Onverwachte Ontmoeting

Chapter 4

Dan word ik plots van June weggetrokken en word de winkel uitgesleept. Natuurlijk schreeuw en sla ik om me heen om los te komen. Maar het werkt niet! Ik kijk nu wel op en zie dat Max samen met Charles me hebben weggetrokken bij June.

'Wat bezield jou?!' roept Max vragend aan mij, zodra hij me op een bankje heeft gezet. De tranen stromen als watervallen over mijn wangen en ik krijg direct een spijt gevoel. Ik zei nog tegen mezelf dat ik geen ruzie moest schoppen en uiteindelijk heb ik het wel gedaan. Wat haat ik mezelf!

'Jongens, wat is hier allemaal gebeurd?' hoor ik plots weer iemand anders vragen en ik kijk op. Ik zie alle andere formule 1 coureurs aankomen rennen.

Ik voel hoe iemand naast me komt zitten en slaat een arm om me heen, waarna de persoon me in een knuffel trekt. Er gebeuren zoveel dingen dat ik het niet meer kan volgen en hoor mega veel stemmen vragen wat er met mij aan de hand is. Ik negeer de vragen en voel hoe mijn boosheid van me afglijdt. Kwam de boosheid door June, toen ze me net uitlokte achterin? Mijn hoofd leunt tegen Lando aan en ik hoor hoe iemand me iets vraagt, die voor me hurkt.

'Adem in, adem uit,' hoor ik Lando zeggen, die mij rustig probeert te krijgen.

Ik doe wat hij zegt en probeer in te ademen, waarna ik uit adem. De tranen rollen geluidloos over mijn wangen en ik snik af en toe nog. De vraag die de persoon voor me vroeg, is niet bij me binnen gekomen en ik hou mijn ogen gesloten. Ik snuif de geur op van Lando en sla mijn armen om hem heen. Hij is lief! Lando schrikt kennelijk heel even, maar hersteld zich en ik voel dat hij een hand op mijn hoofd legt. Hij aait over mijn hoofd en ik kom langzaam tot rust bij hem.

'Ben je rustig?' vraagt Lando na een tijdje.

'Ja,' beantwoord ik zijn vraag. Ik snik niet meer, maar de tranen rollen nog wel geluidloos over mijn wangen naar beneden.

'Waarom was je dat meisje aan het schoppen?' vraagt Max aan me en meteen kijken alle coureurs me aan.

Ik slik en kijk weg.

'Kijk me aan, alsjeblieft,' zegt Max en duwt met zijn hand mijn hoofd naar hem toe.

'Ik... ik...,' begin ik, maar daardoor stromen we tranen harder dan net.

'Max, laat haar maar eventjes,' hoor ik Lando zeggen met een Belgisch accent. Verrast kijk ik Lando aan en zie hem grinniken. Hij wilt wat zeggen, maar sluit zijn mond weer. Ergens in de verte hoor ik een ambulance aankomen en meteen kijk ik om me heen. O nee, zou iemand de ambulance en de politie hebben gebeld?

'Wat is er Roxanne?' vraagt Lando lief.

Ik reageer niet en zie dan een ambulance aankomen rijden op het parkeerplaats, waarna er broeders uitspringen. Heel even denk ik dat er geen politie komt, maar dan hoor ik een sirene van de politie aankomen. Ik slik angstig. "Waarom moest ik haar nou zo nodig schoppen?"

'Max, ik schopte haar omdat ze me uitdaagde en ik enorm boos was op haar. Zij was mijn baas en had me op de een of andere manier ontslagen, omdat ik lelijk had gedaan tegen haar vriendje die met het oortje aan het klooien was,' leg ik uit aan hem en zijn ogen worden groot.

'Wat vertelt ze?' vraagt een van de coureurs.

Dan zie ik plots een politie auto op het parkeerplaats rijden en ik kruip bijna zowat in Lando. Mijn ademhaling gaat sneller en ik kijk bang uit mijn ogen. Niemand merkt het op en ik staar naar de politie auto. Er stappen twee agenten uit, een mannelijk agent en een vrouwelijk agent. Ze kijken om zich heen en lopen dan naar de winkel waar ik zo net nog heb gewerkt. Ze staan stil voor de winkel en ik zie hoe de ambulance broeders June naar buiten dragen. Nu zie ik hoe heftig ze er aan toe is. "Wat ben ik een stommeling! Een mislukkeling die haar vrienden omlegt!" schiet er door mijn hoofd heen. Ik begin sneller te ademen en ik voel hoe Lando zijn armen om me heen wat loslaat.

'Gaat het goed?' vraagt Lando bezorgd aan me.

'Nee,' zeg ik kort af en zie dan dat de politie agenten zich naar mij toe richten. Naast hun zie ik Djayden en Ferry staan, die naar mij wijzen. Ik adem nu zo snel, dat ik zelfs een beetje wazig begin te zien. Alles om me heen begint te draaien en dan bedenk ik me plots dat ik aan het hyperventileren ben. Ik begin kleine zwarte vlekjes te zien, die naarmate ik knipper steeds een beetje groter worden. Mijn gehoor word minder en ik zie hoe de politie agenten naar mij toe komen. Hierdoor geraak ik in paniek en adem nog sneller, dat ik bijna zowat stik in mijn adem. Ik voel hoe Lando me van zich af duwt, maar ik val direct om als hij me niet vast houdt. Mijn hoofd begint wat lichtjes aan te voelen, maar het word steeds zwaarder om mijn hoofd overeind te houden. Dan val ik om tegen Lando aan en zie nu bijna alleen maar zwart. Mijn lippen bewegen, maar ik hoor niet wat ik zeg. Al het geluid om me heen is weg en ik voel hoe Lando me neerlegt. Dan word alles voor mijn ogen zwart en verlies ik mijn bewust zijn...