Vampire ခြွေတဲ့ အနမ်းကြမ်း

Chapter ( 14 )

🖤Vampire ခြွေတဲ့အနမ်းကြမ်း🖤
                    Part 14

🖤…^~🖤…^~🖤
မြန်မာပြည်ကြီးရဲ့ စကြ်ယ်လမ်းမပေါ်
ခြေလှမ်းလိုက်တဲ့အခို နွေးထွေးမှုနဲ့အတူ
သာယာတဲ့လေညှင်းသဲ့သဲ့များသည်
ဘရိုက်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ညင်သာစွာ
တိုက်ခတ်လေတော့၏။

ပခုံးလေးကိုဖက်ပြီး ကားထဲဝင်ထိုင်စေပြီး
သူ ကားနောက်ကပတ်ပြီး ဘရိုက် ဘေး
ဝင်ထိုင်ရန် ခြေလှမ်းပြင်တုန်း အဝေးက
ချောင်းနေပြီးသား လူတစ်ဦးက
အ​ခြေအနေအရ ဘရိုက်လက်တစ်ဖက်
ကို အမိအရဖမ်းဆွဲကာ တစ်ဝုန်ထိုးပြေး
ထွက်သွားတော့တယ်...

"ဟင်...အ့!''

လက်ကောက်ဝတ်လေးကို ဆွဲခေါ်သွားတာ
အားနဲ့မာန်နဲ့ဖြစ်ရာမှာ နုနယ်လွန်းတဲ့ ဘရိုက်လေ
မျက်ရည်ကြည်လေးတွေပင်ဝေ့ခဲ့ရသည်။

ကားတံခါးဖွင့်တုန်းမှာ ကောင်လေး ပါသွား
တာမို့ သူ မောင်းသူနေရာက နေညိုကို
ဆင်းနေခိုင်းပြီး သူမောင်း၍ ကောင်လေး
အနောက်လိုက်လာခဲ့သည်။

သူ့အားအကူအညီတောင်းနေတဲ့ ပုံရိပ်လေးနဲ့
ယက်ကန်ယက်ကန် လက်လှမ်းခေါ်နေမှုက
မျက်လုံးထဲကမထွက်...

မကြောက်နဲ့ ကိုယ်ရအောင်ပြန်ခေါ်မယ်...

ဦးထုပ်အနက်ကိုခပ်ငိုက်ငိုက်စောင်းထားပြီး
အမည်းရောင်mask တပ်ထားသူအား
V သေချာစူးကြည့်ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့
မောင်းခဲ့သည်။
လူကြားထဲကွေ့ဝိုက်ပြေးနေတော့ သူ့ကားအရှိန်
မြင့်မြင့်နဲ့ တာယာပွတ်သံစူးစူးကြောင့် လူတွေ
အလန့်တခြားချဲကုန်ကြသည်။ဒါပေမဲ့ လူတွေ
များစွာက ရစ်သီရစ်သီပြူတစ်ပြူတစ်နဲ့မို့
ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်ပြီး ခြေလျင်လိုက်၏။

"လွှတ်!! ဘယ်သူလဲ လွှတ်!''

အကြောတွေနဲ့နီရဲနေတဲ့ လက်သီးစုပ်ကြီးကို
လက်သည်းသေးသေးတွေနဲ့ကုပ်ဖဲ့ရုန်းတော့
လက်သည်းလေးတွေပင် ကျိုးကြေတော့မည်
ထိုလူစိမ်းကမလွှတ်...
မလိုက်ချင်ဘဲ ပြေးလိုက်နေရတဲ့အတွက်
လူက မောလည်းမောနေပြီ ပြီးတော့
တစ်ကိုယ်လုံးလည်းကိုက်ခဲနေသေးတာ
ကြောင့် ပင်ပန်းလာကာ ချွေးတွေသီးလာ
ခဲ့၏။