"Min..."
အိမ္ထဲကိုဝင္လိုက္တာနဲ႕ အရင္ဆုံးသူရွာမိတာက ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးနဲ႕ခ်စ္ရသူကိုပင္...။ျပန္လည္ထူးသည့္အသံလည္းမၾကားသလို အရိပ္ေလးလဲမျမင္မိ..။အလြတ္ရေနသည့္ေျခလွမ္းေတြက အိမ္ေပၚထပ္ေထာင့္ဆုံးအခန္းေလးဆီကိုသာ ေျခဦးလွည့္လိုက္သည္...။
အဝါႏုေရာင္လြင္လြင္ေလးသုတ္လိမ္းထားတဲ့ အခန္းတံခါးေလးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ အထဲမွ ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္ေနသည္သာ...။ညမီးနီနီေလးကိုဖြင့္လို႔ အခန္းတစ္ဝိုက္ေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္သည္....။အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ေကာင္ေလးက ကုတင္ေပၚမွာေခြေခြေလး...။
ကုတင္ေဘးနားကိုအသာေလးေလွ်ာက္သြားလို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနသူရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုငုံ႕မိုးၾကည့္လိုက္သည္...။တေစာင္းအိပ္ေနျခင္းေပမို႔ ေခါင္းအုံးေလးနဲ႕ဖိကပ္ထားတဲ့ ပါးေလးတစ္ဖက္ကအနည္းငယ္ေဖာင္ထြက္ေနသည္....။ခပ္ေဖာင္းေဖာင္းပါးေလးကို အနည္းငယ္ပြတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ တုန္ရီလာတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္ ဆက္မစေတာ့ပဲထြက္လာလိုက္သည္...။အိပ္ေနသူေလးနိုးသြားမွာ သူတကာ္မလိုလားေပ...။ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးျဖင့္ထြက္လာၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးကိုယ္လက္သန့္စင္ဖို႔လုပ္ရသည္...။တစ္ေနကုန္အလုပ္ရႈပ္ထားသည့္သူ႕မွာ ေခြၽးေတြႏွင့္ေစးေစးကပ္ကပ္...။
တစ္ေယာက္ေသာသူထြက္သြားေသာအခါမွ Jiminအိပ္ယာေပၚမွထထိုင္လိုက္သည္...။ခပ္ဖြဖြပြတ္ဆြဲခံလိုက္ရတဲ့ပါးကို အႀကိမ္ႀကိမ္ပြတ္သပ္ပစ္သည္...။ေသြးစြန္းေနတဲ့လက္ေတြ...။လူ႕အသက္ေတြမ်ားစြာေႁခြခဲ့တဲ့လက္ေတြ...။႐ြံတယ္...။သူသိပ္႐ြံတယ္...။အမုန္းေတြမ်ားျပားလာတာေတာင္သူလုပ္နိုင္တာ ပါးစပ္ကထုတ္ေျပာဖို႔အျပင္မရွိ....။
"ခင္ဗ်ားကိုသိပ္႐ြံတာပဲ Min Yoongi!! "
____________________
"Min....ေစာေစာနိုးေနတာပဲ.."
ပခုံးကေနအကိုင္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ေၾကာက္လန့္စိတ္နဲ႕အတူ ခႏၶာကိုယ္က ေတာင့္ခဲသြားသည္...။ရိပ္မိလား မရိပ္မိဘူးလားမေသခ်ာစြာပဲ Min Yoongiကေတာ့ သူ႕ေရွ႕ကခုံမွာဝင္ထိုင္သည္...။မနက္စာကိုေသခ်ာစြာစားေနတဲ့သူ႕ကို Jiminမၾကည့္မိေစရန္ မ်က္ႏွာကို အသာငုံ႕ထားသည္...။ဒီအၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေအာက္မွ ေသြးေအးၿပီးရက္စက္တတ္တဲ့မ်က္ႏွာရွိမွန္းဘယ္သူကသိမွာလဲ...။
