THIRTY (completed)

partV

Chapter 5

__dagdagan ko POV ni Lucas..Dagdag points din sa kanya.hehehe...nagkalaman kase utak ko,kaya eto itutuluy ko moment niya..

__eto kaseng kasama ko sa bahay panira nang moment e,galing mag utos.Alam nyang busy ako sa kakaisip kay Lucas? Hahahahaha...Napaparanoid na ako Lucas!!!!!!! [^_^]???Anlamig pa naman sa labas..

******

Lucas POV

"Abby,wait !!" tawag ko sa kanya.Lumingon naman siya at hinarap ako.Lumapit ako ko kay sa kanya.

"May kailangan ka ba sa akin?" Abby

"Abby, I would like to apologize sa behavior ni Lilet kanina.It was really uncalled for." Lucas

"Okay lang yon.Pero di ba,dapat siya ang nag-a-apologize kung sakali,why are you taking the responsibility?"Abby

"Well,since I brought her here kahit hindi siya imbitado,to insult you like that is not permissible in my book."

Ngumiti lang ako sa kanya.Sandali ay bigla siyang natahimik.Na tila binabasa ang mukha ko.Binalik ko ang tingin sa kanya.She's still beautiful.Sa nine years na lumipas di pa rin siya nagbabago kundi mas lalong gumanda ito. Naalala ko yong magagandang alaala namin way back to college.

"Abby,are you all right?" binasag ko ang katahimikan.

"Okay na yon.Pero pagsabihan mo rin si Lilet na dahan dahan sa pagsasalita dahil wala siyang alam sa buhay ko." abby

Tatalikod na sana siya nang bigla kung hawakan ang braso niya.Mukhang gulat siya sa ginawa ko.Napatingin siya sa kamay ko na nakahawak sa braso

"Abby,sandali lang."

"May sasabihin ka pa ba." Abby

I let go of her arm at kinuha ko ang wallet ko.Iniabot sa kanya ang business card.

"Para saan to?" nag aalinlangan tanong niya.

"If you need any help,just call me,"

Hindi siya kumibo. Base sa expression ng mukha niya. I just want to help her for the sake.Alam ko naman na wala akong puwang na pakialaman ang status ng buhay niya. Kaso sa hitsura palang parang laging my bumabagabag sa kanya.I still care about her dahil kaibigan ko parin siya. At yong sinabi ni Roxy its bothering me.Bahala na kung tatanggapin niya ang alok ko.Tumalikod na ko at bumalik sa table.

**************

Abby

Hindi ako makagalaw sa kintatayuan ko.May alam kaya ito tungkol sa problem ko sa trabaho? Had he overheard our conversation with Roxy? I never felt so small and pathenic in my life. I knew he meant well but I still felt offended. Hindi ko yata makakaya kapag nalaman kong tinutulungan niya ako dahil naaawa sa akin.

Inilagay ko ang business card sa purse ko nang hindi na tinitignan. Bumalik ako sa mesa kung saan masaya pa rin ang kwentuhan ng barkada.Umupo ako sa tabi ni Roxy.

"You look pale,may nangyari ba? concern na tanong ni Roxy

"Mauna na siguro ako.I'll slip out. Ikaw na lang ang bahalang magpaliwanag sa kanila."