YENİ AİLEM

13

■■■

<Barış'tan>

Kollarımda o hıçkırarak ağlıyordu. Daha onu kabul edememiştim belki ama içimden bir ses onu korumamı söylüyordu. Diğerleri kadar olmasa da onu sevmemi söylüyordu. O sesi dinlemeye çalışıyordum.

Bir anda bedeninin üzerime düşmesi ile hızlıca kucağıma aldım Poyraz abi "Noluyo amına koyim ya" dedi hemen odasına götürdüm. Aral abim gelip kontrol etti ve "Sadece vücudu kaldıramadı. Biraz dinlensin pek bir şeyi kalmaz" dedi. Kafamı sallamakla yetindim.

Metehan odasındaydı ama böyle olmicaktı. Elbet annemlerin yokluğu canını acıtıcaktı, Kumsal'ın yatağında, hemen ayak ucunda oturduğum yerden kalktım. Tam odadan çıkacakken Poyraz abimin söylediği şey ile yerimde çiviledim"Hazırlanın memlekete gidiyorsunuz"

<Kumsal'dan>

Gözlerimi beyaz bir tavana açtım. Hafif doğruldum ve etrafa baktım, burası benim odamdı. Odadaki 3 lü koltukta ikizlerden biri, tekli koltukta ise şaşırtıcı derecede seri katil tipli olan vardı. O uyanıktı düşünceli gözler ile yere bakıyordu. Diğeri ise koltukta rahatsız bir pozisyonda yatmış uyuyordu. Üçlü koltuk birisinin odasından gelmişti muhtemelen çünkü benim odamda değildi.

Uyandığımı fark edince ayağa kalktı ve "İyi misin?" diye sordu. Hani şu seri katil olan, benim iyi olup olmadığımımı sormuştu yoksa uyanıkken rüya mı görüyordum?

Düşünmeyi keste cevap ver.

Kezbanı takmadan 'iyiyim' anlamında kafanı aşağı yukarı salladım. "Niye bayıldığını biliyor musun?"diye sordu bu kez. Dudaklarımı ıslattım ve konuşmaya başladım "Vücudum uzun zaman sonra şiddetli ağlamayı kaldıramadı. Büyük ihtimal o yüzden" dedim. Kafasını salladı ve ayak ucuma oturdu.

"Bişi mi oldu?"diye sordum "Metehan'ı memlekete göndermeyi planlıyorum annemlerin..." susup dudaklarını ıslattı ama devam edemedi. Emin bir sesle "Onlar ölmedi, Seyfi onları saklıyor" dedim. "Sen biraz daha dinlen" dedi ve ayağa kalkıp kapıya yöneldi "Onlar ölmedi!" diye tekrar ettim biraz daha yüksek sesle.

Sesim fazla yüksek çıkmış olmalı ki ikiz uyanmıştı. O ise umursamadan kapıyı açıp dışarı çıktı.

İkiz "Benim Adım Barış, diğer ikizim Savaş, daha demin ki Poyraz abim en büyüğümüz, diğeri ise Aral" bir süre bekledi. Kafamı aşağı yukarı salladım. "O adam sana neden Asiye dedi?" diye sordu. Seyfi'den bahsettiğini anlamak zor değildi. Ona döndüm ve "Çünkü ben onların içine sızmıştım ve onlar beni Asiye diye tanıyorlardı" (Umarım Asiye'dir yani ben öyle hatırlıyorum ksşdkdğdlrğrl)

Uzanıp komidinin üstünden telefonumu aldım ve bizimkilerle olan gruba girdim.

Ciddi Ol

Tabiki de ismini Oğuz koydu.

Lavinia: Limos nerdesin

Limos(Nisa): Eve geçtim

Lavinia: Ares kameralardan bişi çıktı mı?

Ares(Kaan): Gittikleri yere kadar tüm kameralara baktım. Eski bardak fabrikasının otarafa doğru gidiyorlar son kayıtta.

Reseps(Oğuz): Şehirin dışındaki fabrika mı?

Ares: Evet

Lavinia: Yarım saate her zamanki yerde

Limos: Tamam

Ares: Tamam

Reseps: Tamam

Gruptan çıktım ve hemen giyinme odasına sonradan koyduğum dolabın yanına gittim. Şifreli dolabın şifresini açtım ve hızlıca üstüme bişiler alıp giydim.

(Giydikleri)

Hızlıca aşağı indim salona doğru "Ben çıkıyorum" diye seslendim ve ayakkabılarımı giydim ve hızlıca bağcıklarını bağladım. Ben bağlarken Savaş "Nereye?" diye sordu. Çöktüğüm yerden ayağa kalktım ve "İşim var" dedim "Ne işin var?" diyince ona döndüm ve "Seni ne kadar ilgilendirir?"diye sordum. "Hiç" dedi ve arkasını dönüp salona geçti. Poyraz merdivenlerden indi ve "Ben çıkıyorum" dedi kapıyı açarken Barış "Sen nereye" dedi Poyraz "İşim var" Savaş "Ne işin var" Poyraz"Seni ne kadar ilgilendirir" diyince ben ona şaşkınca bakarken diğerleri gülmeye başlamıştı. Poyraz"Komik bişi mi var? Varsa söyleyin biz de gülelim" dedi. Onlar konuşurken ben çıkıp motoruma bindim ve bahçeden çıktım.

Biliyorum çok kısa ve diğer halini okuyanlara göre çokta değiştirilmiş sayılmaz. Ama bir kaç gündür başım çok kötü ağrıyor. Üstüne adet sancısı var. Üstüne arkadaşımın gereksiz yere ağlamaları var.

Neyse

Bişi sorucam ama dürüst olun. Buraya yazdıklarımı okuyor musunuz?(önceki bölümlerde)

Kendinize iyi bakın seviliyorsunuz💜♥