İlkim Berrak

4. Bölüm

Medya: Giray Demircioğlu

🍓

İlkim'den

Hizmetlinin dediğiyle herkes şok olmuştu. Barlas Bey yavaşça yerinden kalkıp kapıya doğru gitti. Onun ardından herkes ayaklanıp peşinden gittiler. Bende korka korka ayaklanıp kapıya gittim.

"Rahatsızlık için özür dileriz Barlas Bey ama hakkınızda şikayet var. Bizimle karakola kadar gelmeniz gerekiyor."

"Ne şikayeti?" sert sesiyle konuşunca bir ürpermedim değil.

"Cemil Balabanın kızı İlkim Berrak Balabanı alıkoyma suçuyla şikayet edilmişsiniz."

"Anladım. Geliyoruz. Hazırlanmamız için zaman verin lütfen."

"Bekliyoruz."

Barlas Bey kafa sallayıp kapıyı kapattı yavaşça. Sıkıntılı bir nefes verip kendi kendine mırıldandı.

"Şerefsiz."

"Beni ona vermeyeceksiniz değil mi?" korkarak sorduğum soruya Efsun Hanım tebessüm ederek cevap verdi,

"Olur mu öyle şey hiç kızım? Sende artık bizim ailemizdensin. Vermeyiz seni."

"Derdi belli zaten. Para." konuşan Yekta abime baktım. Güzel bir aileye benziyorlardı ve ben bu aileyi kaybetmek istemiyordum. Şuan beni sevmiyor ve tanımıyor olabilirler ama zamanla severlerdi belki.

Diğerleride kafa sallayarak onu onayladılar.

"Hazırlanıp aşağıya inin. Şu işi halledip gelelim. Koray sen nereye gitmen gerektiğini biliyorsun."

"Neden uğraşıyoruz?" herkes odalarına gidecekken Koray bey abinin dediğiyle durmuşlardı.

"Ne diyorsun oğlum?"

"Diyorum ki anne, bu kız o adamın resmi olarak kendi kızı Elif zaten yurt dışına gitti. Tam ondan kurtulduk derken neden bu kız için uğraşıyoruz? Verelim gitsin."

Gözlerim dolarken başımı eğdim. Haklıydı ne diyebilirdim ki sonuçta.

"Koray! Yukarı çık ve hazırlan! Kaç yaşına gelmişsin dayak istemesin canın."

"Şimdiden aramızı bozuyorsun bak. Mutlu musun?"

"Giray! Oğlum yapmayın. Kız kardeşiniz o sizin." konuşan Barlas Beyi ve Efsun Hanımı takmadan odalarına çıktılar. Yusuf Bera bana hiç bakmadan arkasını dönerek odasına çıktı.

"Korkma kızım, vermeyiz seni kimseye." Efsun Hanımı başımla onaylayarak göz yaşlarımı kolumla sildim.

"Hadi sende git hazırlan çabuk." Barlas Bey şu ana kadar benimle çok az konuşmuştu. Onuda kafamla onaylayarak odama çıktım.

Siyah bir şort tulum altına sarı bir tişört giyerek aşağıya indim.

Ben polis amcalarla giderken biyolojikler kendi arabalarıyla arkamızdan geliyorlardı. Ben anlamadım madem şikayet var ben neden polis arabasında gidiyorum Barlas Beyin burda gitmesi gerekmiyor mu?

Neyse.

Karakola gelmiş yarım saattir bir odada tutuluyorum. Harika. Dua etmekten başka yaptığım bişeyde yok. Avcumu açmış milyonuncu duamı okurken birden kapı açıldı. Büzülmüş dudaklarım açılmış avcum iri iri olmuş gözlerle kapıya bakarken bir kıkırtı duyuldu. Yekta abim bana bakarak gülüyordu.

"Allah'ım dayanamayacağım çok tatlı." diyerek yanıma geldi ve yanaklarımı koparırcasına çekmeye başladı Yakta abim.

"Ah" canımın acısından inlerken sonunda durabildi.