Zawgyi
က်န္းခ်န္ ဒီေန႔ထိ ဇီးထ်န္းေတာင္မွာပဲ
ေနတာ တပတ္ေလာက္ပင္႐ွိပီ...
အကိုေတာ္ ကိုလဲ သြားမေတြ႔ျဖစ္တာထက္
မေတြ႔ရဲတာပါ...
သူနားလည္သြားပါပီ အကိုေတာ္က
သူ႔အတြက္ ေျပာခဲ့တာမဟုတ္လား...
မိဘေတြ မရွိေတာ့ကတည္းက
သူ႔ကို အေကာင္းဆံုး ေစာင့္ေ႐ွာက္
ေပးခဲ့တယ္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့
အကိုေတာ္ အေပၚ အားနာမိသည္
သူ အရမ္း ဆိုးခဲ့တယ္ မဟုတ္လား...
"သခင္ေလး အ႐ွင္က နန္းေတာ္ကို
ျပန္ဖို႔ ေခၚခိုင္းလိုက္ပါတယ္"
အေတြးမ်ားေနတုန္း အေစခံ
တေယာက္ လာေျပာတာမို႔...
"မျပန္ခ်င္ေသးဘူး တရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္
ေနရင္ ျပန္ခဲ့မယ္လို႔ ေျပာလိုက္"
သူ အကိုေတာ္နဲ႔ မေတြ႔ခ်င္ေသးပါ...
အခက္ေတြ႔သြားတဲ့ အေစခံကေတာ့
သူတို႔ အ႐ွင္သခင္ မွာလိုက္တဲ့အတိုင္း
ေျပာရေတာ့ သည္...
"ျပန္မလိုက္လို႔ မရပါဘူး
အ႐ွင္က မရရတဲ့နည္းနဲ႔ ေခၚခဲ့ဖို႔
ေျပာလိုက္တာမို႔ အသာတၾကည္ပဲ
လိုက္ခဲ့ေပးပါ "
ဟုတ္တာေပါ့ သူက မိစၦာ မင္းသား
ျဖစ္ေနလို႔သာ သူက အသံုးက်တာ
ဘာမွမ႐ွိ မဟုတ္ရင္ သူ႔ကိုဘသူဆို
တိုက္ဖို႔ ႏွစ္ခါပင္ စဥ္းစားမည္မဟုတ္
သူက မတက္ပါ...
"က်စ္' ၿပီးေရာ လိုက္ခဲ့မယ္ "
.................
က်န္းခ်န္ နန္းေတာ္ ျပန္ေရာက္ေတာ့
အကိုေတာ္ အေဆာင္ သြားလိုက္သည္...
အေဆာင္ေတာ္ထဲတြင္ ထိုင္ေနေသာ
အကိုေတာ္ ကို...
"အကိုေတာ္ ကို ဂါဝရျပဳပါတယ္"
ရႊယ္ယမ္ ျပံဳးလိုက္ပီး ညီျဖစ္သူကို...
"စိတ္ဆိုးေနတုန္းလား အားခ်န္ ထိုင္ "
က်န္းခ်န္ စိတ္မဆိုးေတာ့ ပါ
စိတ္ဆိုးမိတဲ့ မိမိကိုယ္ကို သာ
မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနခဲ့တာ...
က်န္းခ်န္ စားပြဲတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ပီး...
"ဟင့္အင္း က်ေနာ္ အကိုေတာ္ကို
ေတာင္းပန္ပါတယ္ က်ေနာ္ အကိုေတာ္
စကား နားေထာင္သင့္တာပါ"
YOU ARE READING
Quadrille💙💜
Fanfiction(Zawgyi / Unicode) ႐ွီးခ်န္ /က်န္းခ်န္ "ငါ့လို ေကာင္းကင္နတ္ဘုရားက မင္းလို မိစာၦေလး တေယာက္ ကို ခ်စ္မိမယ္လို႔မထင္ထားခဲ့ဘူး" "မိစာၦ နဲ႔ နတ္ဘုရားက ႀကိဳက္လို႔ရတယ္လား" ရှီးချန် /ကျန်းချန် "ငါ့လို ကောင်းကင်နတ်ဘုရားက မင်းလို မိစာၦလေး တယောက် ကို ချစ်မိမယ်လိ...
