♡🥀The path from hate to love🥀♡

[6]

საკურას POV

დილით როცა გავიღვიძე ვერ ვინძრეოდი რადგან ჯონგუკში ვიყავი გადახლართული.
ვერაფრით მოვიცილე.
მისი ხელებიდან დაძვრენა კიდევ ერთხელ ვეცადე მაგრამ
უფრო მიმიხუტა და მის და ჩემს ტუჩებს შორის მანძილი სულ 1სმ დატოვა.როცა თვალებს ამხელდა შემრცხვა და თავი მოვიკატუნე თითქოს მეძინა.

ჯონგუკის POV

დილით პირველ მე გამეღვიძა.
მაშინვე თვალები დავაჭყიტე, რადგან ჩემი და საკურას ტუჩებს შორის მცირე მანძილი იყო დარჩენილი.იმდენად,რომ მის ფშვინვას ჩემს ტუჩებზე ვგრძნობდი.როგორი წითელი და დიდი ტუჩები აქვს, მარწყვივით.როგორ მიზიდავს რომ ვაკოცე.ვეღარ მოვითმინე მოწყვეტით ვაკოცე და სწრაფად წამოვდექი.ნეტავ იცოდეთ როგორი ტკბილი და თბილი იყო.ჩავიცვი.სკამზე დავჯექი და ისე დავიწყე საკურას ყურება.თუ როგორი ლამაზი იყო მისი თვალები,ტუჩები,სხეული,და ყველაფერი რაც გააჩნდა.

ევას POV

ააააააა!ჯონგუკმა მაკოცა!?
ღმერთო ძლივს შევიკავე თავი, რომ  მაგრად არ გამერტყა და თავი უარესად არ დამემცირებინა.ახალ როგორ მოვიქცე ისე თითქოს არაფერი მომხდარა!?.

კოცნის შემდეგ წამოდგა სააბაზანოში შევიდა.მალევე გამოვიდა და მერე სიჩუმემ დაისადგურა მეგონა ჯონგუკი ოთახიდან გავიდა.თვალები გავახილე და რას ვხედავ ჩემს წინ მშვიდად ზის სკამზე და მაკვირდება.

მე შევიშმუშნე და გავიზმორე. თითქოს მართლა ახლახანს გავიღვიძე.ღიმილი ძლივს შევიკავე და ვუთხარი.
-ასე რატომ მიყურებ!?
-ძალიან საყვარლად გეძინა.
-მორჩი რა პირფერობას.
-კარგიკარგი. ადექი დღეს ტყეში მივდივართ.პატარა ლაშქრობაში და თან შეჯიბრსაც ჩავატარებთ.

-კარგი ოღონდ გარეთ გადი რომ მოვემზადო.
-რატომ ძვირფასო მალე ცოლად გამომყვები და რისი გრცხვენია?
-ჯონგუკ გადი.
-კარგი კარგი გავდივარ.
-კარგი კარგი.მე სწრაფად წამოვფრინდი მოვწესრიგდი და თხელად ჩავიცვი სექტემბრის შუა რიცხვები იყო და ცხელოდა.