Born A Life(complete)

Part 18

For zgy

BAL 18

လက္ထဲက စာရြက္ေလးကို Baekhyun ၾကည့္ၿပီး ေပ်ာ္ေနမိသည္။ အဆင့္တစ္ဆိုတဲ့ ေနရာေလးကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ဖြဖြတို႔ၾကည့္မိၿပီး စဥ္းစားမိတာက *Omma ေရာ ေပ်ာ္ေလာက္ေလမလား*  အေတြးနဲ႔ Baekhyun မ်က္ႏွာေလးဝင္းပသြားသည္။ Omma က သူစာေတာ္ရင္ ခ်စ္မွာေသခ်ာပါတယ္။ ရီပို႔ကတ္ေလး ရင္ဘတ္ဆီပိုက္ကာ Baekhyun အိမ္အျမန္ေရာက္ဖို႔ ေျခလွမ္းေတြကို အလုပ္ေပးေနမိသည္။ လမ္းၾကားေလးကို ခ်ိဳးဝင္သြားေတာ့မွ လွမ္းျမင္ေနရတာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ခါးေလာက္သာရိွတဲ့ ၿခံစည္းရိုးအနီေရာင္ေလး။ ေျပးလႊားေနတဲ့ ေျခေထာက္ေတြဟာ ပါရီရဲ့ အပူဒဏ္ကို အံတုေနသည္။ ရဲေနတဲ့ ပါးမို႔မို႔ေတြဟာ ေနေရာင္ေၾကာင့္ ေပါက္ထြက္မတတ္ ။ ပူလြန္းတဲ့ေဒသမို႔ ျဖဴလြန္းတဲ့အသားဟာ က်ိမ္းစပ္စပ္ ျဖစ္ေနရသည္။ ကေလးမို႔ အဲ့တာေတြကို သူစိတ္မဝင္စား။ သူစိတ္ဝင္စားတာကေတာ့ Omma ကို သူရီပို႔ကတ္ေလးျပဖို႔သာ။

ၿခံတံခါးကို တြန္းဖြင့္ၿပီး ဝင္လာေတာ့ Omma ႀကိဳက္တဲ့ အနီေရာင္စကၠူပန္းပင္ႀကီး။ လွလိုက္တာလို႔ ေရရြတ္ၿပီး လက္ကေလးေတြနဲ႔ တို႔ထိသြားလိုက္သည္။ အိမ္တံခါးဝနားမွာေတာ့ Luckey ရဲ့ အစာခြက္ေလးဟာ ေမွာက္ကာ အစာေတြက ေျမျပင္မွာ ျပန္႔က်ဲလို႔။ လက္ကီးက လိမၼာတဲ့ ေကာင္ေလးပါ ။ အေတြးစတို႔ လက္ကီးဆီျပန္႔က်ဲသြားတာ မၾကာလိုက္ရပဲ Omma ကိုရွာဖို႔သာ သူအေရးႀကီးေနသည္။

"Omma
Omma သား ျပန္ေရာက္ပါၿပီ"

"ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ မသိဘူး
ဂိုေထာင္ထဲမွာမ်ားလား"

ေနာက္ေဖးဘက္ဆီက ဂိုေထာင္ေလးဆီ သူဆက္သြားလိုက္သည္။ ပစၥည္းေဟာင္းေတြ ထည့္ထားတဲ့ ဂိုေထာင္ေလးကို omma က အတိုအစ ပစၥည္းေလးေတြယူဖို႔ သြားတတ္သည္။ သူေစာင့္မေနခ်င္ေတာ့ ။ အျမန္ဆံုး ရီပို႔ကတ္ေလးပို omma ကိုျပခ်င္ေနတာျဖစ္သည္။

"ဂီးးးးး ေျမာင္..."

လက္ကီးရဲ့အသံပဲ ။ လက္ကီးလဲ ဒီထဲေရာက္ေနတာလား။ ဒါေပမယ့္ လက္ကီးအသံက တစ္ခုခုျဖစ္ေနသလိုပဲ။ ေျခလွမ္းေတြဟာ မသိစိတ္ရဲ့ လႈံ႔ေဆာ္မႈတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ အလိုလိုေနွးေကြး ေဖာ့သြားသည္။ ေျခေဖာ့ကာ အနည္းငယ္ဟေနတဲ့ တံခါးဆီ သူဘာေၾကာင့္ အသံမေပးပဲ ေခ်ာင္းၾကည့္မိခဲ့သလဲ။ အေပါက္ေလးကေန တစြန္းတစ သူျမင္ေနရတာ ေစးျပစ္ျပစ္ အနီေရာင္ေတြ ။ အေသအခ်ာေျပာရရင္ ေသြးေတြ။ မ်က္ေတာင္ခတ္ဖို႔ ေမ့ေနေလာက္ေအာင္ သူထိတ္လန္႔ေနမိသည္။ လက္ကီးရဲ့ အသနားခံမ်က္ဝန္းေတြဟာ သူ႔ဆီကို ေမ်ွာ္လင့္တစ္ႀကီး ။ ေျခလွမ္းေတြ ေရႊ့လို႔မရဘူး။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနကာ လက္ကီးက ေအာ္ျမည္ခ်င္ေပမယ့္ ပါးစပ္ေလးဟာ အနည္းငယ္ ဟသြားလိုက္ ျပန္ပိတ္သြားလိုက္။ ရုန္းကန္ေနတဲ့ ေျခလက္ေတြဟာ ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုန္ခါေနသည္။ Baekhyun ႏွလံုးခုန္သံေတြ ျမန္လာကာ ဒူးေတြ လက္ေတြပါတုန္လာသည္။ လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ ရီပို႔ကတ္ေလး ေလ်ာက်သြားသည္။ ဗိုက္နားဆီကေန ေသြးေတြ တစ္ပြက္ပြက္ ထြက္ေနတဲ့ လက္ကီးဟာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ရုန္းကန္ၿပီးခ်ိန္ သူ႔ကိုၾကည့္ေနရင္းမ်က္ဝန္းေတြေတာင္ ပိတ္မက်သြားပဲ ၿငိမ္က်သြားသည္။ ေသြးတို႔ စြန္းေနတဲ့ အသြား ႏွစ္လက္မေလာက္ အသားလွီးဓားေလးဟာ လက္ခနဲ ေလထဲေျမာက္တက္လာသည္။ Baekhyun လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပါးစပ္ေပၚတင္းတင္းဖိကာ မ်က္လံုးႏွစ္ဖက္ကို အတင္းမိွတ္ခ်လိုက္သည္ ။ ပါးႏွစ္ဖက္ေပၚ ခပ္ေနြးေနြးအရည္ေတြစီးက်သြာသည္။