Sensiz Olmaz||Tamamlandı||

Mezarlık, Teklif Ve İtiraf

100 oy ve 100 yorum

İyi okumalar diliyorum💞

*****

Gurur'un zor da olsa bilet bulmasıyla sonunda hava alanındaydık. Beni evden Gurur almıştı ve buraya gelene kadar soru yağmuruna tutmayı da ihmal etmemişti.

Hepsine de dürüstçe cevap vermiştim.

Sıramızın gelmesini beklerken telefonumu montumun cebinden çıkardım ve Kurt'a mesaj attım.

Gönderen:Siz

Sakın İzmir'e geleyim deme. Oraya geliyorum ve geldiğimi o kadın kesinlikle öğrenmeyecek!

Selda kesinlikle canına susamıştı ve ben onu sulamaya gidiyordum. Bu sefer onu elimden kimse alamazdı. Aklımda ona ne yapacağım hakkında planlar yaparken Gurur'un gülme sesini duyduğum an dikkatim dağıldı.

"Neden gülüyorsun?" dedim şaşkınlıkla yüzüne bakarak. "O kadına ne yapacağını düşünürken bayağı bir dehşet verici göründün..." nefeslenir gibi güldüğünde daha çok şaşırdım.

"Nereden bildin öyle düşündüğümü?" başını inanamaz bir şekilde iki yana salladı. "Yüz ifadenden tahmin etmek zor olmadı." tekrar güldüğünde bu sefer ben de gülmüştüm.

Uçağa bindiğimizde neyseki Gurur ile gitme fırsatı yakalamıştım. Dilay için tam zamanında gitmek istemişti.

"Her ne olursa olsun yanındayım. Seni gideceğin yere bıraktıktan sonra Dilay'ın yanına geçerim."

"Beni bırakmana gerek yok Gurur. Ben kendim giderim... Lütfen Dilay'ın yanına git ve onu yalnız bırakma." omuz silkti.

"İlk seni bırakacağım ve güvende olduğundan emin olduktan sonra Dilay'ın yanına gideceğim." dedi inatla ve benim de susmamı sağladı. Daha da uzatmadan başımı sallayıp önüme döndüm.

Saatler sonra İstanbul'a gelmiştik. Yanımda getirdiğim şey sadece çantamdı. Tabi, gerekli olan şeyleri de içine koymayı unutmamıştım.

Hava alanının kapısından çıktığımızda Gurur'un beni yöneltmesine izin verdim. Onun şoförü bizi gitmek istediğimiz yere getirecekti.

"Mihrişah," diyerek kulaklarıma dolan bağırma sesiyle başımı sesin olduğu yere çevirdim. Kurt, seri adımlarla yaklaştı ve tam önümüzde durdu.

Tersçe Gurur'a baktıktan sonra bana döndü ve derin nefes aldı.

"Yemin ederim ki güzelim, o kadının öyle söyleyeceğini bilmiyordum..." işaret parmağımı dudağına koyup susmasını sağladıktan sonra hızla geri çektim.

"Sana tek bir soru soracağım Kurt ama dürüstçe cevap vermeni istiyorum."

"Sor." dedi düşünmeden.

"Neden burada, İstanbul'dasın?" gözlerine perde inmiş gibi harelerinin kararmasını izledim. Merakla cevabını beklerken Gurur da yanımızdaydı.

"Dilay... Kardeşim kriz geçirdi..." demesiyle Gurur'un yanımızdan hışımla ayrılması bir oldu. Şokla olanları idrak etmeye çalıştığımda Gurur çoktan gitmişti.

"Ne? O nasıl?" dedim endişeyle.

"Şu an iyi. Doktoru, düşündüğü her neyse krizi tetiklediğini söyledi."

Düşündüğü şey ailesi olmalıydı. Aksi takdirde onu üzecek bir şey olduğunu sanmıyordum ve çok üzülmüştüm.

"Yaa," diyerek mırıldandığımda gözlerim doldu. "Ağlama." dedi Kurt elleriyle yanaklarımı kavrarken.