Saat neredeyse öğlen 12 ye geliyordu. Ve benim canım hala birşey istemiyordu. Odamdan da çıkmamıştım.
Berzan gelmişti.
"Bugün evde kalıcam birşeyler yapalım hadi kalk"
"Sen napmaya çalışıyosun Berzan "
"Keyfin yerine gelsin diye uğraşıyorum "
"Uğraşma. Çok sağol ama ben sen gibi gamsız olamıyorum. Varlığını hissetmiştim ben bebeğimin sen nerden bileceksin. Bu da yetmezmiş gibi gece o kadının yanındaydın. O öldürdü senin bebeğini Berzan kendine gel bu kadar kör olamazsın"
"Ben yapmadım diyor napabilirim hanginize inanayım"
"Bende o yaptı diyorum bana inan öyleyse neden yalan söyleyim ki "
"Bir çok nedeni olabilir" dedi güldü
"Allah senin belanı versin. Keşke hiç tanımasaydım seni. Sen çok kötü bir insansın. "
"Daha fazla konuşma Eda "
"Nolur Berzan bebeğimi öldürdüğünüz gibi beni de mi öldürürsünüz töre adı altında yaptık dersiniz ona da dimi törenizden de sizden de bu saçmalıklardan da bıktım "
Yüzümde hissettiğim acıyla sağa savruldu başım yaptığım tek şey yüzümü tutup bağırmak oldu.
"Defol git burdan pislik herif"
Birşey demeden çıktı. Allahım tüm bu olanlar çok ağırdı.
Akşama kadar odamda oturup ne yapacağıma karar vermeye çalıştım.
Bü sürede yanıma Buse ve Zehra hanım geldiler konuşmak istemeyince anlayışla karşıladılar.
Ayağa kalktığımda aynada gördüğüm yansıma hiç ben gibi değildi. Hayat doluydum. Masumdum. Nerden bulaştım bu insanlara.
Dikkatli baktığımda dudağımın kenarının yara olduğunu farkettim.
Bravo doğrusu. Berzanın marifetiydi.
Kapı açıldı birden.
"Ne işin var senin burda "
Gelen Ayşe'ydi.
Kahkaha attı.
"Bu yüzünün hali ne. Kocan inanmadı mı yoksa sana "
"Sanane bundan "
"Ben söyleyim inanmış gibi durmuyor pek. Geceyi benim yanımda geçirdi çünkü. Senin gerçeklerine inanmak yerine benim yalanlarıma inanmayı tercih ediyor. "
"İkinizi de Allah'a havale ediyorum. Şimdi çık git burdan "
Tam o anda bir ses duydum. Bağırma hatta haykırma sesiydi.
"Ayşe"
"B-Berzan bişey mi oldu "
"Sen ne iğrenç bir kadınsın pis işlerine küçücük evladımı nasıl alet edersin benim karıma nasıl böyle ithamlarda bulunursun "
"Berzan yanlış anladın bak "
"Sus daha fazla konuşma hemen eşyalarını topla git bu evden. Hatta bu şehri terket yoksa ben sana dar edeceğim"
"Berzan izin ver açıklama yapayım"
"Senin yalanlarını dinlemeyeceğiz "
Kahyaya seslenip
"Atın bu kadını dışarı evin etrafına yaklaşmayacak. "
Ben olayın şokundan çıkamamışken herkes berzana bakıyordu. Berzansa bana mahçup bir şekilde bakıyordu.
"Eda biraz konuşalım mı "
Susup içeri geçmesini işaret ettim.
"Ben tahmin edemedim bu kadarını yapabileceğini bir de kaç senelik dostumdu yani ben öyle sanmışım. Beklememiştim ondan. Özür dilerim güzelim. Bilemezdim. Ve istemezdim böyle olmasını "
"Bende istemezdim emin ol. Ne bu eve gelmeyi ne de seninle tanışmayı "
"Öyle deme nolur affet."
"Ne affetmesi ben sana söylediklerimde kararlıyım. Yarın dava açıcam ve burdan gidicem tamamen. İstemiyorum hayatımda sizi "
"Sen beni anlamıyorsun galiba. Çıkamazsın bu evden. İzin vermem "
"İzin almam bende "
Birşey demeden çıktı. Bende bana gelen akşam yemeğini yedim. Daha fazla dayanamayacağım çünkü.
Eşyalarımı toplamaya başladım. Ve kısa sürede nasıl bu kadar yerleştiğimi düşündüm.
Ben bunlarla oyalanırken saat bir olmuştu. Aşağıdan bir ses duydum.
Cama çıktığımda Berzan ve yanında bir arkadaşını gördüm.
"Yenge aşağı iner misin iki dakika " dedi arkadaşı.
Berzan sarhoştu sanırım.
Aşağı indim.
"Biraz fazla kaçırdı. Bende getireyim eve aklınız kalmasın dedim. "
"Teşekkür ederim ben hallederim sonrasını"
Dedim ve koluna girdim.
Merdivenleri çıkarken bana birşeyler söylüyordu. Ama kendide bilmiyordu ne konuştuğunu.
"Ben kötü bir adamım " dedi seni titreyerek
"Hayır değilsin "
"Seni üzdüm boş yere "
"Bana karşı birşey hissetmediğinden böyle oldu. Yoksa ben eminim sen sevdiğin insanlara kıyamıyosundur. "
"Keşke sende sevdiğim insan olsan "
"Hadi Berzan geç de üstünü değiştirelim"
Üstünü değiştirdik yatağa yatırdım.
"Sende yanımda kal nolursun "
"Hayır ben başka bir yerde yatarım "
"Allah aşkı için kal"
deyince bende yanına yattım. Omzuma yattı ve ağlamaya başladı.
Kocaman adam bir çocuk gibi ağlıyordu tıpkı.
"Nolur affet ben böyle birisi değilim "
"Yarın konuşuruz "
"Affet işte güzelim " dedi zoraki ve içi geçti.
