İkinci şans

Bölüm 26

İyi okumalarrr piskolojilerini rafa kaldırmış okurlarım...

~Baranın ağzından

Yaşayan bir ölü olarak şirket yönetmeye çalışıyordum. Sürekli belgeleri karıştırıp herkese saldırıyordum. Öfke patlamaları yaşıyordum. Miram olmadan iğrenç bir adam oluyordum. Arkadaşlarım sürekli morel vermeye çalışıyorlardı ama hiç birini dinlemiyordum. Sadece güzelimi istiyordum. Gidişinin hüznü gözlerimde, acısı yüreğimde kaldı, gel de dindir bu ızdırabı Miram...

~Miranın ağzından

Sabah iğrenç bir mide bulantısıyla uyanmıştım. Koltuktan kalkar kalkmaz tuvalete depar atıp kusmuştum. Başım dönüyordu. Kendimi aşırı halsiz ve bitkin hissediyordum. Kesin hasta olmuştum. Sırası mıydı şimdi sanki hasta olmanın.

Kapı çalma sesiyle kapıya doğru adımladım kim gelmiş olabilirdi ki. Geldiğimden beri bu kapı hiç çalmamıştı. Kapıya ilerleyip açtım. Karşımda dünki kaçtığım komşum vardı.

Kadın "Merhaba ben size kek getirmiştim." Dedi ingilizcede.

Bende başımdan savmak için "teşekkür ederim." Dedim.

Midem yine bulanmaya başlamıştı. Kadın tam birşey söyleyeceği sırada koşarak tuvalete gittim ve yere çöküp klozete kusmaya başladım. Kadın arkamdan gelmiş saçlarımı toluyordu.

"İyi misiniz?" Dedi.

Bende kafamı sallayıp ayağa kalktım. Kadın koluma girip elimi yüzümü yıkadı. Uzun süredir yanlızdım ve şuan birinin benimle ilgilenmesi garibime gidiyordu. Kolumdan tutarak içeri adımladı ve koltuğa oturmamda yardımcı oldu.

"Teşekkür ederim, zahmet verdim." Dedim.

"Önemli değil daha önce kustun mu?" Dedi.

"Evet kalkınca kusmuştum." Dedim.

"Eğer yanlış anlamazsan birşey sormak istiyorum?"

"Tabiki." Dedim.

"Regl oldunuz mu?" Diye sordu. Ne alaka ya.

Kaşlarımı çattım ve "Hayır ama ne ilgisi varki." Dedim.

"Kendi tecrübelerimden yola çıkarak söylemeliyim ki bence hamilesin."

Ne! Hayır. Olamaz. Olabilir böyle birşeyin olması kaçınılmaz bir sondu ama şimdi olmazdı. Ben yapamazdım ki. Anne olmayı beceremezdim yanlız. Baransız olmazdı.
Benim düşüncelerimden sıyıran kadının"Kusura bakmayın ilişkiniz varmı yokmu bilmiyorum ama aklıma ilk o geldi." Dedi.

"Vardı." Dedim.
"Uzun hikaye."

"İstersen senin için test alabilirim." Dedi kadın.

"Olur. Şey ben Mira." Dedim ingilizcede.

"Aaa türk müsün?" Dedi kadın. Başından beri boşuna ingilizce konuşuyorduk. Hiç türke benzemiyordu bu yüzden anlamamıştım.

"Evet sizin türk olduğunuz hiç anlaşılmıyor." Dedim.

"Seninde, yabancı sandık birbirmizi desene. Bu arada bende Aynur." Dedi.

"Memnum oldum Aynur abla." Dedim.
Kadın bana o kadar iyilik yapmıştı.

"Bende memnun oldum kızım. Sen bekle ben bir koşu gidip geleyim."

"Tamam teşekkür ederim." Gülümseyerek evden çıktı.

Allahım bu olmasın yalvarıyorum. Ben hamileliği böyle hayal etmemiştim. Baransız yapamazdım. Onu bebeğimizden habersiz bir yaşama mahkum edemezdim ki. Şuan olmaz. Biz böyleyken herşey zaten yeterince zorken olmaz Allahım.

Kısa bir sürenin ardından kapı zilini duydum.

Kapıyı hemen açtım. Aynur abla elinde eczane poşetiyle eve girmişti.

"Bir kaç tane aldım ne olur olmaz diye. Hadi yap bakalım." Dedi.

Elimdeki 3 farklı markanın testine bakıyordum.

"Kızım sen iyi misin?"

"Ben hamile falan olamam. Şimdi olmaz. Herşey maffolmuşken olmaz."

"Kızım neler olduğunu bilmiyorum ama testleri yap ve en azından için rahatlasın. Belirsizlik insanı daha kötü bir hale getirir."

Kafamı sallayarak tuvalete girdim. Testleri yapıp içeri girdim. Beklememiz gerekiyormuş. Bakamıyordum testlere. Korkuyordum.

"Kızım vakit doldu bakmak ister misin?"

Kafamı sallayarak testlere uzandım. Gözlerimi kapatmıştım. Allahım doğru zaman şimdi değil yalvarıyorum tek çizgi olsun.

Testi çevirmemle başımdan kaynar sular dökülmüştü. Diğer testleride çevirip baktım.

Çift çizgiydi. Hepsi. Baranla ikimizin bebeği.

Hamileydim...

Bölüm sonu...

Duygusal bölümler bizi bekliyor. İlerleyen bölümlerde Miranın hamileliğini okuyacağız. Bakalım neler olucak.

Öptüm hepinizi destekleriniz için çok teşekkür ederim...