Tamay

3.

Multimedyaya bir şimdi bir de bölüm sonu bakın anlarsınız tarihi ✍🏻

Oy ve yorum yapsanıza Van kedileri💚🧡

İyi okumalar uzun yazmaya çalışsam bu bölümü yani diğer bölümlerden daha uzun en azından...

DAHA ÜŞÜNCÜ BÖLÜMDEYİZ AYOL SLJFSLFLSŞFÖ

.

Boş gözlerim Deniz de geziyordu. yanım da ki seslere kulak verirken, çok az cümleyi algılıyordum.

Arkadaşlarım.

Hayır.

Zorla edindiğim arkadaşlarım.

Begüm, Leyla, aden.

Bende elis.

Aynen. geçen çocuğu engelleyen Elis...

İki hafta geçmişti o günden bu güne.

Çokta bir yerimde değildi aslında zaten çocuktan zarar geleceğini de düşünmem büyük ihtimalle bizim okulda ki şu popüler gruplarda ki dedikodularıma maruz kalıp stalklamıştı.

Birisi beni dürtünce bakışlarım yanıma düştü. Begüm bana bir şeyler söylüyordu ama sadece ağzını kıpırdattığını görüyordum. Bir an da yüzü düştü ardından elini uzatıp kulağım da ki kablosuz kulaklığı çıkardığında yüzünü buruşturdu.

"Bu kulaklığı en son denize atacam!"

"At. Su geçirmiyor ki."

Gözlerini devirdi "bu kadar umursamaz olmayı nasıl başarıyorsun güzelim..." sırıttım. Ruhsuzca. "Başarıyorsam sırrı vardır."

Leyla konuştu "ya seni buraya bizimle takıl eğlen diye getirdikçe kulaklığını takıyorsun. açıkça bizimle takılmak istemediğini söyleyebilirsin elis..." Leyla'nın alınmış sesini duyduğumda kendimden bir kes daha nefret ettim. İnsanlara kendilerini kötü hissettiriyordum.

Ve hepsinin yükü sırtıma çuval niyetine oturuyor, kamburumu çıkartıyordu.

"Denize girelim mi?" Diye sordum konuyu değiştirmek amaçlı birden hepsinin yüzünün şekli değişti ve sırıttı. Aden; "mayolar yok yanımız da zeki kız." Dediğin de güldüm ve üstüm de ki askılı tişörtü çıkardım.

"Ha mayo, ha sütyen aynı şey." Dedim gülerek.

Bana garip garip baktılar. ardından onlarda benim gibi üstlerin, çıkarttılar. Adem hariç.

Sahil ormanlık alana yakın bir yerde olduğu için insan yoktu tek tük belki.

Ah kimin umrunda.

Ayağı kalkıp denize girdiğimde soğuk su ayaklarıma dediğin de ürperdim ama devam ettim omuzlarıma kadar geldiğin de alışmak için komple bedenimi suya sokup çıkarttım güneş batıyordu ateş yakmak için keremleri bekliyorduk. Sırtımın üstünde yüzüp öylece ölü gibi yattım orada yüzüm gökyüzüne bakarken gülümsedim burukça.

Su beni getirip götürüyordu.

Bir an da üstüme gelen baskıyla aşağı doğru batmadan önce ağzımdan kaçan çığlıkla burnuma giren su genzimi yakmıştı. Gözlerim açıldığın da mavi denizin altında ki deniz anasını görmemle yüzümü buruşturdum.