My Mafia Boy

55

Po hanin mengjesin ne qetesi pasi ai qe gjithmone do te fliste ishte Samueli por qe ai nuk ishte aty dhe qetesia shurdhuese ndihej shume.

Qe nga dita qe ishte zene me Helenen kishin kaluar 3 dite dhe ai ishte perpjekur shume te fliste me te por ajo se kishte lejuar, madje kishte filluar edhe qe te flirtonte me nje nga rojet dhe Samuelit po i q¡heshin nervat.

Edhe pse ishte tip shakaxhi e qe fliste shume prape ai ishte nje super nevrik, sidomos  kur behej fjale per njerezit e tij  te zemres. 

Te gjithe e kishin vene re ndryshimin tek ai, madje kur Helena ishte aty ai as nuk vinte fare, kurse per te ngrene, e kishin harruar heren e fundit kur Samueli kishte ngrene me ta.

Vete Helena e dinte qe kishte dicka ne kete mes pasi ajo e dinte dashurine e Samuelit kundrejt saj dhe e kishte vene re qe ai tani po bente ate qe ajo i kishte thene, po i hiqej qafe me pak fjale.

Po ngjiste shkallet per te shkuar ne dhomen e saj dhe pa Samuelin qe doli nga dhoma e tij dhe kaloi ngjitur saj tek shkallet me kujdes mos e prekte. Ktheu koken dhe e pa teksa zbriti shkallet me shpejtesi dhe hapi deren qe te ikte.

Hyri ne dhomen e saj dhe hapi perden ne dritare dhe pa Samuelin qe kishte hipur ne makinen e tij dhe po largohej, edhe ai ngriti koken dhe e pa ate dhe pastaj i dha gaz dhe u largua... e pa edhe njehere.... ndoshta per here te fundit.... ndoshta ku i dihet.... asnjehere se dime se kur do te jete hera e fundit qe e takojme nje person, askush se din se ndoshta kjo do te jete frymemarrja e fundit qe marrim.

Gabrieli: Ioana!

Ioana: po zoteri- tha teksa u kthye nga ai dhe ndaloi se perzieri perimet.

Gabrieli: me bej nje kafe- tha teksa u ul ne tavolinen ne mes te kuzhines dhe ajo filloi menjehere ti pergatiste kafen.

Gabrieli hapi gojen ti thoshte dicka por ndaloi, Ioana gjithashtu donte shume te kishte nje bisede me te por guximin ti fliste e para nuk e kishte. Kjo ishte e keqja e tyre, ishin dy persona fjalepak, te dy te heshtur, njeri serioz dhe tjetra e urte. Pa komunikim asnje lloj marredhenie nuk funksionon por ata as nuk e kishin nje marredhenie.

I la kafen ne tavoline dhe nisi te merrej me punen e saj sikur ai nuk ishte aty por ne fakt zemra sikur donte te cante kafazin e kraharorit dhe ti thoshte qe "une jam ketu, me shiko, mos me injororo. Une rrah vec per ty" por se bente dot.

Gabrieli: Me vone shko te pastrosh dhomen e Samuelit pasi Samueli iku- tha qetesisht dhe ajo u kthye furishem nga ai.

Ioana: ikuu?!

Gabrieli: po.

Ioana: seriozisht?

Gabrieli: po.

Ioana: po Helena ketu?

Gabrieli: Te dukem gje si Samueli une qe te te kthej pergjigje? Ku ta di une, thjesht te dhashe nje detyre s te duhet ty se cfare ndodh.

Ioana: ne rregull, kerkoj falje- tha dhe ktheu koken te vazhdonte me punen e saj por qe mendjen se kishte fare aty, me njeren dore fshiu lotet qe ishin gati ti binin neper faqe dhe pyeste veten Pse?

Gjithmone e pyeste veten se pse ai sillej kaq keq me te. Valle cfare i kishte bere? Diku duhet te kishte gabuar ajo qe ai sillej ne ate menyre, arsye tjeter nuk kishte.

And this part is for moonchild-01 ❤❤❤

Tani avash avash do i vije fundi........

Edhe nja 20 pjese te tjera 😅😅😂😂