Zawgyi
ခ်စ္ေသာက်န္႔
အပိုင္း(17)
ေရွာင္းက်န္႔က်ိမ္းစက္ေနတဲ့မ်က္စီကိုအားယူၿပီဖြင့္လိုက္ေတာ့ပထမဆံုးခံစားရသည္ကရင္ခြင္တစ္စံုထဲေရာက္ေနသည္ကိုမိဘရင္ခြင္ေလာက္မေႏြးေထြးေပမဲ့အိမ္ေထာင္က်ၿပီသားသူ႕အတြက္ကေတာ့သူ႕အမ်ဳိးသားရင္ခြင္ကအေႏြးေထြးဆံုးပဲ
ညကကိုဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေရာက္လဲသူမသိ။သူအခုခိုလံုေနတဲ့ရင္ခြင္ကို
ညကတစ္စံုးတစ္ေယာက္ကခိုလံုေနခဲ့တယ္.......
အင့္
ေတြးမိတိုင္မ်က္ရည္က်လာသည္။ထြက္လာသည့္႐ိႈက္သံကိုအိပ္ေန
သည့္ကိုမၾကားေအာင္လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ပိတ္လိုက္သည္။
အင့္
"က်န္႔"
"ကို.. အင့္.. ကြၽန္ေတာ္.. အင့္.. ေၾကာင့္ကို.. အင့္.. ႏိုးသြား..အင့္ၿပီ... အီးးးးးး"
"က်န္႔ကြာ...မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္.. ေနလဲေကာင္းေသးတာမဟုတ္ဘူး...
ဘာလို႔အခုလို႔ငိုေနတာလဲ.. မ်က္လံုးေတြေဖာင္ေနၿပီၾကည့္ပါအံုးကို႔ကို
ေရာျမင္ရလား"
"အင့္"
ဘာကို၀မ္းနည္၍ငိုလဲမသိ႐ိႈက္ကာငိုေနသည္မွာကေလးတစ္ေယာက္လိုဘာေတြစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာလဲက်န္႔ရယ္.....
သူေမ့ေနတာသူရဲ႕က်န္႔ကအငိုသန္ေလဆိုတာ
က်န္႔ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီကုတင္ေဘးကစားပြဲေပၚကတစ္႐ႈဴးကိုယူၿပီမ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးၿပီတစ္႐ံႈ႕႐ံႈ႕ျဖစ္ေနသည့္ႏွာရည္ေတြကို
"ညႇစ္လိုက္"
............
တစ္ရူွဴးအျပည့္ႏွာရည္ေတြ
"တိတ္ေတာ့ေနာ္.. အရမ္းငိုရင္မ်က္လံုးထိခိုက္မယ္..
ၿပီေတာ့အဖ်ားလဲက်ေသတာမဟုတ္ဘူး.. ကို႔ကိုေျပာက်န္႔ဘာျဖစ္ခ်င္း
လဲ.. ဘာစားခ်င္လဲ"
"ဟင့္အင္း" (ေခါင္းခါ)
"ေရွာင္းမားကိုေခၚေပးရမလား"
"အင္း"(ေခါင္းညိတ္)
"အင္း.. အင္း.. ကိုသြားေခၚေပးမယ္ေနာ္.. တိတ္ေတာ့.. လာကိုမ်က္ႏွာသစ္ေပးမယ္"
YOU ARE READING
ခ်စ္ေသာက်န္႔ (ချစ်သောကျန့်) Completed ✔
FanfictionYizhan✔ Start Date -20.8.2021 End Date - 19.10.2021🖊
