Heilig

VIII ~ hartjes

Soms voel ik me als een kleine pennenzak
in een grote rugzak
Met mijn eigen pen, krassend in mijn binnenste
Mijn eigen liniaal, om me recht te houden
Mijn eigen gom, nutteloos

Vroeger dacht ik dat ik verliefd kon worden op iedereen
De eerste persoon die me kon doen lachen
was mijn volgende slachtoffer
Toen jij kwam was dat snel voorbij
Na één gesprek met jou voel ik me nog dagenlang high

En ik teken al (jaren) maandenlang hartjes in de kantlijn
Als een verslaafde, die niet stoppen kan
Jij ziet ze niet,
maar ze zijn er wel

Soms voel ik me als een kleine pennenzak
in een grote rugzak
Dan wil ik verdrinken in de leegte,
zodat ik niet hoef te denken aan jou
en wat je doet
en waar je bent
en of je misschien ook aan mij denkt?