CHAPTER 19

4.6K 254 171
                                    

"ANNA!" Agad ko naman syang inilayo kay Vinny.

"I'm so sorry, Vinny... may topak din 'to eh."

I said.

Hinampas naman ako ng slight ni Anna.

"Cuz, naman, wag mo akong ipahiya sa kanila."

She was grinning.

"These are my bosses." I said.

She looked at me na parang 'di makapaniwala.

"Sila? Sila yung nang-away sayo--"

Agad ko naman tinakpan 'yong bunganga niya baka ano pa sabihin, eh.

Kumunot naman ang noo nilang tatlo.

"Anong nang-away?" Sandro asked.

"Ah wala wala... sige na po. Thank you sa paghatid."

Itinulak ko naman sila palabas.

Sandro accidentally touched my hand.

I felt that he wanted to hold it.

I looked at him.

"Goodnight, Sir."

"Goodnight, Althea, I'll see you tomorrow."

'Di ko na mapigilang ngumiti.

"Goodnight, Althea." Simon said as he tapped my shoulders.

Sandro glared at him.

"Bye, Sir, Simon, bye Si Vinny!" I said.

"By Future Husband ko!" Sigaw ni Anna kay Vinny.

Napayuko na lang ako sa kahihiyan.

Vinny's face was confused as he looked back at us.

Ng makaalis na sila hinampas na naman ako ni Anna.

"Bakit 'di mo sinabi na sa mga Marcoses ka pala nagtatrabaho ha?"

"Aray ko naman, ang sakit no'n, ha."

I said as I sat down sa sofa.

"Aba, dapat lang masakit, matagal ko na sanang naging boyfriend si Vinny."

"Professional kami sa office, walang ganyan ganyan doon."

Char.

Lumaki na naman ang butas ng ilong ko.

The next day, maaga na naman ako sa office.

I checked Lily's office and it's empty.

I think they did fire her.

Pagpasok ko sa office ni Sandro nasa loob na siya.

"Hi, sir, goodmorning." I greeted him.

His face lit up when he saw me.

Ganda ko talaga.

"Goodmorning, Althea, coffee?"

"Uh yes, I'll get you--"

"No, I mean, coffee?" He already have coffee and he was offering me one.

"Uh, isn't that my job? To get you coffee and all?"

I said.

He nodded.

"Yes but I had spare time kanina to get coffee kaya binilhan na din kita."

Lumapit naman ako para kunin yong kape.

"Anyways, thank you, sir." I said.

Ngumiti naman siya.

"Oo nga pala, Althea, I'll be going back to Ilocos tomorrow, Matthew wanted to see me, probably I'll be staying in a couple of days."

He said.

"Okay, sir. I'll book your flight right now."

"Book two flights. You are coming with me."

Nagulat ako ng slight pero kasali 'to sa trabaho ko, eh.

I nodded and book two flights.

The next day, we were travelling na papuntang kapitolyo nang madaanan namin ang Bangui Windmills.

"Oohh. Ang ganda ganda mo." I exclaimed.

"You want to go there?" Sandro asked.

"Talaga? Pwede?" Na-excite ako.

Ngumiti lang siya sa akin.

"Maybe next time." He smirked.

"Hay naku. Paasa." I rolled my eyes on him.

Pero tumawa lang siya.

Nang makarating kami ng kapitolyo we were welcome by Gov. Matthew.

"Oh? Sandro, what are you doing here?"

Nagtaka naman ako. Akala ko ba uuwi siya kasi pinapauwi siya ni Gov.

"Dibaaaa, pinapauwi mo ako?" Sandro was trying to convince Gov.

"Ha? Wala naman akong sinabi, ah?" Gov. was so confused.

Yumuko na lang si Sandro.

Gov. looked at me.

And the realization hit him.

"Ahhh. Oo nga pala pinauwi kita kasi ano... kasi may ano..."

Anong ano?

Hmm.

I smell something fishy.

"May event tayo bukas diba, sa may ano... sa Bangui."

Sandro said.

Mga gwapo lang 'to pero medyo mga slow din.

"Ah, yes... Bangui... ano ngang event meron do'n?" Gov asked Sandro.

Napahinga na lang siya ng malalim.

"Bukas na lang natin pag-usapan." Sandro said.

"We have some free time today, Althea, let's go sa windmill, diba gusto mo makita 'yon?" He asked me.

"Uh... yes, sir."

I answered.

"Oh. Let's go." He held my hand and umalis kaming magkahawak kamay.

"Bye you two!" Sigaw ni Gov sa amin.

Ngumiti lang kami sa kanya.

Pagdating namin sa Bangui Windmills, ang saya saya ko...

Yes!

Nakapunta na ako dito.

"Sandro... take a photo of me please..." Ini-abot ko naman sa kanya 'yong cellphone ko.

"Wow. Inuutusan mo na ang boss mo?" He asked pero nakangiti.

"Sige na, wag ka na magreklamo."

I said.

Ginawa niya din naman.

Hihihi.

Nagselfie din kami dalawa.

"Yan... ang ganda." I said as I looked at our photos.

"Bagay tayong dalawa." He said.

Nagulat ako sa sinabi niya.

We both looked at each other.

Kumakabog na naman ang dibdib ko.

And now I can say that Sandro is my Willow Man.

My Willow Man (Book 1&2) (Unedited)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon