33. Κύκλος

6.4K 364 43
                                    

Οι έντονες ακτίνες του ήλιου, που χτυπούσαν το πρόσωπό μου τρυφερά με έκαναν να πεταρίσω τα βλέφαρά μου χωρίς θέληση. Ήταν Σάββατο, κάποιο ξημέρωμα στις αρχές Μάη και εγώ ήμουν χωμένη στην ζεστή αγκαλιά του Μπαρίς στο μεγάλο μπαλκόνι. Θυμάμαι μόνο ότι μιλούσαμε ως το ξημέρωμα και πότε πότε φιλιόμασταν μέχρι που εν τέλει κοιμηθήκαμε απρόσμενα εδώ.

Ήταν τόσο εξωπραγματικά υπέροχο το χθεσινό βράδυ που και μόνο στην σκέψη οι πεταλούδες στο στομάχι μου χορεύουν αδιάκοπα.

Γύρισα χαμογελαστή για να αντικρίσω έναν υπερβολικά γαλήνιο Μπαρίς να κοιμάται έχοντας τυλιγμένα τα χέρια του γύρω μου χαλαρά. Δεν πρέπει να είχαμε κοιμηθεί πάνω από τέσσερις ώρες αν σκεφτεί κανείς ότι την τελευταία φορά που κοίταξα το ρολόι η ώρα έδειχνε τέσσερις το ξημέρωμα. Χάιδεψα το μάγουλό του με τις άκρες των δαχτύλων μου και τα γένια του γρατσούνισαν αδρά το δέρμα μου.

Όταν προσπάθησα να κουνηθώ χωρίς να τον ξυπνήσω, τον είδα να ανοίγει τα μάτια του και να χαμογελά νυσταγμένος.

"Καλημέρα" αναφωνήσαμε ταυτόχρονα και εγώ γέλασα πρώτη.

"Πώς κοιμήθηκες;" ρώτησα μεταξύ σοβαρού και αστείου δεδομένου του ότι δεν κοιμήθηκε σε κρεβάτι.

"Αφού στο έχω ξαναπεί ρε Ερατώ. Μαζί σου κάνω τους καλύτερους ύπνους" πείραξε το μάγουλό μου.

Γέλασα λίγο και ύψωσα τα φρύδια μου. Θεέ μου, τι θεατρίνος αυτός ο άνθρωπος.

"Ζήτημα να έχεις κοιμηθεί δέκα φορές μαζί μου".

"Για να μην κακομαθαίνεις" με πείραξε και τον έσπρωξα μαλακά προτού σηκωθώ.

Μπήκα σπίτι καθώς τεντωνόμουν πιασμένη λόγω της θέσης ύπνου. Φορούσα ακόμη το στενό φόρεμα της χθεσινής βραδιάς και αναρωτιέμαι αλήθεια πως στο καλό κατάφερα να κοιμηθώ μέσα σε ένα τόσο στενό ρούχο.

Ο Μπαρίς με ακολούθησε σιωπηλά στο μπάνιο και όταν στάθηκα μπροστά από τον καθρέφτη, στάθηκε κι αυτός δίπλα μου και κατέβασε το φερμουάρ μου χωρίς να του το ζητήσω εγώ η ίδια.

"Θα κάνω ένα μπάνιο εγώ" ανακοίνωσα. "Αν δεν σε πειράζει..." του έδειξα την πόρτα με τα μάτια μου.

Κοίταξε φευγαλέα εκεί και έπειτα έφερε τα πολύ φωτεινά - σήμερα - πράσινα μάτια του προς εμένα.

"Και το ότι έτυχε να αποκοιμηθούμε μαζί δεν σημαίνει ότι αλλάζει κάτι στην σχέση μας" του χαμογέλασα καθώς απομάκρυνα τα χέρια του από πάνω μου.

Με το ζόρι συγκάτοικοιΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα