuloy na binabasa ang term paper.

“Lagi kang may sundo?”

“Hmm.”

“Hatid kita, gusto mo?”

Kung pwede lang, sana kaso baka sina Cebal at Faro na ang magsundo at maghatid sa kanya kung nagkataon na makita itong kasama niya. Ang dami na ngang tanong ni Cebal tungkol kay Fhergus nang makita lang silang magkasama sa museum.

“Huwag na po.”

“Bakit? Magagalit ba 'yong lalaking sumundo sa 'yo?”

Tinapunan niya ito ng tingin sa mukha saglit. “Si Mang Bart?”

“Iyong lalaking sumundo sa 'yo sa museum. Boyfriend mo? May pahalik-halik pa sa ‘yo sa noo, ah?” Muli siyang napatingin dito. Selos ba ang nahimigan niya sa boses nito? Gustong matawa ni Luna sa sariling naisip. You wish, Luna.

“Si Cebal? Kaibigan ko ‘yon. Strict ang tita ko kaya bawal magpahatid sa ibang lalaki. Mangkukulam ‘yon, baka gawin kang palaka,” pagbibiro niya. Muli niyang itinuon ang mata sa hawak at nagpatuloy sa pagbabasa.

“Not your parents?”

Natigil sa pagbabasa si Luna pero nanatiling naroon ang kanyang mata. Ilang sandali rin ang lumipas bago niya nasagot ang tanong nito. “OFW sila,” she lied, making her feel guilt. Iyon naman ang madalas niyang sabihin sa mga nagtatanong sa kanya. She said that without hesitation, pero medyo totoo naman iyon. Nasa abroad naman talaga ang magulang niya. What she didn’t say was that she was a daughter of the owner of one of the world’s leading makers of jewelry and accessories. Ang Moon Lust. Pero ngayon ay tila labag sa kanyang kalooban ang hindi magsabi ng totoo kay Fhergus.

Namilog ang mata ni Luna at ramdam niya ang tila pagdaloy ng kuryente sa kanyang katawan nang maramdaman ang daliri ni Fhergus sa ilalim ng kanyang baba. Bahagya nitong itinaas ang kanyang mukha.

“Why are you avoiding my eyes? Puwet ko pa rin ba ang nakikita mo kapag tumitingin ka sa mukha ko?”

Tinabig niya ang kamay nito at sumimangot pero kapagkuwa’y sabay na nagkatawanan ang dalawa.

“Mas cute ka talaga kapag nakangiti, lalo kapag tumatawa.”

“Push pa, Sir—Fhergus,” pag-ayos niya nang pangunutan siya ng noo nito. “Malapit na akong maniwala.”

“Hindi ka talaga naniniwala na cute ka?”

“No! I’m not cute, I’m gorgeous.”

Malakas itong tumawa sa naging sagot niya. “That’s my mate.”
Unti-unting nawala ang pagkakangiti ni Luna dahil sa sinabi ni Fhergus. “Mate?”

Ito naman ang natigilan. Natigil sa pagtawa nang mapagtanto marahil ang sinabi.

“Mate…yeah. My mate. Helpmate. My companion.”

Tumango si Luna at ngumiting muli rito. “Your assistant. Sige na, tanggap ko na. Pero mas maganda kung tutulungan mo na akong magbasa.” Muli lang itong tumawa.

*

“HATID na kita, Luna.”

“Huwag na. Nandiyan na rin si Mang Bart.” Alas nuebe na sila lumabas ng opisina nang mag-text si Mang Bart na papunta na ito ng school. Ayaw naman ipadala sa kanya ni Fhergus ang mga term paper para doon na lang niya basahin sa bahay nila. Bukas na lang daw niya ipagpatuloy.

Pumayag na lang siyang sumakay sa sasakyan nito palabas ng unibersidad para sa labas na hintayin si Mang Bart nang sa gayon ay hindi na ito pumasok. Si Beatrix ay kasama rin ni Kajick na kumain sa labas. Siya naman ay busog na dahil nagpa-deliver si Fhergus ng dinner nila kaninang alas siyete y media. Ang maganda sa school nila, kahit na medyo nasa liblib ay may restaurant naman na nasa labas lang ng campus na nagde-deliver. Wala nga lang ibang pagpipilian pero ayos na rin. May ilang restaurant din naman along the way papuntang city, pero sa papuntang village nila ay wala. Pulos kakahuyan na ang madadaanan nila at parang papasok pa silang lalo sa kasakukalan.

She glanced at Fhergus who was busy driving when she heard him groan. He looked uneasy. He even shifted on his seat until he rolled the window down and angled his face to the side, trying to catch fresh air as if it would calm him down.

Nilinga ni Luna ang loob ng sasakyan. Bigla niyang naalala ang babaeng ka-sex ni Fhergus. Ginawa rin kaya nito iyon dito sa loob ng sasakyan?

“Nag-sex din kayo rito sa loob ng sasakyan mo?” Umatake na naman ang katsismosahan niya at tinanong ang lalaki.

Bumaling sa kanya si Fhergus.

Nagkibit siya. “Just asking. Curious.” Nakalimutan na niyang propesor niya ito. E, feeling close naman kasi itong lalaking ito. Ayaw rin naman na tingnan niya ito bilang propesor kapag nasa labas sila ng classroom. “Hindi mo kailangan sagutin.” Mas okay na rin na hindi nito sagutin iyon. Baka humaba pa ang mga tanong niya kapag sumagot pa ito.

“Yes.” Ang honest. Mula sa daan ay muli siya nitong nilinga para tingnan ang reaksiyon niya. Her expression remained neutral. Ayaw niyang magpakita ng kahit anong emosyon. Sa loob niya ay naiinis siya sa isipang may nakakaniig itong ibang babae, katulad na lang ng inis niya kanina sa pakikipaglandian nito kay Professor Gracia. Hindi naman kasi dapat. Hindi niya rin maintindihan ang sarili niya.

“Saan?” Ito ngayon ang nagulat sa naging tanong niya.

“Dito ba? O diyan?” Inginuso niya ang driver seat. “O doon?” She jerked a thumb over her shoulder to point to the backseat.

Hindi agad nakasagot si Fhergus. Napahawak pa ito sa sariling batok at kapagkuwa’y marahang natawa. “We occupied all the seats.”

Bahagyang tumulis ang labi ni Luna pero alam niyang hindi siya cute sa pagganyan-ganya niya.

“Your car is small. The girl was tall and you as well. Anong posisyon n’yo?”

“What the!” bulalas nito na mas lalong hindi inaasahan ang tanong ni Luna. Biglang inihinto ni Fhergus ang sasakyan, malapit na sila gate. Mga limang metro na lang marahil ang layo. “Why do you want to know?”

“I’m just curious.” She shrugged. “You don’t need to answer if you aren’t comfortable.” Pouting, she looked around. “But I’m really curious. Kung pahiga, parang hindi kasya.”

Fhergus’s deep chuckle resonated inside the car. “I’ll demonstrate,” he said, and before she could even grasp that, he suddenly lunged towards her, grabbing her by the waist and pulling her, making her straddle him.

“What are you doing?” namimilog ang matang tanong ni Luna pero ang init ay muli na namang dumila sa kanyang katawan dahil sa pagkakadikit ng kanilang katawan. There was something magical that connected them. A strong force that made it hard for them to ignore each other. Iba. May kakaiba talaga sa nangyayari sa kanya. At nakikita niya sa mga mata ni Fhergus, sa ekspresyon nito, na katulad niya ay may kakaibang epekto rin siya rito.

They stared at each other for a while until their control snapped. It was as if there was a magical energy forcing them to claim each other’s mouths—and they did. Fhergus caught the back of her neck while Luna gripped his shoulders. They completely lost control as they kissed each other with eagerness. She kissed Fhergus back with the same ferocity. Tumaas ang kamay ni Luna sa batok ni Fhergus. Bumaon ang kanyang daliri sa balat nito habang nakikipaglaro ang dila sa dila ng lalaki. She even opened her mouth wide, letting Fhergus’s tongue in and he sucked her eagerly, making him groan.

Ang kamay nitong nasa gilid ng kanyang baywang ay tumaas sa kanyang dibdib. Lumiyad si Luna nang maramdaman ang kamay nitong pumisil sa kanyang kabilang dibdib. Heat became more intense—it was as if her body’s temperature rose to a dangerous level. But instead of stopping him, she wanted more. She wanted to be engulfed by fire of his passion. She urged him to touch her more by rubbing her breast against his strong hand.

Muling marahas na umungol si Fhergus. Sumabunot ang mga daliri sa kanyang makapal na buhok habang ang isang kamay ay inabala sa pagbukas sa kanyang cardigan. Dalawang butones ng cardigan ni Luna ang binuksan nito, sapat para mahila nito iyon paibaba. Ang strap ng pang-ilalim na sando ay ibinaba sa balikat hanggang sa mahantad ang kabilang dibdib ni Luna. She wasn’t wearing a bra. Fire licked across her flesh, and warm cream flowed between her legs when her breast was covered with his rough, huge, warm hand, massaging and kneading it.

Hindi niya maipaliwanag ang nangyayari sa katawan niya. Para siyang tinutupok ng apoy sa bawat halik at daiti ng balat ni Fhergus sa kanya. The flesh between her legs felt so sensitive; it ached and it needed to be rubbed, so she fueled her desire. He rubbed her sex against his hardness. Isang malakas na ungol ang kumawala kay Fhergus, lalong humigpit ang pagkakasabunot sa buhok niya pero may ingat kaya sa halip na masaktan siya ay nagbigay lang iyon lalo ng kakaibang sensasyon. Bumitaw sa paghalik si Fhergus, gumapang ang labi nito sa kanyang lalamunan patungo sa kanyang tainga.

“Fhergus!” mahina niyang iyak nang maramdaman ang dila nitong nilaro ang kanyang tainga. Halos mapisat ang kanyang dibdib sa madiin nitong pagkakasapo roon. Ang hinlalaki nito ay idiniin sa kanyang utong at nilaro iyon. Sumabay na naglaro ang dila nito sa kanyang tainga at daliri sa kanyang utong.

“Fhergus!” Lalo siyang yumakap sa lalaki. Nanghihina ang katawan niya sa ginagawa nito.

“What are you doing to me, Luna?” he groaned softly in her ear. “You are so fucking desirable. I always feel a strong desire to breathe in your sweet, feminine scent.”
She sucked in, breathing heavily when he rolled her hard nipple with his thumb.

Bumaba ang bibig ni Fhergus patungo sa kanyang dibdib. Sumabunot si Luna sa nakatali nitong buhok at itiningala ni Luna ang ulo. Ninamnam ang tila pagdila ng apoy sa kanyang katawan habang ang mainit na labi ni Fhergus at sumasayad sa kanyang balat. Sumisip iyon sa balat ng kanyang dibdib, sa bandang itaas. Idiniing lalo ni Luna ang dibdib sa bibig ni Fhergus. Nais niyang ipaloob nito ang utong niya sa mainit nitong bibig na tila ba iyon ang tahanan niyon.

Electric sensation pulsated between her legs when she felt his hot breath fanning her nipple, making it harder. She was anticipating his mouth on her nipple. She couldn’t wait. She wanted to be sucked.

Ilang sandali na ang lumipas pero hindi pa rin nangyari ang nais niya. Hindi na rin niya maramdaman ang hininga nito sa kanyang dibdib pero ang kamay nito ay nanatiling nakahawak sa ilalim ng kanyang dibdib. Nagmulat si Luna at niyuko ang lalaki. Nakabaling ito sa labas ng bintana. Mula sa liwanag sa poste ay aninag niya ang mukha nito kaya napansin niya ang tila pagbalasik ng mga mata nito. Ngayon lang din niya napansin na patay na ang ilaw sa loob ng sasakyan. Noon rin siya nahimasmasan. Biglang nahiya sa sariling pinaggagagawa. Agad siyang umalis mula sa pagkakaupo kay Fhergus at inayos ang damit.

“Ano ang problema?” hindi niya mapigilang usisain. Mula sa labas ng bintana ay nilinga siya ni Fhergus. Matiim siyang tinitigan nito. Lumipas ang ilang sandali bago ito umiling. Pinaandar ang sasakyan palabas ng campus. Nakita naman niya agad ang sasakyan ni Mang Bart na nakaparada sa tabi ng daan. Doon na rin sa malapit sa sasakyan ipinarada ni Fhergus ang sasakyan.

“Salamat sa pagsabay, Fhergus.” Tumango ito pero nanatiling walang imik. Ano ba ang problema nito? Isinukbit niya ang bag sa balikat saka lumabas ng sasakyan. Napangiti siya nang makita ang paglabas ni Cebal at Faro sa backseat. Agad siyang sinalubong ng dalawa. Kinuha ni Faro ang bag mula kay Luna habang inakbayan naman siya ni Cebal. Pinagbuksan siya nito ng pinto. Nilinga niya ang sasakyan ni Fhergus. Tumititig siya sa windshield kung saan alam niyang nakaupo si Fhergus. Napakunot ang noo ni Luna nang tila tumagos ang paningin niya sa heavy tinted na salamin ng sasakyan at makitang tila umiilaw ang asul na mga mata ni Fhergus. Ikinurap niya ang mata at ipinilig ang ulo.

“Luna?” Hinawakan siya ni Cebal sa balikat. Muling nagmulat ng mata si Luna at tumingin sa sasakyan ni Fhergus. It was normal. She couldn’t see Fhergus through the tinted windshield. Ano ba ang nangyayari sa kanya?

“Tara na.” Inakbayan siya ni Cebal at iginiya patungong sasakyan. Pagpasok niya ng sasakyan ay nakita niyang naroon na pala si Beatrix. Nakaupo sa front seat.

“Hi, Frenny!” Ang awra nito, ang liwanag. Iba talaga ang nagagawa kapag in love. Tumabi sa kanya si Cebal at Faro. Napapagitnaan siya ng dalawa.

“Sino ang naghatid sa 'yo?” tanong ni Cebal na ikinakbayan siya.

“Sinabay lang ako ng propesor namin.”

“Sinong propesor?” usisa pa ng kaibigan.

“Hindi mo naman kilala ‘yon kahit sabihin ko.”

Si Beatrix na malakas ang pang-amoy ay agad na luminga at pinakitaan siya ng nakakalokong ngisi. Pinangdilatan niya ito na sinuklian siya ng maharot na bungisngis.

Nang marating ang bahay nila ay bumaba si Faro at Cebal at sumamang pumasok sa kanilang bahay habang si Beatrix ay deretso ng umuwi.

“Makikikain kami, Maddalena?” Si Faro na nauna nang umupo sa dining.

“Lagi naman.” Umupo si Luna sa kabilang bahagi ng mesa sa tapat ni Faro at tumabi sa kanya si Cebal. Nauna nang kumuha ng pagkain si Faro. Nagsalubong ang mga kilay ni Maddalena habang nakatitig kay Faro.

“Nasaan ang amulet mo, Faro?”

Natigil sa pagkuha ng pagkain si Faro at niyuko ang leeg. Maging sila ni Cebal ay napatingin kay Faro at hindi nga nito suot ang talisman. Napalunok si Faro na kinapa ang dibdib. Patay. Isa sa mga mahigpit na bilin sa mga hunters ay ang pagsuot ng amulet dahil ang mga ito ang gumagamit ng supernatural abilities kaya maamoy ng mga Lycan at iba pang supernatural being ang pagkatao nito. Siya naman ay hindi kailangan gumamit kung tutuusin dahil normal na tao lang naman siya, pero ayaw siyang pahintulutan ni Maddelena. Kailangan niya raw iyon sa kanyng proteksiyon. Hindi rin nila daw nasisiguro kung hindi nga siya maamoy ng Lycan. Anak siya ng dalawang makapangyarihan witches at descendant siya ng pinuno ng Paganus na si Lusitana, ang pinakamahusay na healer at pinakamakapangyarihang mangkukulam sa panahon nito. Ito ay pinuno ng maliit na tribu sa hilangang Portugal pero kilala sa buong bansa ang tribu dahil sa husay ng pamumuno ni Lusitana.

“Pasensiya na, Maddalena, hinubad ko kaninang naligo ako. Nakalimutan kong isuot.”

“Paano kung may taong-lobo o ibang makapangyarihang ang nakaamoy sa ‘yo?”
“Wala naman siguro.”

“Wala naman siguro!”

Agad na inabot ni Luna ang kamay ni Maddalena na nakapatong sa mesa. “Maddalena. Hayaan mo na po siya. Pag-community service-in mo na lang siya,” suhesyon niya.

“Luna! Huwag ka namang traydor.”

“Kailangan ng gupit ng mga halaman ko. Gawin mo bukas.” Sumimangot si Faro.

“Ayaw mo?” Tinaasan ito ni Maddalena ng kilay.

“Wala naman po akong sinasabing ayaw ko, Miss Minchin.”

Pigil na nagkatawanan si Cebal at Luna lalo na nang mas tumaas pa ang kilay ni Maddalena. Si Faro naman ay patay malisya na lang na pinagpatuloy ang pagkuha ng pagkain.