Part-7[Zawgyi]

2.2K 77 10
                                    

လန႔္ျဖန႔္သြားတဲ့ပုံစံေလးနဲ႕ေနာက္ကိုဆုတ္သြားတဲ့စိမ္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးကေနာင္မ်က္လုံးထဲမွာခ်စ္စရာအတိ မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြကအရည္ၾကည္လဲ့ေနၿပီးေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ထားသည့္ ပိုင္ပုံစံေလးကေနာင္ႏွလုံးသားေတြကိုခုန္ေပါက္ေစသည္။ သူ႕စိတ္ထဲရွိတဲ့တိုင္းသာဆိုထို႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုငုံေထြးပစ္ခ်င္မိသည္။ဤလူသားေလးကိုေထြးဖတ္ထားခ်င္သည္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးေနရာလပ္မက်န္နမ္းရွိုက္ခ်င္မိ၏။ မိန္းမေပါင္းမေရတြက္နိုင္ေအာင္သူတြဲ႕ခဲ့ဖူးသည္ ထို႔မိန္းကေလးေတြရဲ႕ေနရာလပ္မက်န္ျမင္ေတြ႕ဖူးသည္။ ဒါေပမယ့္အခုလိုစိတ္မ်ိဳးတစ္ေယာက္မွေတာင္မရွိခဲ့။ အခုလဲထို႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကသူ႕ကိုရန္ေတြ႕ဖို႔ဟန္ျပန္ေနျပန္၏

" ႐ူးေနလား "

" မင္းေၾကာင့္ "

" ငါမင္းနဲ႕ရန္ျဖစ္ဖို႔အခ်ိန္မရွိဘူး ဖယ္ေပး "

" ေျပာတယ္ေလ ရရင္သြားလို႔ "

အရင္ထက္ရွည္လာသည့္လွိုင္းထေနတဲ့ဆံပင္အလယ္ခြဲကိုလက္နဲ႕လွန္တင္လိုက္ေပမယ့္ ပုံစံက်က်ျပန္က်လာတဲ့ဆံပင္ေတြကမ်က္လုံးမဖုံး႐ုံတမယ္။ ဟြန္းဆိုတစ္ခ်က္ၿပဳံးေယာင္သမ္း႐ုံၿပဳံးရင္းမႉးကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ထို႔အၾကည့္ေတြေၾကာင့္မႉးလက္ဖ်ားေျခဖ်ားေတြေအးစက္သြား၏။

" မင္းဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ "

"ျဖစ္ခ်င္တာကိုေျပာျပလိုက္ရင္လန႔္သြားမယ္"

" က်စ္! အဲ့ဒါဆိုလဲဖယ္ကြာ "

တံခါးေရွ႕ပိတ္ရပ္ေနသူကိုတြန္းဖယ္လိုက္ေပမယ့္တစ္စက္ကေလးမွေ႐ြ႕မသြားပဲမႉးရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း အကၤ်ီလက္ကက်ယ္သီးကိုျဖဳတ္ကာလွန္တင္လိုက္၏။

" မင္းဘာလုပ္တာလဲ လႊတ္စမ္း "

က်န္တစ္ဖက္နဲ႕မႉးသူ႕လက္ေတြကိုဆြဲဖယ္႐ုန္းေနေပမယ့္အခ်ည္းႏွီးေပမႉးလက္ေကာက္
ဝတ္ကအရာေတြကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ရင္း

" ႁပြတ္"

ဖိန္းခနဲရွိုန္းခနဲျဖစ္သြားတဲ့ခံစားခ်က္နဲ႕အတူလက္ကိုျပန္႐ုန္သိမ္းလိုက္မိသည္။က်န္လက္တစ္ဖက္ကလဲသူ႕ပါးေပၚသို႔

NAUNG " နောင် "Where stories live. Discover now