KABANATA DALAWA

30 6 1
                                    

Naghihikaos ako sa pagsigaw ng saklolo ngunit tila ay bingi ang mga tao sa paligid ko. Habang naglalakad sila, animong hindi nila ako nakikita dahil sa bawat hakbang ko ay nilalampasan lang nila ako kahit na ganitong parang basahan na ang suot ko. Mayroon pang sinubukan kong hawakan ang isang taong may kausap sa telepono pero parang wala lang sa kaniyang inaalog ko siya. Ni hindi niya nga alintana ang paglukot ng suot niya dahil sa pag alog ko sa kaniya, bagkus ay tinuloy pa rin niya ang pakikipag-usap sa telepono nito.



Anong nangyayari? Bakit parang hindi nila ako nakikita? Tanong ko sa isipan sapagkat inaalon na ako ng pagtataka sa paligid ko.

Nang humakbang ako pa-abante ay biglang nabago ang nasa paligid ko. Tila ay nalipat ako sa ibang dimensyon ng mundo. Nailipat ako sa isang silid kasama ang pinakapamilyar na tao sa paligid ko. Sa aking nasasaksihan ngayon tila'y nagtatalo sila at nakikita kong galit na galit ang lalaki.




"Saan ako nagkulang Patricia?! Lahat naman ibinigay ko sa inyo ha? Sinakripisyo ko ang pamilya ko para sa'yo! Pinatunayan ko ang pagmamahal ko sa pamamagitan nang pagsuway ko sa utos ng pamilya ko at tumakas kasama ka! Tapos ito ang ipapalit mo? Bakit mahal?!" Sa pagbitaw nito ng mga salita ay mailalarawan ang paghihinagpis sa mukha nito dahil sa lakas ng paghagulgol niya. Bakas ang pagkadismaya nito na siyang nakapagpataka sa akin.

"Hindi ko sinasadya mahal, hindi ko sinasadya.        Hindi ko namalayan na nahulog na ako sa kaniya." Kasawanag nito kasabay ang mga luhang nag uunahan tumulo sa mga mata niya.

"That's Bullshit Patricia! Hindi valid ang rason mo para maghanap ka ng iba!" Sa totoo lang ay nakakabanibagong tinawag nitong lalaki ang babae sa kanyang pangalan dahil ang pagkakaalam ko ay kahit anong away nila nagtatawagan parin sila sa endearment nila.

"Pia! Malelate ka na!"  Isang tinig na nakapagpabalikwas sa akin mula sa mahimbing na tulog ko. Shit anong oras na? As I took a glance to my phone I realized na 30 minutes nalang ay mahuhuli na ako sa aking klase kaya kailangan ko nang kumilos ng mabilis.

 

Bumangon ako nang agaran kaya medyo nandilim ang paningin ko at napasandal ako sa aking night stand pero mabilis rin akong nakabalik sa tamang wisyo kaya dumeretso na ako sa banyo at hindi napagtuunan ng pansin ang taong gumising sa akin.

 

Wala nang tulala moments ang naganap  sa cr dahil kinakabahan ako sa pwedeng mangyari sa akin kapag nalate ako. As far as I know ay Spec 2 ang first subject namin ngayon at napakastrikto ng teacher namin doon, magkakaroon ka ng deduction of 10 points sa long quiz na nagaganap every week kapag nalate ka sa klase niya. Either a minute or half an hour kang late sa class niya, still there is no consideration, bawas kung bawas.

 After I took a bath, I just combed my hair and sprayed cologne to my uniform and then I quickly fixed my notebooks as well as my books because I did my homeworks yesterday night even though I am not that mentally stable, well its not romantic love who can stop me from loving my studies.




Umalis na ako ng aming tahanan nang hindi na nagpapalam kahit kanino man, magpapaliwanag nalang ako mamaya sadyang gahol ako sa oras ngayon. Well I still have 15 minutes to go to my school at the right time, to estimate the time I think its just 8-10 minutes before we can reach our destination which is my school.

 


I managed to enter to our room a minute before Mr. Mark came. Well he's maybe one of those strict teachers who's not putting any consideration in their vocabulary, but I think he is one of those effective one because he can make us cooperative and at the same time well knowledgeable about his subject.

Untold Lovestories (All for love)Where stories live. Discover now