ඇගට වගේම හිතට දැනෙන අසීමිත වෙහෙස නිසා පහුවදා හවස රෙක්ස් එක්ක හන් ගග පාක් එකට ඇවිත් ටික වෙලාවක ඒ සීතල හුලඟ වින්දා..ඒත් හදිස්සියෙම රෙක්ස් ට ආපහු යන්න උනා..
"මං ටිකක් ඇවිදල එන්නම්..ඔයා යන්න"
රෙක්ස් ට යන්න කියල ගඟ ගාවින්ම තිබ්බ බෙන්ච් එකේ ඉදගෙන වටපිටාවෙ ගෙවන නිස්කලන්ක ජීවිත දිහා ටිකක් බලන් උන්නා..ඈතින් තුරුල් වෙලා ආදරේ කරන ජෝඩු , කිසිම වේදනාවක් නැතුව නිදහසේ සෙල්ලන් කරන ලමයි , පවු පිටින් අයිස්ක්‍රීම් ට්‍රක් ලග ගැවසෙන මිනිස්සු වගේ මටත් හිත නිදහස් කරගන්න තිබ්බ නම්..මීට සති දෙකකට කලින් මගේ එකම ප්‍රශ්නෙ උනේ සල්ලි හොයන එක..ඒත් දැන් මගේ හීනෙට යන්න ඇති තරම් සල්ලි හොයන්න ක්‍රමයක් තිබිලත් මගෙ හදවත හිස්..
"දඩස්"
ඈතින් ආපු බෝලයක් පිටේ වැදිලා මාව කල්පනා ලෝකෙන් බිමට වැටුනා..
"ඕක දාන්න"
මං පිටිපස්ස හැරිලා බලද්දි තරුන ගෑනු ලමයෙක් මං දිහා බලන් කෑගහනවා..එයා ඉල්ලන්නෙ බෝලෙ..ඒත් ඒ වයස කෙනෙක් පොඩි ලමයි ටිකක් වට කරගෙන බෝල සෙල්ලන් කරන එක සෝල් වලට ටිකක් ආගන්තුකයි වගේ..මං බෝලෙ එයාට විසික් කරලා බෙන්ච් එකේ හරි බරි ගැහිලා වාඩි උනේ ඇස් දෙක පියාගෙන..
"ආව්"
ඒ පාර නම් මටතරුත් පෙනුනා..කලින් බෝලෙ ඇවිත් වැදුනෙ හරියටම මගෙ ඔලුවෙ..තරහටම බෝලෙට පයින් එකක් ගහල එතනින් නැගිටල ගඟ කිට්ටුවට ඇවිත් අත්වැටට බර උනා..
"මොකෝ පනින්නද ඔතනින් "
ඒ කටහඩ ඇහුන දිහා බලද්දි එතන උන්නෙ කලින් බෝල සෙල්ලන් කරපු කෙල්ල.මං එයාව ගනන් නොගෙන ආයෙත් ගඟ දිහා බලුවා..
"ආ ඔයාල සෙල්ලන් කරන්න්..මං එන්නම්"
බිම තිබ්බ බෝලෙ ඇහිදල ලමයි ඉන්න පැත්තට විසික් කරපු කෙල්ල මගෙ එහා පැත්තෙන් ඇවිත් අත් වැටට හේත්තු උනා.
"පෙනුමෙන් නම් සෝල් වල කෙනෙක් නෙවේ වගේ..ම්ම්ම් අවුරුදු දහ අටක් දහ නවයක් විතර ඇති..ශ්ශ්ශ් මොකක් හරි ලොකු අවුලක පැටලිලා ඉන්නෙ.."
YOU ARE READING
CYPHER (Completed)
同人小说හීන ජීවිතේට බලාපොරොත්තු එක් කරනවා..බලාපොරොත්තු ජීවිතේ ජීවත් කරවනවා..හීන , බලාපොරොත්තු නැති ජීවිතේ හරියට හුස්මක් පොදක් නැති මළ කදක් වගේ...හීන පස්සෙ දුවද්දි තැනින් තැන වැටෙන කොට නැගිටගන්න බැරි තරමට මිනිස්සු අසරණ වෙනවා.. ඒත්..... නැගිටගන්න පුලුවන් නම්...
