Heilig

VI ~ herinnering

Het lijkt alsof ik met één been in het verleden sta
En met het andere in de toekomst
Alsof ik vastzit in mijn kindertijd
En tegelijkertijd in mijn volwassenheid
Alsof ik een stap wilde zetten
En halverwege mijn beweging werd bevroren
Door het stoppen van de tijd
Toch tikken de seconden ongestoord verder,
De minuten, de uren, de dagen en de maanden,
O, en de jaren
Het moment vervlogen, verloren
Terwijl ik me voor altijd afvraag
Waarom ik niet meer
Dan een herinnering ben