You lift my feet off the ground, spin me around
You make me crazier, crazier
Crazier(Taylor Swift)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကမ္းစပ္နားကေတာင္ကုန္းမို႔မို႔မွ ၾကည္လင္
ေနေသာကမ္းစပ္ႏွင့္အတူ ေဘးပတ္လည္တြင္
အေလ့က်ေပါက္ေနေသာေတာပန္းရိုင္းမ်ား
ကိုအေရာင္စုံစြာလွမ္းေတြ႕ရသည္။
ေနထြက္ေနေသာ္လည္းေဆာင္းတြင္းမလို႔
အေအးဓာတ္ကိုထိုေနေရာင္ျခည္ကမထိုး
ေဖာက္နိုင္ေပ။
ကန္ေရျပင္ကိုေက်ာက္ခဲတစ္လုံးပစ္ေပါက္
လိုက္ေသာအခါ ေရျပင္ေသသည္စက္ဝိုင္း
သဖြယ္လွိုင္းမ်ားထသြားသည္။
လွိုင္းထေလေသာကန္ေရျပင္...
ေလယူရာယိမ္းေလေသာပန္းရိုင္းခင္း...
တရားခံမသိေလေသာႏွလုံးသားရင္ခုန္သံ...
''ဒါဘယ္ေနရာလဲ''
အေတြးတို႔သည္ေဘးမွကိုလူေခ်ာ၏အေမး
ေၾကာင့္ပ်က္သြားသည္။သြားစရာမရွိဘူး
ဟုဆိုတာေၾကာင့္ဂ်ယ္ယြန္းစာအုပ္ငွားၿပီး
သည္ႏွင့္သူလာသည့္ေနရာကိုေခၚလာခဲ့ျခင္း
ျဖစ္သည္။
''ၾကယ္ေတြစုံတဲ့ေနရာ''
''အခုကေန႕ဘက္ႀကီးေလ''
ဂ်ယ္ယြန္းဘာမွဆက္မေျပာပဲျမက္ခင္းစိမ္းေပၚ
တြင္ထိုင္ခ်လိဳက္သည္။ခုထိနာမည္မသိေသး
ေသာထိုေကာင္ေလးကလည္းထိုင္ခ်သည္။
ဂ်ယ္ယြန္းထိုေကာင္ေလးႏွင့္သူငယ္ခ်င္း
လုပ္မယ္သာေျပာသည္။ဘယ္ကစေျပာရမွန္း
မသိ...
အသက္အ႐ြယ္ကိုခန့္မွန္းၾကည့္သေလာက္
သူနဲ႕႐ြယ္တူျဖစ္နိုင္သည္။
တစ္ခုခုေတာ့ႀကံဦးမွေပ...
သူကဒီလိုပ်င္းစရာေကာင္းလို႔သူငယ္ခ်င္း
သိပ္မရွိပင္မဲ့လို႔...ဒီေကာင္ေလးနဲ႕ေတာ့
ခင္ခ်င္ပါသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးအရိပ္ရေသာသစ္ပင္
ႀကီးေအာက္တြင္ထိုင္ေနၾကတာမလို႔
ေဆာင္းေလတစ္ခ်က္တိုက္ေသာအခ်ိန္တြင္သစ္႐ြက္မ်ားကအၿပိဳင္အဆိုင္ေျမျပင္
ေပၚသို႔က်သည္။
သစ္႐ြက္ေႂကြေသာအသံသည္ပိုးေကာင္
ေလးမ်ားေအာ္ျမည္သံကိုဖုံးလႊမ္းသြားသည္။
''နာမည္ဘယ္...
စကားမဆုံးလိုက္။သူ႕ေခါင္းကိုထိေနေသာ
လက္တစ္စုံေၾကာင့္ေျပာမည့္စကားတို႔
ေလထဲတြင္ေပ်ာက္ရွသြားသည္။ထို႔အတူ
သစ္႐ြက္ေႂကြမ်ားသည္လည္းေလထဲမွာ
ရပ္တန့္ေနသလို၊သူေရွ႕ကေကာင္ေလးႏွင့္
ဂ်ယ္ယြန္းႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေတာ့သလိုမ်ိဳး
ပတ္ဝန္းက်င္ကအရာအားလုံးကအႏွေးျပကြက္
တစ္ခုလိုျဖစ္ေနသည္။
