I BUKURI DHE BISHA

Part 4

{ DEJZI }
U nisa te dal nga shtepia por Oliveri me preu rrugen.
OLIVER : Ku po shkon keshtu ti ?
UN : Po ja... Kam nje pune te vogel.
OLIVERI : Cfar pune ?
UN : Po c'te duhet ty ore ! Ik me hap rrugen se shum ta zgjata me duket.
OLIVERI : Do te vij dhe un me ty.
UN : S'ke shance !
E pash se ai nuk po levizte nga vendi dhe me duhej te sajoja nje genjeshter qe te shpetoja pasi s'kisha nerva tu merrja dhe me Oliverin tani.

UN : Mir pra po ta tregoj, kam filluar te dal me nje djal dhe tani po shkoja ta takoja.
Oliverit i iku fytyra, se kuptova pse reagoi ashtu por e mblodhi veten shpejt dhe filloi te qeshte.
OLIVERI : Po ben shaka apo jo ?
UN : Jo e kam shum serjozisht.
OLIVERI : Epo tani me shtyu kurjoziteti, dua ta shoh dhe un ate djalin. Te premtoj s'do te te prish pun thjesht do ju shoh nga larg ne rast se dicka nuk shkon ne rregull.
UN : Uff, mir pra.

{ EMANUELI }

Isha rruges duke shkuar tek vendi qe me kishte derguar Dejzi dhe duke ecur pash nje grue e cila shiste trendafila te kuq dhe shume lule te tjera.
Shkova tek ajo dhe mora vetem nje trendafil te kuq si ngjyra e gjakut.

Arrita tek vendi dhe po prisja te vinte dhe ajo.

{ DEJZI }
I thash Oliverit te ndalonte makinen pak larg vendit qe Emanueli mos te me shihte kur te dilja.
Kur po ecja drejt tij e vura re qe kishte nje trendafil te kuq ne dore.
Po ç'dreqin jan kto gjera romantike qe ben ky njeri ! Ne fakt nga nje ane nuk ka faj sepse bregdeti, vendi qe un zgjodha esht pak si per te dashuruarit.
Ugh, e urrej te shtirem por tani me duhet te hiqem si nje vajz llastic qe i pelqen djemt romantik.

Vura nje buzeqeshje ne fytyre dhe duke ecur arrita tek ai. Po me shihte qe nga larg keshtuqe aktrimi kishte filluar !
UN : Ua, po pse u mundove te me merrje nje trendafil, un as nuk e meritoj ! U solla keq me ty akoma pa te njohur. Te detyrohem nje falje .
Kurr nuk do i kerkoja falje me zemer nje personi, aq me teper dikujt qe ishte fajtor per vdekjen e familjes time. Te pakten do mundohesha tja thoja me fjale te tjera, por drejtperdrejte s'do ja thoja kurr "me fal".
EMANUEL : Jo s'ka problem, nuk eshte nevoja te me kerkosh falje. Edhe un nuk u solla dhe aq mir me ty. Mos ta kam lenduar krahun ?

"Provo te me prekesh dhe njehere dhe do e shohesh se ku do te te çoj ky krahu im "i lenduar" "

UN : Jo, mos e vrit mendjen. E kisha harruar fare tashme !
EMANUEL : Aww je shum e mir. Dua te di pak me shume per ty, a mund te flasim nderkoh qe ecim pergjat bregut te detit ?
UN : Po sigurisht, pse jo.