•06•

8.6K 950 153
                                    

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Jimin sonrió en grande al ingresar la llave de su ex departamento

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.


Jimin sonrió en grande al ingresar la llave de su ex departamento. Una vez que abrió la puerta, se encontró con la mirada ansiosa de Jeon. Sus ojos brillaban cuán noche estrellada.

Esos ojitos.

El rubio cerró la puerta y caminó hacia él con pasos lentos, pero seguros.

—¿Entonces es verdad?— preguntó —Dime lo que me dijiste por chat, para saber que no estaba alucinando.

Jungkook le sonrió tiernamente y le tomó las manos a pesar de que él temblara por completo.

—Jimin... me gustas... y fuí un idiota por no darme cuenta antes. Supongo que... ya estaba acostumbrado a quererte... y jamás me di cuenta de eso. Me enamoré de tí y de todo lo que haces... Me gustas Jimin, me gustas mucho.

No estoy soñando.

De verdad me quiere.

—Tú... ¿Aún sientes lo mismo por mí?— preguntó un poco tímido.

Sin embargo, sigue siendo el mismo idiota que tanto adoro.

—Claro que sí, Jungkook... claro que siento lo mismo que he sentido durante esa noche de Navidad— admitió acercándose al punto de que sus narices rocen con suavidad —¿Entonces...? ¿Puedo o no?

Jungkook no respondió, porque las palabras no lograban formarse para salir de su boca; por ende, solo asintió esperando la acción.

Estaba emocionado.

Jimin le sonrió una última vez antes de acercar sus labios contra los del pelinegro. Presionó levemente su cuerpo contra él, mientras que sus brazos se enrollaban alrededor de su cuello.
Se besaron como en las películas.

A ojos cerrados, lento, en silencio, pero acompañados con el ruido de la ciudad.

Esta vez, a Jimin lo besaron de vuelta.

Esta vez... no era el único que si sentía algo.

¿Se te olvida algo? - mini km au.Kde žijí příběhy. Začni objevovat