Kız Kardeşlerin Kavgası // BNHA FanFic

7. Bölüm // Ayrılık

Akşam olmuştu. Annem gelmişti ama çok yorgun olduğundan yemek yiyip hemen yattı. Tina da muhtemelen uyuyordu. Bense yatağımda oturmuş 018'i bekliyordum.

Birkaç dakika sonra camda belirdi. Yavaş ve sessizce kalkıp camı açtım.

"Sanırım iyice düşündün." oldu ilk cümlesi.

"Evet, düşündüm. Teklifini kabul ediyorum." dedim heyecanla.

"Buna sevindim. Şimdi gözlerini kapat ve derin bir nefes al." dedi.

Ona güvendim ve dediğini yaptım. Gözlerim kapalı olmasına rağmen 018'in yaydığı ışığı görüyor gibiydim. Çok parlaktı. Sonra ışık bir anda söndü. Sanki boşlukta gibiydim. Gözlerimi yavaşça açtım. Odamda her şey aynıydı.

Sanki hiç bir şey değişmemişti. Bir anda 018'in sesini duydum.

"Evet, değişen bir şey yok sayılır. Sadece artık seninleyim." dedi. Ses nereden gelmişti? Odaya bakındım ama burada değildi.

"Kafanın içindeyim. Artık beni sadece kafanın içinden duyabilirsin." dedi. Demek bu yüzden onu görememiştim.

"Yorgunsun, uyuman lazım" diyerek bana saati hatırlattı. Saat 11.30 olmuştu.

"Haklısın, yatmalıyım." dedim.

"Benimle konuşurken sesli konuşmana gerek yok. Düşüncelerini okuyabilirim." dedi ben yatmadan önce. Kafamdaydı sonuçta.

*****

Sabah her zamankinden erken kalkmıştım. Neden bilmiyorum ama içimde kötü bir his vardı. Sonra bunun muhtemelen 018 olduğunu düşündüm.

"Günaydın! Biraz erken kalkmadın mı?" diye bir ses yankılandı kafamın içinde.

'Sana da günaydın. Acıkınca uyuyamam.' diye geçirdim içimden.

Annem bile daha uyanmamıştı. Bir şeyler atıştırmak için mutfağa süzüldüm.

'Sence ne yemeliyiz?' diye geçirdim içimden. "Ekmeğe biraz krem çikolata sürüp yiyebilirsin şimdilik. Annen uyanınca daha iyi bir şeyler yersin."

018, hayat hikayesi biraz acıklı olsa da çok iyi biriydi. Kız kardeşini daha tanımadan sevmemiştim. Belki onunda bazı sorunları vardı. Ama kavgayı başlatan oymuş sonuçta.

018'in dediğini yapıp 2 dilim ekmeğe krem çikolata sürüp yedim. Karnım biraz da olsa doymuştu. Yukarı çıkıp yeni kitabımı aldım. Salona inip okumaya başladım.

1 saat kadar sonra annemin uyandığını duydum. Saat 7.30 olmuştu. Demekki 6.00 civarı kalkmıştım. Annem beni salonda otururken görünce şaşırdı.

"Erken kalkmışsın. Hayırdır? Aa dur açsındır şimdi hemen bir şeyler hazırlayayım." dedi.

"Az önce ekmeğe krem çikolata sürüp yedim. O biraz tok tuttu ama yine acıktım." diye biraz duygu sömürüsü yaptım ona. Bazen böyle şımarmayı seviyorum.

10 dakika içinde annem mükemmel bir sofra hazırlamıştı. 'Hemen gidip Tina'yı uyandırmalıyım' diye düşündüm. Yukarı fırladım ama onun kapısının önüne gelince bir şey oldu.

Kapalı kapının önünde öylece dikiliyordum.

"Bir şey mi oldu?" Bunu söyleyen 018'di. Bende bilmiyordum ne olduğunu. Sadece içimde sabah uyandığımda hissettiğim o sıkıntıyı hissediyordum.

'Bugün kötü bir şeyler olacak. Neden ve nasıl bilmiyorum ama... Hissediyorum' diye düşünüp içeri girdim.

Neşeli görünmeye çalışarak Tina'yı uyandırdım.