My Stepbrother

14

Wala akong alam sa mga nangyari naalala ko lang na kausap ko si Sandro and then biglang dumilim hanggang don lang yung naaalala ko then nagising na ako dito sa hospital napakasakit nag buong katawan ko siguro sa sobrang pagwawala nung Nakita ko si Sandro

"Maa!" Pinilit kong tawagin si mama kahit napakasakit ng lalamunan ko at wala akong boses

"L-love!m-may masakit ba sayo?Tell me!" Mabilis na pumunta sa higaan ko si Sandro at hinawakan ang kamay ko

"U-umalis ka na dito ayokong makita ka nasan si mama!" Tinataboy ko sya dahil ayoko nang makita sya kahit kailan

"Love naman!" Naiiyak nyang tugon

"Mama!" Sigaw ko kahit walang boses na lumalabas pinipilit ko

"I'm so sorry Love please forgive me" Umiiyak nyang sabi pero natigilan sya dahil pumasok si mama sa room ko dito sa hospital

"Mama!" Naiiyak kong tawag sa kanya takot na takot na ako dito sa hospital

"Anak Sandro iwan mo muna sya napag usapan na natin toh please" niyakap sya ni Sandro bago lumabas

"Ma!why I am here sabi ko wag nyoko dalin dito ih!" Umiiyak kong sabi kay mama

"Sorry hinimatay ka kasi habang kausap mo si Sandro kaya we don't have a choice" Pagpapaliwanag nya

"A-ano bang nangyari?" Tanong ko naman

"Habang nag uusap kayo anak bigla kang hinimatay sobrang pag aalala ni Sandro sayo di pa sya kumakain simula kahapon wala din syang tulog kasi nagpumilit sya na sya ang mag babantay sayo sobrang awa namin sa inyong dalawa nung una ikaw ang hindi kumakain at puro iyak ngayon si Sandro naman magdamag syang humihingi ng sorry sayo anak,magdamag syang iyak ng iyak kaya di sya nakatulog" Pinaliwanag nya lahat pero wala akong ibang nararamdaman kundi kirot sa puso ko

"W-wag mo muna syang papuntahin dito mama please" Pagmamakaawa ko kay mama hindi pa talaga ako handa na makausap si Sandro

"I'm not sure about that anak mahal na mahal ka ni Sandro kahit wala syang kain di din sya umiinom pinilit nyang bantayan ka kahit pagod na pagod Sya sa byahe di sya nagpahinga para sayo we all know kung gaano ka nya ka mahal" Sagot nya naman kaya wala na akong nagawa

"Buti pa kayo noh feel nyo yung pagmamahal nya pero pano Ako!" Paos kong sabi

"Hi Hannah are you fine na ba?" Bungad ni vinny habang may dalang fruits at kasunod nya lang si Sandro na nagpipigil ng luha

"Vinny!" I approach him and give him a tight hug nakita ko naman si Sandro na lumabas ng room at doon umiyak

"Pagaling kana Hannah miss kana namin sa bahay!" Sagot naman ni Simon

"Kuya Si!I miss you all!" Naiiyak kong sabi at niyakap din Sya

"Oh sya iwan ko na kayo ah I need to talk to Sandro kayo na bahala alagaan nyo si Hannah" Bilin ni mama kyla Simon

"Ok mom kami na bahala Dito" Sagot naman ni Simon

"How are you Hannah?" Simon ask

"Not that good" Sabi ko habang Nagpunas ng luha naaalala ko padin si Sandro

"Don't mind my question but you and kuya already talk?" Dagdag ni Vinny

"Shh Vinny!" Awat nya kay Vinny

"Ay sorry nevermind hehe" Sabi nya naman habang nagkakamot ng ulo

"No that's ok di natuloy yung usap namin kasi sinugod ako dito" Tipid kong sagot

"You know Hannah kami nalang mag kukwento sayo just listen ok wag kana masyado mag salita para bumalik na yung boses mo" Sabi ni Simon and I just nod nag kwento lang sila kung gano sila nag alala and then nung mga bata sila kung ano yung naging buhay nila and then dito humantong yung story nila