Chapter 240: Worried so much

95 5 0
                                    


Dave Zack Haru Pov:

Hindi parin ako makaget over sa nangyari..

‘Umiinit ang ulo ko! Pag naaalala iyun..’

Gusto ko pang sugurin sila sa office nang dean but I know my limit..

Hindi dapat ako magpadalos dalos..

‘I am also sure they will be punished for what they did’

Napasuklay ako sa buhok ko at marahang Napapikit..

Napalingon ako sa katabi ko..

Kasalukuyan itong nakayunko sa table..

Itinukod ko ang siko ko sa table at sinandalan nang ulo ko..
Tsaka ko ito pinagmasdan..

‘I’m sorry for what happened’

Marahan kong hinaplos ang buhok nito..

Dugdugdug

‘I can't really forgive myself when something bad happens to her..’

Pinagtitinginan kami dito at bulungan pero agad ko silang sinasamaan nang tingin kaya nag aasta clang wala lang..

We’re here sa bench’es tambayan nila..

Sinundo ko sya after nang exam nya..
Napagpasyahan namin na dito na antayin mga kaibigan nito, para narin makaidlip sya..

Ayaw nya naman kasi sa tambayan namin..

Gusto nya dito..

‘Ayst! For sure she’s not comfortable there’

Mas lalo akong napasabunot sa buhok nng maalala ang mga sugat ni Claire sa mga kamao at labi..

‘She can really take the risk just for her friends’

Muli akong napapikit at nakuyom ang mga kamao..

Napahinga ako nang malalim..

‘But Prince..’
Napangiti ako sa kawalan at bahagyang napailing..

‘He has already changed, he really does care for her..’
‘Because he wouldn't bother to go there if he wasn't worried..

Bahagya itong kumilos kaya napaaayos ako nang upo.

“Hm..” Agad itong napabangon..
“Hey, just take some rest Zhan” usap ko dito..
“Hi-ndi na po..ok na po.. sina besh po?” Nguso nito at nagpangalumbaba..
“Darating na mga yun” nakangiting usap ko at bahagyang ginulo ang buhok nito..
“Kumusta pakiramdam mo?”
“O-k lng po..”
pero Halata sa mga mata nito ang takot at kalungkutan..
“Stop worrying about what happened ok?”
Tapik ko sa balikat nito..
“Hm.. opo” tango tango nito at nagpilit ngiti sakin..
“Ayst! From now on, hindi kau aalis nang di kami kasama” Seryusong usap ko dito.
“Po?!” Gulat na usap nito.
“Zhan, Plss I will always fetch you after your class”
“Huh? Pero..”
“No buts” pigil ko dito..
“Hihintayin nyo kami lagi after nang class nyo, Clear?” Seryusong usap ko dito..
Napipilitan itong tumango.
“Good, And you will always tell us if others have done something bad to u ok?,specially to me.. u have to tell everything with me huh?”
Di ito kumibo kaya mas lalo akong nag alala..
“Zhan? Do not lie to me again. I notice when you're lying.”
Napakagat ako sa labi para magpigil tawa sa naging reaksyon nito..

Sunod sunod kasi itong napalunok..

Wala sa sariling hinawakan ko ang kamay nito..
Nagulat ata ito sa ginawa ko..
Maging ako man ay magulat din sa naging kilos ko..

Pero di ko na ito binitawan pa..

Napangiti ako nang di nito binawi ang kamay sa pag kakahawak ko..
Pero halata ko ang kaba nito..
Nanatili itong nakayuko..

Part 2 of Book 1: When The Campus Hearthrobs meets the simple girlsWhere stories live. Discover now