*ကျေးကျွန်*
🍑 Unicode
jiminတယောက်၂ရက်လောက်ကြာတော့သတိပြန်လည်လာသည်........
"သား သားလေး သတိရပြီလား"
namjoonတယောက်စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ပင်
မျက်ရည်များလည်းဝဲလို့ ကုတင်ပေါ်ကသားကိုစိုးရိမ်တဲ့အပြင် သွေးအရင်းမဟုတ်တဲ့သားကိုလည်းစိတ်ပူနေသည်
namjoonဘေးကjinလည်းမျက်ရည်တွေနဲ့တုန်လှုပ်နေဟန်......
"သား အဆင်ပြေလား ဒဏ်ရာကနာနေလား"
namjoonမေးတော့ လှဲနေတဲ့jiminကပြုံးပြလာပြီးသက်သာတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းကိုပြောလာသည်
"ကျွန်တော် အဆင်ပြေပါတယ် ဦးလေး....."
"အေးပါကွယ် သားတို့ကိုပစ်ထားခဲ့မိလို့တောင်းပန်ပါတယ် သားရယ်"
"ရ ရပါတယ်ဦးလေး......ဒါနဲ့ဦးလေးတို့ဘယ်လိုရောက်လာကြတာလဲ"
"ဦးလေးတို့ကသားဓါးထိုးခံရတဲ့နေ့ကရောက်တာ.....အခုဆိုသားသတိပြန်မရတာ၂ရက်ရှိပြီ ဒီနေ့မှသားသတိပြန်ရလာတာလေ"
"ဒါဆို ကျွန်တော်သတိမေ့နေတာ၂ရက်ရှိနေပြီပေါ့ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ်သား"
ထိုအချိန်စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့jinရဲ့ဖုန်းမြည်လာတာနဲ့jinတယောက်အပြေးအလွှားကောက်ကိုင်လိုက်တယ်.......
jinဖုန်းကိုင်တော့တဖက်လူပြောတဲ့စကားကြောင့်jinတယောက်ရင်ကွဲမတတ်မျက်ရည်ကျကာဖုန်းချလိုက်ပြီးnamjoon
ဆီပြေးသွားကာငိုချတော့သည်
"အကို ကျမတို့သားလေး.....ဟင့်......
သားလေးကိုဘယ်မှာမှရှာလို့မတွေ့ဖူးတဲ့ ကိုယ်ရယ်လုပ်ပါအုံး ကျမသားလေးကိုပြန်ရှာပေးပါ"
အသိစိတ်လွှတ်ပြီးငိုယိုနေတဲ့jinကိုလဲပြိုမသွားအောင်namjoonပွေ့ဖက်ကာထိန်းထားသည်
"taehyungလေးကိုရှာလို့မတွေ့ဖူး ဟုတ်လား ဦးလေး"
စကားဖြတ်ပြီး၀င်မေးလာတဲ့jiminကြောင့်namjoonဘာပြန်ပြောရမလဲမသိပေ
"ဟုတ်တယ် taehyungပျောက်နေတယ်"
"ဘာ! ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဦးလေး "
YOU ARE READING
ေက်းကြ်န္🔞 (vmin) ကျေးကျွန်🔞
Fanfictionအေသေမွာင္မယ့္ficပါေနာ္...... Introကလြဲျပီးက်န္တာအကုန္ေမွာင္ေပးမွာပါ...... 🚫ဤficတြင္ (ဗီလိန္) မည္သူ႔ကိုမဆို...တစ္ဦးတေယာက္မ်ွဆဲေရးတိုင္းထြာခ်င္းမျပဳပါ။ ficအတြင္းရိွဇာတ္ေကာင္တိုင္းသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ဝိဉာဉ္သာလ်ွင္........... Vmin 2021 @Alexa_Z_Ariana (Za...
