Beyond the Horizon | Academy Series #2

Chapter 43

"Magandang gabi. Tuloy-tuloy ang balitaan dito sa ELS News Channel. Nasa isang daan na fans ng Filipino singer, Idris Salvador ang nagtipon-tipon sa harap ng bahay nito isang linggo matapos magpahayag ng kaniyang pag-alis sa music industry. Hati ang reaksiyon ng mga fans sa desisyon ng nasabing mang-aawit . . ."

Mariing nanonood si Idris ng balita sa sala, samantalang ako ay nagsisinop ng kalat sa kusina dahil katatapos lang namin mag-dinner. I am listening to the news nang hindi tumitingin sa gawi niya.

Narinig ko ang mga fans na ini-interview ng isang newscaster. They were all hating him for leaving the industry.

We left his house together. Katulad ng inaasahan namin, nagkagulo ang mga tao sa labas ng bahay niya. May ilang sinubukan kaming lapitan at saktan. Idris asked help kaya minimal lang ang natamo namin sa kanila. I had few scratches, may humila rin ng buhok ko kanina. I'm more worried about Idris. Ang dami niyang sugat sa braso kakaprotekta sa akin.

"Isa pa nga 'yang babae na 'yan. Feeling ko ginagamit niya lang si Idris para sa pera."

"Kapatid siya ng drug addict."

Nalunok ko ang sariling laway sa narinig. Sa tuwing makakarinig ako ng tungkol kay Ate ay kumikirot ang puso ko sa hindi maipaliwanag na dahilan.

I could hear Idris' sighs. Nang tumingin ako sa gawi niya ay tila ba gusto niyang pasukin ang TV at sabunutan ang mga babaeng nagsasalita. His fist were clenched, ready to punch.

Pinunasan ko ang basang kamay at pinuntahan siya sa sala. Kinuha ko ang remote para patayin ang TV.

Tumingin sa akin si Idris. I smiled and sat beside him. Nakahiga siya sa couch at pinagsiksikan ko ang sarili ko sa kaniya. I hugged him and sniff on his shirt. He made me lie on top of him dahil hindi kami kasya.

I can completely hear his heartbeats in this position. It's comfortable, and comfy. "Let's just sleep?" My chin rested on his chest so I could see him.

Hinawi niya ang buhok at inipit gamit ang hair tie sa wrist niya. Ikinubli niya ang ilang hiblang naiwan sa likod ng tenga ko.

"Sorry."

"It's not your fault." Some fans are immature. Yes, they have the right to express their opinion about Idris' decision, but to hurt someone as their gateway is immaturity. "Don't worry about me. I told you. Your Prim has gotten stronger."

"I failed not to hurt you, I'll protect you this time." He leaned forward to kiss me on my forehead.

"Should we go to bed? O dito na lang tayo? I'm cool if we're sleeping here."

"Kahit saan. Wala naman akong magagawa. Pagtitiisan ko pa rin ang hilik ko."

"Hindi ako humihilik!"

"Paano mo naman nasabi? Tulog ka kapag humihilik."

"Idris, stop."

"I love you."

"You're saying it way too often."

"Mahigit sampung taon kong kinimkim, pagbigyan mo na."

"I love you more."

Idris had no choice so I laid down on top of him comfortably with no single inch between us. I've been dying to have this kind of rest for a long time. Maaga akong nakatulog dahil sa pagkanta niya.

I remember sleeping with him at the sala, kaya gulat ako nang magising sa loob ng kuwarto at wala na siya sa tabi ko. Nag-inat ako. May nalaglag na sticky note mula sa akin. Naniningkit ang mata kong binasa ang nakasulat doon.

Good morning, langga!
Tingin ka sa lamp.

Kumunot muna ang noo ko bago tumingin sa tabi ng kama ko. May another sticky note sa lamp.