Forbidden Love ~ George Weasley

*24*

"Ga me nou niet vertellen dat je niet bij de training komt," ongelovig kijkt Fred me aan en ik kijk onzeker terug. Daarvoor moet ik een flink stuk omhoog kijken, aangezien hij een kop groter is. George ligt uitgestrekt op zijn bed, en houdt zich handig buiten de discussie. Ik zou ook niet weten welke kant hij zou moeten kiezen; zijn vriendin of zijn tweelingbroer.

"Ik kan beter huiswerk maken en-" Probeer ik mezelf goed te praten.

"Hannah, kom gewoon," kapt Fred me af en ik kijk hem vragend aan. "Wat is er zo leuk aan quidditch? Het is geeneens een wedstrijd" Dramatisch legt de jongen zijn hand op zijn hart. "Wij," antwoordt hij zielig en ik grijns. "Ik kan niet eens met jullie praten, jullie zijn hoog in de lucht."

"Oké, maar probeer je dan te bedenken hoe ongelofelijk knap George eruitziet in het tenue." Met een vrolijke grijns kijkt Fred me aan, en ik voel dat ik rood word. George schiet in 1 beweging omhoog zodra hij doorheeft dat hij als argument gebruikt wordt.

"Zeg me alsjeblieft dat ik dat verkeerd verstond," mompelt mijn vriendje en hij kijkt Fred met een mengeling van teleurstelling en humor aan. Onschuldig kijkt zijn broer terug en ik zucht. "Ik kom," besluit ik en Freds blik vliegt naar mij.

"Komt het door mijn laatste argument?"

"Daar ga ik niet op in," reageer ik meteen en ik word alweer rood als ik vanuit mijn ooghoek zie dat George me aankijkt. Beide jongens schieten in de lach en George knipoogt vrolijk naar me. Ik begin te lachen als ik het zie en knipoog snel terug.

"Nou, dan zien we je morgenochtend, toch?" Vraagt Fred dan en hij loopt naar zijn bed. Ik knik snel, en zet een aantal stappen richting de deuropening. "Welterusten," met een glimlach rondom mijn lippen kijk ik de tweeling aan en ik druk de deurklink omlaag.

"Welterusten," hoor ik Fred terug mompelen en tegelijkertijd hoor ik George's voetstappen achter me aankomen.

"Ging je nou gewoon weg zonder een kus," met een schattige lach kijkt George me aan en hij trekt de deur van zijn kamer achter zich dicht, wat ervoor zorgt dat we met zijn tweeën in de lege gang staan.

"Ik wist dat je achter me aan zou komen," mompel ik als antwoord en ik sla mijn armen om zijn nek. Met een handige beweging trek ik zijn hoofd dichter naar me toe en laat ik onze lippen samensmelten.

George's handen vinden zich een weg naar mijn middel en ik laat mijn vingers door de zachte haartjes op zijn achterhoofd gaan. Langzaam trekt George me dichter naar zich toe en ik open mijn mond een klein stukje zodat zijn tong toegang krijgt.

~

"Dat was niet de afscheidskus die ik in gedachten had," brengt George na 10 minuten heftig zoenen uit en ik grijns. "Beter of slechter?"

"Dat je dat nog durft te vragen," mompelt George en hij drukt een korte kus op mijn mond. "Beter," fluistert hij dan en ik glimlach naar hem. "Vind ik ook," zeg ik zachtjes en ik leg mijn hoofd tegen zijn borst aan.

"Zorg je dat ze je niet zien?" Ietwat bezorgd kijkt hij me aan en ik glimlach geruststellend. "Ik ben al zo vaak vanaf hier naar mijn commonroom teruggelopen."

"Maar niet om," George werpt een blik op zijn horloge, "niet om kwart over 1 's nachts," maakt hij zijn zin af en ik aai hem lief over zijn wang. "Het lukt me wel," fluister ik en ik draai mezelf om om de gang uit te lopen. Achter me hoor ik George zijn kamerdeur opentrekken, en ik hoor Fred schamper hoesten.

"Je houdt teveel van haar, dude," klinkt zijn stem en ik begin langzamer te lopen om George's antwoord te horen. "Je kan niet teveel van iemand houden," antwoordt hij en er breekt een glimlach door op mijn gezicht. Dan draai ik de hoek om en loop ik weer terug naar de commonroom.

~

Ik schrik me helemaal dood als ik een aantal weken later de commonroom van Gryffindor inloop en door een muur van geluid word ingesloten. Enthousiast springt Ron op me af en hij slaat zijn armen om me heen. Een beetje verbaasd knuffel ik hem terug terwijl ik met mijn ogen de commonroom scan op zoek naar George.

"Hannah! Hoor je me wel!" Tettert Ron in mijn oor en geschrokken kijk ik hem aan. "Herhaal het nog eens!" Gil ik over de herrie van de muziek heen. Ik ben er net achter gekomen dat er een feestje gaande is.

"Ik ben de keeper geworden van het team!" Schreeuwt Ron en met een brede grijns geef ik hem een high-five. "De eerste training is morgen al! Kom je ook kijken?" Ik denk oprecht dat ik Ron nog nooit zo enthousiast heb gezien, dus ik knik snel. "Ik zal er zijn!"

Ik ga Ron niet vertellen dat ik zelf al had bedacht dat ik zou gaan, puur door George in een quidditchtenue. Want laten we eerlijk zijn, George in het tenue van Gryffindor is een heel nieuw level van hotness. Sinds dat Fred me had overgehaald om bij de training te komen kijken, heb ik er geen een meer gemist. Het hoort nu bij mijn weekroutine om mijn vriendje te zien spelen.

"Babe!" Hoor ik dan ineens een bekende stem en verontschuldigend kijk ik Ron aan. Zodra ik doorheb dat de roodharige jongen allang weer door is gelopen, draai ik me snel om en handig wurm ik mezelf door de menigte naar George toe.

"Hoi," zeg ik luid, om nog een beetje over de muziek heen te komen, en ik druk een kus op zijn mond. "Hoi," reageert George en hij trekt me aan mijn hand naar het midden van de dansvloer. "We gaan dansen," praat hij in mijn oor en hij legt zijn handen rondom mijn middel. Handig trekt hij me een stukje dichter naar zich toe en ik grijns.

"Wat als ik niet wil dansen?"

"Je wilt wel dansen," stellig kijkt George me aan en ik onderdruk een glimlach. "Je kent me te goed," mompel ik en George drukt een kus op mijn mond. Liefdevol kus ik hem terug en ik leg een hand op zijn wang. Mijn andere hand leg ik in zijn nek en laat ik langzaam door zijn haar gaan.

Man, wat hou ik van deze jongen.

~

Yehess, er is weer een hoofdstukkie. Ik ga maar meteen even inhaken op de Watty-mededeling van vorige week.

Nou ik heb dus niet gewonnen.

Om eerlijk te zijn heb ik er ook helemaal vrede mee. Natuurlijk is het wel jammer enzo, maar het leven gaat door. Ik wilde het wel ff aan jullie vertellen omdat ik het gek zou vinden als ik alleen het "goede" nieuws zou delen, dus dat :)

Byee