Contests! and other Fun Stuff

Eindelijk naar huis

Om drie uur was het eindelijk zo ver, ik mag naar huis. Moe, met het uitzicht van mijn warme bedje en muziek in mijn oren stap ik op de fiets. Het is een beetje nat maar over een minuutje of 25 zal ik wel thuis zijn.
Dan begint het te waaien. Ik kom nauwelijks vooruit. Ik trap harder maar veel helpt dat ook niet. Ik zwem. Omringd door plassen die mij drijgen te verdrinken en het water dat maar blijft stromen.
Een windvlaag, een auto, het leven dat momenteel voor mijn ogen flitst.
Ik zie niks. Alleen water en lichten. Ik poets mijn bril schoon maar binnen de kortste keren is mijn zicht weer verhinderd.
Moe en nat en koud stap ik door de voordeur. Ik leef nog.
Ik plel de natte kleren van mijn lijf en wijf me vlug droog. Tijd om de kille lakens met mijn lichaamswarmte in een veilig nest te veranderen.
Het is een reis van een uur geworden maar nu is het tijd om te slapen.
Goedemorgen en slaap lekker.