A Story About Love[Complete](အချစ်ရဲ့ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ်)

Part-1💕

ေရွာင္းစံအိမ္ေတာ္၌
"သား.. ေရွာင္ေလးမင္းမသြားလို႔မရဘူးသား
မင္းသြားရမယ္မားအကုန္စီစဥ္ၿပီးၿပီ"

"မားကြၽန္ေတာ္မသြားဘူးလို႔ေျပာၿပီးၿပီေလဗ်ာ
ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းဆက္မတက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ဘယ္အခ်ိန္ထိတက္ေနရမွာလဲ
အဆိုးဆံုးကလူသားေတြၾကားမွာေနရတာပဲ
သားလူသားေတြနဲ႔ေ၀းေ၀းမွာပဲေနခ်င္တယ္မားရာ"

ေရွာင္မားတစ္ေယာက္ေျပာရခက္တဲ့သူ႕သားကိုၾကည့္ကာ
သက္ျပင္းသာအခါခါခ်ေနမိသည္

"ေရွာင္က်န္႔!!မင္းသြားကိုသြားရမယ္
ဘာမွအရစ္လာမရွည္နဲ႔ငါေျပာတာၾကားတယ္ေနာ္! "

ေရွာင္ပါးတစ္ေယာက္အမိန္႔ဆန္ေသာေလသံျဖင့္
ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာလိုက္သည္

"ပါး!!!!!!!"
"ဆက္မေျပာနဲ႔ေရွာင္က်န္႔ငါတို႔ကမင္းေကာင္းဖို႔လုပ္ေနတာ
သြားမနက္ျဖန္ေက်ာင္းသြားဖို႔သြားျပင္"

ေဆာင့္ေအာင့္ကာေလွကားေပၚတက္သြားေသာ
သားျဖစ္သူကိုၾကည့္ကာေရွာင္ပါးတစ္ေယာက္
ေခါင္းသာအတြင္တြင္ခါရင္းေတြးမိလိုက္သည္က
'ဒီကေလးအသက္သာ၂၀၀ရိွတာ
အခုထိ၁၀ေက်ာ္သက္လိုဆိုးေနတုန္းပါပဲလား'
-------------------------------------------
မိဘမဲ့ေဂဟာတစ္ခု၌

"ေဟ့ေကာင္ရိေပၚ...မင္းကေတာ့ရွယ္ပဲကြာ
ၿမိဳ႕ေပၚကေက်ာင္းမွာေတာင္၀င္ခြင့္ရတယ္
ငါလဲမင္းဆီေရာက္ေအာင္လာဖို႔စာႀကိဳးစားမယ္
စိတ္ခ်ငါေနာက္ႏွစ္မတိုင္ခင္မင္းဆီေရာက္ေစရမယ္"

"ေအးက်ဳိးခ်န္မင္းလဲအဲ့စကားပဲေျပာေနတာ
ဘယ္ႏွရက္ေတာင္ရိွေနၿပီလဲငါေတာင္အလြတ္ရေနၿပီ
ဪ..ဒါနဲ႔ရိေပၚမင္းတို႔ေက်ာင္းမွာမင္းအမွတ္အမ်ားဆံုးဆို
ေတာ့စေကာလရွစ္ရမွာေပါ့ေနာ္မင္းေက်ာင္းစရိတ္မပူရေတာ့
ေပမယ့္လိုအပ္တာရိွရင္ငါ့ကိုေျပာေနာ္"

"ဟာ! ေဟ့ေကာင္ဟိုက္ခြမ္း... ငါကတကယ္ေျပာေနတာကြ
ငါ့ကိုသာေျပာေနတာမင္းလဲရိေပၚနဲ႔အတူသြားလို႔ရေအာင္လုပ္ေနတာငါမသိဘူးထင္ေနလား"

"ကဲပါမင္းတို႔ကလဲရန္ျဖစ္မေနၾကပါနဲ႔ေနာ္ညေနၾကငါ
သြားရေတာ့မွာေလငါ့ကိုကူၿပီးလိုအပ္တာေတြထည့္ေပးအံုး"