Sensiz Olmaz||Tamamlandı||

Kalp Atışı Ve Sorun

Okuma oranları her bölümde neden farklı? Allah aşkına üçüncü bölümü atlayıp beşinci bölüme mi geçiyorsunuz xndmdmsn
Eğer öyleyse yapmayın pls xd.

Sınır: 100 oy ve 100 yorum.

O kadar çok okunma var. Bu basit bir sınır olmalı sizin için, ki değilse bile benim için öyle. :) Neyse, iyi okumalar dilerim❤️

*****

"Sen," diyerek tısladığında sonunda kısa süreli olan sessizlik bozulmuştu. Elim hızlı atan kalbime dokunmamak için olduğu yerde kasılmıştı.

"Burada ne işin var?"

"Yengemin evine gelirken sana mı soracağım?" Kurt'un gözleri gittikçe koyulaştığında elleri yumruk halini aldı. "Yengen?" dedi sorarcasına kelimesine vurgu yaparak.

"Evet." dedi Gurur sakince ve bana döndü. "Kendine iyi bak, görüşürüz." zorlukla gülümsemeye çalıştığımda hafif bir baş hareketi yaptı. 'Sorun değil' demek istediğini anlamıştım.

"Görüşürüz."

Gittiğinde Kurt arkasından öyle bir baktı ki, sanki kontrolünü kaybedip üzerine atlayacakmış gibi bir hali vardı. Dikkatini dağıtmak adına boğazımı temizledim.

"Burayı nasıl buldun?" gözleri, yavaşça üzerime doğru döndüğünde yutkundum. Gözlerini kapattı ve derin nefes aldı. Bunu sakinleşmek adına yaptığını biliyordum.

Gözlerini açtıktan sonra, Gurur'un az önce burada olan varlığını bir kenara attığını belli etmişti.

"Zor olmadı..." doğru, onun için zor olmamıştır. Bazen onun gücünü unutuyordum. Eli her yere ulaşabilirdi.

"Konuşalım." dediğinde kenara çekildim ve içeri geçmesi için müsaade ettim. Kaşlarını çattı. "Burada değil."

"Burada konuşalım Kurt. Bir yere gidecek halim yok." dediğimde gözleri bedenimi baştan sona taradı. Bu hareketi yaparken kasılmıştım ve istemeden karnımı içeri çekmiştim.

Üzerimde siyah pijama takımım vardı. Siyah olduğu için belki belli olmaz diye düşündüm ama yine de istemeden panik olmuştum. Bunun yanı sıra karnım fazla belli değildi ama yine de eski halim olmadığı için onun gözüne batabilirdi.

"Neyin var?" dedi içeri gelerek. Ayakkabılarını çıkardı ve kenarda bıraktı. Kapıyı kapattıktan sonra elimle içeriyi işaret ettim ve önden geçtim. Peşimden geldiğinde derin nefes aldım.

"Sadece, yaşadıklarım beni yordu." dedim sorusuna cevap vererek. Az önce oturduğum yere yerleştiğimde Kurt'ta, Gurur'un oturduğu tekli koltuğa oturmuştu.

Gözleri, kısa süreli evin içinde dolaşıp bana döndü.

"Bu evi nasıl buldun?" merak ettiği şey bu eve Gurur sayesinde mi geldiğimdi. Eğer ona evet dersem de Gurur'la nasıl tanıştığımız detaylı bir şekilde anlatmamı isteyecekti.

"Tesadüfen." dedim tek kelimeyle. Gözleri, söylediklerimin doğruluğundan emin olmak ister gibi yüzümde gezindi.

Tepki vermeden yüzüne baktım.

"Sen ne söyleyecektin?" dediğimde bıkkınlıkla soludu. "Tedavimin iyi gittiğini... Seni özlediğimi..."

Kalp ritmim yeninden bozulurken, beyaz tenime kızarıklık yayıldı. Yine de boğazımı temizleyerek kendimden emin bir şekilde durmaya devam ettim ve o an göz altlarında oluşan küçük morarmaları daha yeni fark ettim.