Uni
အဖြူရောင်ရှင်းသန့်နေတဲ့ဟော်ခန်းကြီးတစ်ခု၊ထိုအလယ်တွင်တုတ်ခိုင်နေသောသံကြိုးများနှင့်ခွေးများသကဲ့သို့လည်ပင်းနှင့်အဖြူရောင်နံရံတွင်တွဲချည်ထားသည့်လူတစ်စုလည်းရှိသည်။
"ဒါအကုန်ပဲလား"
"ဟုတ်ပါတယ်ခေါင်းဆောင်း"
ရေ၏အမေးကိုညာလက်ရုံးလှိုင်းကပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"ရေနွေးပူနဲ့ပက်ပြီးနိုးလိုက်"
ရေးရဲ့အသံအဆုံးလှိုင်းကခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ဘေးမှတပည့်များကချက်ချင်းအငွေ့တထောင်းထောင်းထနေသည့်အိုးများသယ်ကာထိုလူတွေပေါ်သို့လောင်းချလိုက်သည်။
"အားးးး အားးးး အားးးးး"
ရေးနွေးပူကြောင့်ထိုလူ၈ယောက်မှာမေ့ဆေးကြောင့်မေ့နေရာမှအသည်းအသန်ထကာကုန်းရုန်းအော်တော့သည်။
ရေးကထိုင်ခုံပေါ်ခြေချိတ်ပြီးနောက်မှီကာပျင်းတိပျင်းရွဲ့ထိုင်နေရာမှာရှည်လျားကာကြီးမားသွယ်လျသည့်လက်ညိုးကိုသူ့နီညိုရောင်သန်းသည့်နှုတ်ခမ်းနားကပ်လိုက်သည်။
"ရှူးးး"
ပြီးနောက်ဆက်ပြောသည်။
"နားညီးတယ်သူတို့လျာတွေကိုဖြတ်လိုက်မူးနိုးသွားမယ် အာ တစ်ယောက်တော့ချန်ထားလိုက်ငါနည်းနည်းမေးစရာရှိတယ်"
စကားအဆုံးတတိတိပြတ်ကျသွားသောရေးနွေးကြောင့်အသားနီရဲရဲလှန်နေကြသည့်လူ၈ယောက်ထဲမှ၇ယောက်၏လျှာများ၊သွေးများကလည်းကိုယ်ခန္ဓာပေါ်သို့တတောက်တောက်ကျနေသည်။
ထိုလူများကတဝူးဝူးတဝါးဝါးအော်ငိုကြသည်။
ကျန်တစ်ယောက်မှာတဆတ်ဆတ်တုန်ရီကာယောက်ျားတန်မဲ့မျက်ရည်များစီကျနေပြီကြောက်ကြောက်လန့်လန့်တုန်တုန်ရီရီဖြင့်စကားဆိုလာသည်။
"တောင်း...တောင်းပန်ပါတယ် မနှိပ်စက်ကြပါနဲ့တော့ ကျွန်တော်တို့ကိုချမ်းသာပေးပါ ခိုင်းလို့လုပ်ရတာပါ ကျွန်တော်တို့ခိုင်တဲ့သူကိုမသိပါဘူး သူ ...သူကအသံတုနဲ့လူလုံးထွက်မပြပဲ messageနဲ့မက်လောက်တဲ့ငွေတွေပေးပြီးခိုင်းလို့လုပ်မိတာပါ"
