Yeni Hayat

•otuz beş' üst üste yaşanan olaylar•

Medya: Melek SOYLU

Uzun zaman olmuş gibi hissettim dhbdndnd Gerçekten baya geç geldi. Yani en geç attığım bölüm bu olabilir. Neyse, Geç olsun güç olmasın.

Nasılsınız?

Okullar başladı? Bu satıra herkes içini dökebilir dhdndnfn çünkü kendimi anasınıfında gibi hissettim ilk gün hdndndndnn eminim sizinde hissettiğiniz, yaşadığınız şeyler olmuştur. Okumak hoşuma gider...

...

"LAAAĞĞĞNNN! NE YAPIYORSUNUZ?"

Hala Polat'la sarılıydık. Ve baya baya yakındık birbirimize. Can'ın bizi böyle görmesi hiç iyi olmamıştı. Onlara söylecektim fakat bu şekilde öğrenmesini istemezdim.

Teidrgince yutkunup kafamı kaldırdım. O sıra yavaşça ayrıldık birbirimizden. Polat'ın ise umrunda değil gibi sırıtıyordu.

Şuan yaşadıklarım kamera şakası falan mıydı acaba?

Polat ona garipçe baktığımı fark etmiş olacak ki bana döndü ve gözünü kırptı.
Gözlerim hızla büyüdü. Çünkü bu baya çapkınca şekilde yapılmış bir göz kıprmaydı.

Can aşırı sinirli bir şekilde bize yaklaşıp tam önümüzde durdu.

"BİRİ BANA BU-"

Elimle ağzını kapattım. Abimler dıyacaktı şimdi. Gerçi duysalardı Can'ın az önceki bağırtısını duyarlardı ama önlem almak lazımdı.

"Lütfen bağırma, anlatıcam. Abimler duymasın."

Titreyen sesimle Can bana hiç aldırmadan Polat'a baktı. Çok kötü bakıyordu, düşmanı gibi.

"Bakma öyle Can. Biz birbirimizi seviyoruz. Şimdi açıl-"

Can sinirden kızaran yüzü ve gözleriyle bana bakıp kolumu tuttu. Bu hareketi karşısından şaşırsam da o da haklıydı. Bu hareketinden dolayı benden daha sonra özür dileyeceğini de biliyordum.

Nedense kötü düşünemiyordum şuan, nedeni Polat'ın beni sevmesi mi? Yoksa benim onu sevdiğimi söyleyip içimi rahatlatmam mı? Bence ikisi de.

"Ne dediğinin farkında mısın sen Melek! Ne demek birbirimizi seviyoruz! Siz arkada-"

Hiddetle söyledikleriyle gözlerim doldu. Beklemediğim bir anda Polat, Can'ın kolumdaki elini kurtarıp beni arkasına aldı. Uzun sırtıyla bakışırken bir kaç damla yanaklarıma gözyaşı düştü. Can'ı göremiyordum şimdi. Kafamı Polat'ın sırtına yaslayıp Can'a söylediklerini dinledim.

"Biz arkadaş değiliz! Bana istediğin her şeyi yapabilirsin ama Meleğe asla! Bugünden itibaren Melek benim sevgilim! Ve kimse buna mani olamaz!"

"Ne?"

"Ne!?"

Benim sesim fısıltıdan ibaretken Can'ın sesi buna inanmak istemez tonda çıkmıştı. Duyduklarımla kalbim hızla atarken elimi kalbime bastırdım. Bir anda fazla duygu üst üste yaşamıştım ve bu kalbim için zarardı.

Bir kaç saniye kimse olduğu yerden kımıldamadı, konuşmadı hatta ben nefes almamış bile olabilirim. Hepimiz şoktaydık.

Yüzümün ısındığını hissederken bunun utandığım için olmadığını anlamam için uzun sürmedi. Güneşten dolayı yüzüm kızarmaya başlamıştı. Şuan güneş yoktu çünkü etkisini bir kaç saat sonra gösteriyordu. Farkında değildim güneşin olduğunun. Polat'ın arkasında olduğum için ikiside görmemişti yüzümün kızardığını.