Ang mutya ng section emerald

CHAPTER 011

Memories

Dave/devi pov:

Nakababa na kame ni jean sa bus,nandito kame ngayon sa mini mart para bilhan sya ng isang box ng chuckie.

Hindi paren ako makapaniwala na buhay sya,buhay ang pinsan ko,sya lang ang umiintindi saken simula bata pakami naala kopa yung mga panahong umiiyak ako kase nadapa ako.

"Oh eto na chuckie mo,tara na gagabihin patayo" sabi ko kay jean nginitian nya ako at tumayo na sa kinauupuan nya.

"Kamusta na pala sila tita?" Basag nya sa katahimikan namen.

"Okay lang naman sila,parang mga teenager nga ea,parang wala ako sa harap nila kung mag labing labing" aniko kaya natawa naman sya.

Nasa harap nakame ng gate at bumungad namen samen si justin, nginitian ako ni justin pero nag bago ren ng makita nya si jean,alam kong galit paren sya dahil sa ngyari sa tatay nila,at ang sinisisi nya ay si jean.

"Bro long time no see!" Bungad ko sa knya,at niyakap ko naman sya ng panlalaki.

"Come in bro,sigurado akong matutuwa si mom kapag nakita kanya" aniya.

Pumasok na kame sa loob at hindi naman ako nabigo dahil nakita ko agad sila tita telma at tito juls,kaya niyakap ko silang dalawa,ilang years naren bago ko sila nakita,si justin naman nakikita ko sa school pero di naman ako pinapansen dahil nga nasa section emerald ako.

"Kain ka muna" sabi saken ni tita,tatangi pa sana ako pero hinila ako ni jean,at nakita ko kami lang kakain,siguro tapus ng kumain yung iba.

Nag kwentuhan lang kame nila tita telma about kila mom and dad at kung ano ano pa,napansin kong parang may mali kay jean.

"Are you okay" alalang tanong ko,kaya tumangu lang sya.

Nabigla kami ni tita dahil sa biglang pagsigaw ni jean,para bang ang sakitsakit ng ulo nya,napansen koren lumabas ng kwarto si kuya angela at ate lia.

********

Jean pov:

"Arrghhhh a-ayoko na" sigaw ko habang niyayakap ako ni devi.

Hindi ko mapigilan maiyak dahil sa sorbang saket.

"Shhh kuya is here walang mananakit sayo,huminahon ka." Sabi saken ni kuya at hinalikan ang nuo ko.

"K-kuya a-ayoko na n-natatakot ako,bakit ganun,may dugo akong n-nakita,tapos nakahiga na tao,kuya ayoko na arghhhhh" sigaw ko ulet,sa bawat pag sigaw may nakikita akong tao na nakahiga na may dugo,hindi ako alam kung ano to,hindi ko den masyado makita ang taong yon,wala akong magawa kung maiyak nalang.

Sinamahan ako ni devi sa kwarto ko para makapag pahinga na ako, hanggang ngayon umiiyak paren ako,natatakot paren ako,hindi ko alam kung baket.

"I promise wala ng mananakit sayo,mag pahinga ka muna" sabi saken ni devi at hinalikan ang nuo ko, tumangu naman ako at humiga na ng higaan ko,hindi ako iniwan ni devi hanggang sa makatulog ako...