Part 2 of Book 1: When The Campus Hearthrobs meets the simple girls

Chapter 210: Punishment of the heartless

Cleress xiashin pov:

dugdugdug
dugdugdug

malapit nang magtapusan..
kunting tiis nalang..
malapit na ang final..
malapit nang magbakasyon.
kunting tiis nalang..

mga katagang lagi kong inuulit ulit sa isip ko..

marami nang nabago.,
mas mabuti nga na umiwas na kami sa kanila..

kahit kay azhi..
i mean prince ashler kei..
di naman kelangan na iwasan sya haha balik to the cold sya eh..
cold naman pla tlga yun..
tyaka la naman tlga sya care sa paligid..

parang wala lang..
pagnakakasalubong ko yun..
wala..
yung kalukuhan na naiisip ko o anu pa man..

kahit cnu man sa hearthrobs..

ewan pero parang may kakaiba sa pakiramdam pero isinasawalang bahala ko na lamang..

kakalungkot oo..
pero yung ang katutuhanan kelangan naming tanggapin..

papunta ako sa taekwondo area..

medyo masama pakiramdam ko now pero need kong pumasok..

halos wala rin kasi akong tulog.
dahil sa pag aaral at marami ring iniisip..

este.. meron ata ako insomnia..
di kasi ako makatulog..
kahit pilitin ko di tlga..
gising na gising ang diwa ko..
kahit pumikit ako di parin ako dinadalaw nang antok..

di ako makatulog..kaya buong pagdamag akong gising.
nagtutulog tulugan lang..

dugdugdug
dugdugdug

di ko nalang pinansin ang paligid at nagpatuloy sa paglalakad..

dugdugdug

‘bestie.. umamin sakin c dave..
naniniwala ka ba ma gusto nya rin ako?’

napangiti ako sa kawalan nang maalala yun..
pero agad din nang laho..

-alam ko.. nararamdaman ko..
pero...
hindi ibig sabihin na gusto nila ang isat isa..
malaya na cla..—

‘kasu bestie bat ang unfair nang mundo..
bakit kung kelan gusto ka nang gusto mo..
di ka parin makasigarado na ang itinakda ay talagang kayo..’
‘bestie.. bat kelangan ko tong maramdaman..
bat ang unfair unfair hik.. bestie..ang sakit sakit nang puso ko..
habang lumalayo ako sa kanya mas lalo lamang lumalalim ang sakit.. beshh..
anong gagawin ko..
besh.. bat ganun..
di ba pwedeng pwede nalang?
di ba pwedeng malaya natin maramdaman at gawin ang ano mang ating naisin?
di ba pwedeng tayo ay malaya nalang?
bat kelangan may limitasyon?
bat kelangan pa nating mahirapan?

-besh? wala ba talagang nagmamahal nang di nasasaktan?-

napakagat ako sa labi..

dugdugdug
dugdugdug

pagod na pagod na ako..

“miss cleress are u ok?”
saka ako nabalik sa realidad

nandito na pala ako?
dugdugdug
dugdugdug

“s-ir ethan..”
“ayst, you’re so formal again.. btw i want to inform u something..”
“ah anu po iyon?”

kinakabahan tanong ko.

“from now on, i’m no longer your senior..”
“po?!” nanlalaking mga matang usap ko.
“you should have actually been moved to a higher position” ngiting usap nito..
“po?” naguguluhan na usap ko.
“you’re one of the senior’s too because of your highly skills and spirits. like meccazha valdez and zinayaji calmer, they are your friends right?”
“huh?”
“let’s go?”
“po?”
“no worry makakasama mo kami sa training.. remember the form?nangangahulugan lamang yun na kabilang ka na saamin..
congratulations” ngiti nito..