Gece Şarabı

11.Bölüm

Kafa karışıklığınızı giderelim biraz bu bölümde, belki daha fazla karışır onu bilemem. Oylamayı unutmayın birdahaki bölümü ona göre atacağım. Cidden yetişmiyor baya yoğun bir zaman geçiriyorum ama bölümleride yetiştirmeye çalışıyorum ona göre oylarsanız sevinirim.<3

!Öykünün asıl adı Ellen

Neden hep acı veriyorsun...

🍷

Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki bu ağırdı, sevdiklerinin canının yanması acı vericiydi...

Kaan gözlerimin içine öyle bakıyordu ki masum bir çocuk gibi, ama sen o masumluğu yok ettin Kaan sen benim mutsuz olma sebebim oldun hala da olmaya devam ediyorsun. Kaldıramıyorum ağır hemde çok...

Konuşmamı bekliyordu. Öylece duruyordum donmuştum duyduklarım beni şok etmişti. Başka bir oyun daha mı?

"Miray kendine gel gitmemiz lazım." Dedi Kaan.

Öykü, onun bana ihtiyacı var ne durumda bilmiyorum acı çekiyor eskisi gibi.

Benim arkadaşım kardeşim o, hep yanımdaydı. Ben yetişemeseydim belki de şuan olamayacaktı. Kader buydu okul sadece bahaneydi. Bizi buluşturan o gün olan olaydı kirli olay...

"Gi- gidelim!" Dedim titriyordum.

Hiçbirşey düşünecek durumda değildim.
Hızla arabaya bindik Öykü istanbuldaydı. Ama Kaan'ın adamları Mardin'in özel hastanesine sevk etmek için herşeyi halletmişlerdi.

O beni ziyarete böyle mi gelecekti.
Gözümden akan yaşlara engel olamıyordum.

Kaan arabayı son hızla sürüyordu.
Öykü bunları haketmedi benim yüzümden o haldeydi. Onun yerinde ben olacaktım.

Kaan arada bakışlarını bana kaydırıp iyi olup olmadığımdan emin oluyordu.

Öyküyü o gün kirli günde, kanlar içerisinde yerde görmüştüm. İngiltere'de ki ilk tanışmamız öyle gerçekleşmişti.
Aynı okuldan olduğumuzu bilmiyorduk.
Daha sonrasında öğrenmiştik.

İngiltere'de yine her zamanki gibi güzel bir gece hazırlamıştık arkadaşlarla beraber gece buluşup dağıtmıştık.
Sonrasında herkes evlerine dağılmıştı.
Burak ve David ne kadar beni bırakmakta ısrar etmiş olsalarda kabul etmemiştim. İyi ki de etmemişim.

Gece saat'in kaç olduğunu bilmediğim bir saati ıssız sokaklardan yürüyordum.

Yabancı müzikler mırıldanarak yürümeye devam ediyordum. Ağlama sesleri geliyordu seslere doğru adımlamaya başlamıştım. Arka sokaktı hiçkimse yoktu. Adımlarımı biraz daha hızlandırdım köşede gördüğüm manzara ile dilimi yutma derecesine gelmiştim.

Öykü yerde kanlar içerisindeydi acı içinde kıvranıyordu. Yanında duran üç adam ona işkence ediyordu.Bileklerine ve bacaklarına çizik atıyorlardı. ellerini Öykünün bacaklarında göğsünde dolaştırıyorlardı. Taciz ediyorlardı.