Flawsome -CHANMİN-

|12|

"Dediğim gibi, herkes sunumlarını hazırlasın. Yoksa sıfır alırsınız."

Seungmin'in dediklerinden sonra zil çalınca herkes tenefüse çıkmaya başladı. Bende masasını toplayan bebeğimi izlemeye başladım. Herşeyini toplayıp sınıftan çıktı. Yüzüme bile bakmamıştı. Okulda bu şekilde davranıyordu. Haklı olarak öyle davranıyordu. Mesleği elinden alınabilirdi ve bir öğrenciyle "ilişkiye" girmesi ne kadar doğruydu? Onu anlayabiliyordum.

Cebimde ki telefonumun titrediğini hissedince çıkarıp arayana baktım. Bilinmeyen bir numaraydı. Açıp tedirgince cevap verdiğimde, duyduğum tatlı ses ile gülümsedim.

"Chan~ah?"

"Efendim küçük adam?"

"Ne yapıyorsun?"

"Okuldayım. Sen ne yapıyorsun? Nasılsın?"

"Burası çok güzelmiş Chan~ah! Kimse bana kızmıyor. Çok rahat ve sıcak bie yatağım var. Hem de bir tane arkadaşım oldu!"

"Öyle mi? İsmi ne?"

"Soobin! Yanımda, beni sürekli koruyor biliyor musun? Bana birisi karışırsa benim elimi tutuyor! Hatta beni bir kere yanağımdan öptü!"

Heyecanla anlatınca kaşlarım kalktı. Şimdiden kendine arkadaş adı altında sevgili mi bulmuştu yoksa ben mi uyduruyordum?

"Chan~ah, neden cevap vermiyorsun?"

"Ah, buradayım küçük adam sadece dalmışım. Soobin seni koruyorsa korkma. Ben haftasonu yanına geleceğim tamam mı? O zaman bizi tanıştırırsın."

"Gerçekten mi? Gelirken Soobin ve bana çikolata alır mısın? Benim canım çok çekti de."

"Nedir senin bu çikolata düşkünlüğün? Delirteceksin beni."

"Ama Chan~ah, ona çikolata vereceğime söz verdim!"

"Tamam, alacağım. Karşılığında ise her ikinizden de öpücük almak istiyorum."

"Soobin benden başka kimseyi öpemez Chan~ah! Sadece beni öpebilir."

Ağzım ve gözlerim aynı anda açılırken üzerimde bir çift göz hissetsemde umursamadım.

"Peki, o zaman sen öp."

"Ben öpebilirim Chan~ah."

Gülüp, kafamı iki yana salladığımda endişeli sesini duydum.

"Gitmem gerek Chan~ah."

"Görüşürüz küçük adam!"

Telefondan bir öpücük sesi duyduğumda gülümsemem büyüdü. Telefonu kapatıp kafasımı yana çevirdiğimde beni izleyen kızı görüp kafamı başka yöne çevirdim.

Seungmin
Hemen şimdi, bodrum katına gel Christopher.

Mesajı gülümseyerek okuyup, yerinden kalktım. Ellerimi cebime koyup yürürken birinin beni temizlik odasına çekmesiyle panikledim fakat o kişinin Hyunjin olması beni rahatlatmıştı.

"Derdin ne senin?"

"Jeongin birşeyler duymuş."

Gözlerim Jeongin'i buldu.

"Birisi seni çekmiş. Yani bildiğin çıplaksın, muhtemelen soyunma odasında çekmişlerdi. Okulun bir kız grubu var. Yani bütün kızlar orada, video şuan o grupta, ve bütün kızların elinde."

Hayır, mümkün değildi. Okul mevcutu az sandığınızdan daha az olduğu için, herkesin kendine ait soyunma odası vardı. Benim soyunma odamın anahtarı bir tek bende vardı. Yedeği ise müdürün odasındaydı. Kimse benden önce giremezdi. Zaten daracık alandı. Mümkün değildi.

"Bu mümkün değil."

Hyunjin telefonunda ki videoyu açıp gösterdiğinde gözlerim büyüdü. Üstümü değiştirirken çekilmiş 20 saniyelik bir video olsa da herşeyim apaçık ortadaydı.

"Bu video o kız grubundan herkesin eline geçti. Şuan herkesin telefonundasın Chan."

Gözlerim dolarken, kendimi yere bıraktım. Hyunjin eğilip omuzumu sıktığında gözümden bir damla yaş aktı. Sonra Seungmin aklıma gelince ikisine de birşey söylemeden bodrum katına gittim.

Onu gördüğümde ağlayarak ona sarıldım.

"Seungmin, ne yapmışlar? Neden? Ben şimdi ne yapacağım?"

Seungmin hemen kollarını bana sarmıştı. Muhtemelen beni bu yüzden çağırmıştı.

"Christopher, ağlama lütfen. Bir yolunu bulacağız."

"Nasıl? Herkesin elindeymiş video. Kim, neden böyle bir şey yapsın? Aklım almıyor!"

Hıçkırıklarım arasından konuşurken, kafamı ellerim arasına alıp, ağlamaya devam ettim. Çok utanıyordum. Bunu neden yaptıklarını anlamıyordum? Bunları, bu muameleyi hak etmiyordum. Neden ve nasıl yaptıklarını bilmiyordum. Bu durumun içinden nasıl çıkacağımı bilmiyordum. Şuan hiçbirşey düşünemiyordum.

Seungmin yüzümü elleri arasına aldı. Gözyaşlarımı silip, dudaklarıma bir öpücük bıraktıktan sonra konuştu.

"Christopher, lütfen ağlama. Bu durumun içinden nasıl çıkacağını, inan ben de bilmiyorum. Ama bir yolunu bulacağız. Ben her zaman yanında olacağım ve seni destekleyeceğim."

Kollarımı beline sarıp, kafamı onun boynuna gömdüm. Güzel kokusu burnumu doldururken herşeyi unuttuğumu hissettim. O da saçlarımı okşayıp öperken kendimi cennette gibi hissettim. Sakinleştiğim zaman geri çekilip bana baktı. Gözlerini kısıp konuştuğunda gülümsedim.

"Vücudunu kendime saklamalıydım. Başkaları bunu gördükleri için pişman olacaklar."

•••

:(...

Sizi seviyoruuummm💕