selam.
neden böyle bir hikaye yazdığımı gerçekten bilmiyorum fakat bir açıklama yapmak istedim.
taehyung ve jungkook gerçekten aşık oldular, onların birbirlerine hissettikleri aşktı. ne daha fazlası, ne daha azı.
ikisinin ilişkileri yürümüyordu, aşk yeterli gelmedi ki ben bir ilişki için yalnız aşkın yeterli olduğunu düşünmüyorum. jungkook zaten taehyung'tan ayrılacaktı çünkü o da bunun farkındaydı. jimin ile taehyung'u yakın görmesi ayrılması için kendince sebep oldu yalnızca.
taehyung, jungkook'u aldatmadı. yakınlık seviyeleri arkadaşçaydı fakat jungkook bunu sebep yaptı dediğim gibi.
sonrasında taehyung'un, jungkook'u kıskandırmak için yaptığı şey asla doğru değildi ve ölümüne sebep oldu.
jungkook ise umudunu kaybetmemeliydi çünkü bana göre herkesin içinde bir umut parçası vardır. bazılarımız bu parçaya tutunur, bazılarımız tutunmaz ve içine gömülür. jungkook bu umuda tutunmayı seçti ve mutlu oldu.
ben insanların ömründe yalnızca bir kez aşık olacağını düşünmüyorum, insan çok kez aşık olabilir hepsi içlerimizde anı olarak kalır ve yaşadığımız her deneyim olgunlaşmamızı sağlar.
taehyung, jungkook için bir rüya gibiydi, isterdim ki daha detaylı bir şekilde duygularını yansıtayım ama yapmadım.
taehyung'un ağzından olan da bir kitap yazmayı düşünüyorum, bunun devamı gibi.
umutsuz kaldığınızda her zaman bana yazabilirsiniz, size yardım etmeye çalışırım. asla yalnız değilsiniz. ♡︎
hoşçakalın.
17.19
