A Promise in Sicogon (Summer Series #2)

Chapter 10

I've never expected to be close with them in a short time that we've been together.

Lumabas pa kami para kumain, ayoko nga sanang magpalibre kaso masyado silang demanding.

And right now, nasa may eco park lang kami naglalakad lakad. They're fun to be with, hindi ko ipagkakaila iyon. At sa sandaling magkasama kaming tatlo, tinanggap ko na. Tanggap ko nang may mga kapatid ako.

We're peacefully walking when my phone rang. Agad kong kinuha sa bulsa ko at inilapit sa tenga ko. Sinulyapan naman ako ng dalawa, their stares are too judging.

Pinakita ko sakanila phone ko bago sagutin ang tawag.

"Oh bakit?" Bungad ko kay Kian. They know Kian dahil sinabi ko saknila.

"[Umuwi ka sa unit mo! Ngayon na!]" he rushed me.

"At bakit?"

"['Wag ka nang magtanong. Umuwi ka na at nandito si Madam Liliana!]"

Sa sinabi ni Kian ibinaba ko ang tawag.

"Kuya."

"Hmm?"

Sabay silang bumaling sa akin.

"Kailangan ko nang umuwi." sabi ko habang mahigpit ang hawak sa cellphone ko.

I don't know pero kinakabahan ako. It's unusual na anndito si Tita samantalang parang ayaw yata nun mapalayo kay Papa.

"Is there something wrong?" Kuya Clip asked.

Napatango ako.

"Oh sige, tara na."

Hindi na sila nagusisa pa, mabilis kaming napabalik kung saan nakapark ang kotse ni Zenell. Walang dalang kotse si Kuya Clip dahil raw may gig sila. Their management van just dropped him lang raw, 'yon kwento niya.

I told them the ways, may katagalan na ako sa manila kaya memorize ko na kung ano 'yung mga daan o lugar na kadalasang dinadaanan o pinupuntahan ko.

"Thank you." I told them.

"Let's hang out together again." Ani Kuya. Si Zenell naman tinanguan ako.

"Sige ba."

"Tas tatawagin mo na 'kong Kuya ha." Ngumiti si Zenell pero agad ring napanguso ng ngumuwi ako.

"Ayoko nga, mamatay muna ako."

"Sama ng ugali mo. Alis na ron."