I Am You ( One Shot)

I Am You (The End)

သူ့‌ဘေးနားမှာ တီး တီး တီး မြည်သံတွေကြားနေရသည်။ သူ့နောက်ကိုတော့ အရိပ်ဖြူဖြူကြီးက အတင်းလိုက်နေတာမလို့ ထွက်ပြေးနေရသည်လေ။ သူ... ဘယ်လောက်ပဲပြေးပြေး ထိုအရိပ်အဖြူကြီးက သူ့အနားနီးကပ်သထက် နီးကပ်လာနေတယ်။ ပြေးနေရတဲ့ ခြေထောက်တွေဟာ မသိပ်မရွေ့လျားတော့သလိုပဲ ခံစားနေရပြီး ထိုအရိပ်ဖြူကြီးက သူ့အနီးဆုံးကိုရောက်လာခဲ့ပြီ။ အနီးကပ်မှာ မြင်လိုက်ရသည်က လူပုံသဏ္ဍန် မျက်နှာတစ်ခု....

အား!!!!!!

ဝင်္ကတို့ ထိတ်လန့်လို့သာရယ် နိုးထလာခဲ့ရပြန်တယ်။ သူနိုးထလာချိန်တော့ သူက ဖြူဖြူပိန်းပိန်းအခန်းကြီးမှာ ရောက်နေခဲ့ရသည်လေ။ ဘေးမှာလည်း လူနာတွေအများနဲ့ ဆူညံနေခဲ့တယ်။ ဟုတ်ပါတယ် သူ‌ဆေးရုံကို ရောက်နေခဲ့တာပဲ။

"ဟော... သတိရလာပြီလား အမ"

နိုးနိုးလာခြင်း ကြိတိကြောင်တောင် ဖြစ်နေရတဲ့ သူ့အနားလေး လူတစ်ယောက်ကရောက်လာခဲ့သည်။ သူလူတွေ မတွေ့ရတာ သိပ်ကြာပြီလေ။ သူ လက်ရေးမူနဲ့ ရေးထားတဲ့စာတွေကို စာတိုက်ပုံထဲ သွားပို့တဲ့အချိန်မြင်ရတဲ့ လူအရေအတွက် ကလွဲလို့ ဒီလောက်များတဲ့လူတွေကလည်း ဒါပထမဆုံးဖြစ်သလို၊ သူ့အနားလေး လူတစ်ယောက်အနီးကပ်လာတာကလည်း တော်တော်လေးကိုကြာမှ အခုပထမဆုံးပဲ။

"အဆင်ပြေရဲ့လား"

သူက ကိုယ့်ကို ကြည့်ပြီးမေးနေတယ်။ ကိုယ်သူ့ကို ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ သူက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်လေ။ သူ့စိတ်ထဲ သူ့အရှေ့က ကောင်မလေးနဲ့ပထမဆုံးတွေ့ဖူးတာမှန်ပေမယ့် ထူးထူးဆန်းဆန်း ရင်းနှီးနေတယ်လို့ ခံစားလိုက်ရတော့သည်။

သူမက အရပ်ကမပုမရှည်နဲ့ ပိန်ပိန်ပါးပါးခန္ဓာကိုယ်ရှိတယ်။ အသားရည်က မဖြူမလတ်၊ ဆံပင်ကခပ်ရှည်ရှည်နဲ့ မျက်နှာသဏ္ဍန်မှာခပ်ဝိုင်းဝိုင်းလေး။ နှာတံလေးက ချွန်သယောင်ယောင်နဲ့ ကော့နေပြီး နှုတ်ခမ်းရောင်က အနည်းငယ်ရင့်သန်းနေသည်။ သူရဲ့ အညိုရောင်သန်းနေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေကတော့ ရင်းနှီးတယ်လို့ အခံစားရဆုံးအစိတ်အပိုင်းပဲလေ။